HEB JE NOG IETS OP JE BUCKETLIJST STAAN, WAT JE GRAAG IN JE LEVEN NOG WIL VERWEZENLIJKEN?

Ik zou heel graag een safari maken met de hele familie – opa's, oma's, broers, zussen en alle kids. Het zou een onvergetelijke reis worden, vol avontuur, gelach en verhalen die we met z'n allen mee de kist in nemen.

LIENKE'S SLAAPPASPOORT

Ligt erin om? 22.00 uur

Staat op om? 6.00 uur

Waar mogen ze je wakker voor maken? Eigenlijk nergens voor alleen om op vakantie te gaan

Ontbijt met? Soep

Favoriete drankje? Wijn

Avondje stappen met? Mijn vriendinnen

Kermis of Vastelaovend? Vastelaovend

WAT IS HET GEKSTE DAT JE OOIT GEDAAN HEBT?

Het gekste wat ik ooit heb gedaan? Nou, dat is een lange lijst. Als iemand zegt "Dat kan niet," is mijn eerste reactie altijd: "Houd mijn koffie vast, ik ga het toch proberen." Dit gebeurt niet alleen op mijn werk, maar ook privé – vooral als ik midden in de nacht besluit dat ik ergens moet zijn, en dat ik er moet komen op een manier die niemand had verwacht. Je zou versteld staan van de plekken waar ik eindig...

ALS JE ÉÉN DAG MINISTER PRESIDENT ZOU ZIJN, WAT ZOU JE DAN WILLEN AANPAKKEN?

Als ik een dag minister-president zou zijn, zou mijn eerste decreet simpel maar krachtig zijn: iedereen bemoeit zich voortaan met zijn eigen zaken. Geen ongewenste adviezen zou ik heerlijk vinden. Het leven zou een stuk relaxter zijn als iedereen gewoon een beetje meer naar zichzelf kijkt en minder naar een ander. Oorlog? Absoluut niet nodig. Mijn aanpak: los het samen op, en laat mensen erbuiten die hier niet om gevraagd hebben. We hebben al genoeg drama zonder dat iemand ongevraagd wordt meegezogen in andermans ruzie. Want een wereld vol minder bemoeienis en minder strijd klinkt eigenlijk best ideaal, toch?

JE WOONT NU WEER IN BEESEL; HOE IS DAT GEKOMEN?

Twee jaar geleden ben ik gescheiden van de vader van mijn zoontje. Een nieuwe start dus, maar als échte Beeselse wist ik: sommige tradities laat je nooit los, zoals het Draaksteken. Dus daar stond ik, tussen de vuurspuwende draken en de mensenmassa, klaar voor het historisch spektakel. Maar wat ik niet wist, was dat het échte spektakel ná het Draaksteken zou plaatsvinden. Op de Beeselse markt, met de geur van historische kleding en bier in de lucht, liep ik Cleo tegen het lijf. Het was alsof Cupido zelf even langskwam om te fluisteren: "Hier is-ie dan, je ridder op het witte paard... of draak."

Fast forward naar nu: we wonen inmiddels samen in Beesel, samen met zijn twee kinderen en mijn zoontje. Het huis is gevuld met liefde en chaos. Geen sprookjeskasteel, maar wel een thuis dat voelt als magie!

JE WOONDE IN NIJMEGEN EN VENRAY. WAARDOOR HEB JE HIER GEWOOND EN WAT HEBBEN ZE DAAR DAT JE NU MIST?

Tijdens mijn studententijd ben ik in Nijmegen neergestreken – dé stad waar ik mijn hersenen liet kraken en mijn lachspieren tot het uiterste trainde. Ik begon met de opleiding Voeding en Diëtetiek, maar had al snel de smaak van studeren te pakken. Na mijn diploma dook ik dieper de wetenschap in met orthomoleculaire geneeskunde en specialisatie als darmspecialist, om uiteindelijk mijn master in Klinische Psycho-Neuro-Immunologie te behalen. Ja, dat is een mondvol – kort gezegd ik snap hoe systemen in het lichaam met elkaar samenwerken.

Het studentenleven was minstens zo uitdagend als mijn studie. Ik woonde samen met tien (!) vrouwen op de Sint Annastraat in Nijmegen, waar het altijd gezellig en vaak feest was. Het huishouden runnen met zoveel dames was zoiets als een fulltime realityshow, compleet met huilen van het lachen, vrouwen drama en mislukte kookexperimenten. Maar wat een tijd – dit zou ik zo nog een keer overdoen.

Toen ik zwanger werd, verhuisde ik naar Venray, de thuisbasis van de vader van mijn zoontje. Een slimme keuze, want ik kwam weer dichter bij mijn ouders én bleef maar 30 minuten verwijderd van het fijne Nijmegen (want wie kan die stad nou écht loslaten?). Inmiddels ben ik eigenaar van Livade en GezondXtra, en Venray ligt precies mooi centraal om mijn locaties te kunnen aansturen.

PUIKE MENSEN

STEL JE EVEN VOOR.

Hoi, ik ben Lienke! Geboren en getogen in het prachtige Beesel, bekend om zijn draak. Ik ben de jongste opgegroeid in een warm nest met mijn ouders, Jac en Leonne, en twee oudere broers, Ruud en Niek. Of nou ja, "warm nest"... Soms voelde het meer als een jungle waarin ik als kleinste mijn plekje moest veroveren tussen twee broers die altijd nét iets sterker, sneller en beter waren in alles.

Bij ons thuis was de deur altijd open – letterlijk en figuurlijk. Vrienden, buren, verdwaalde kennissen... Iedereen liep zomaar binnen. Misschien kwam het door de gezelligheid, misschien door de koekjesvoorraad van mam of omdat pap alles wel z’n beetje op voorraad in de garage heeft.

Van mijn vader leerde ik belangrijke levenslessen: goed luisteren, niet te snel oordelen en genieten van de kleine dingen. Van mijn moeder kreeg ik creativiteit en flexibiliteit mee – essentieel als je in een huis vol mannen leeft.

Dus, aangenaam! Dit ben ik: Lienke, jongste telg van de familie Van Deuzen, opgegroeid met humor, gezelligheid en een flinke dosis levenslessen.

WAT DOE JE VOOR ONTSPANNING?

Voor de broodnodige ontspanning blijf ik graag thuis, waar ik me inmiddels heb ontpopt tot een echte moestuinierder – of nou ja, een enthousiaste amateur. Mijn moestuin groeit ieder jaar een beetje, maar gelukkig staan mijn lieve schoonouders paraat om me de kneepjes van het vak te leren en de puinhoop te beperken. Op vrijdagavond ruil ik de tuinlaarzen in voor voetbalschoenen en ben ik te vinden op het voetbalveld bij de veterinnen. Het gaat ons niet om winnen, maar om lekker bewegen en de drukte van de dag van ons af te trappen. Maar eerlijk is eerlijk, de allerbeste ontspanning? Een drankje met mijn vriendinnen. Of dat nu een glaasje wijn is of een kop thee: zolang er gelachen wordt, zit ik helemaal goed.

WAT WEET JE NOG VAN JE SCHOOLTIJD? WAT VOOR LEERLING WAS JE?

Als kind ging ik graag naar school, al was het alleen maar omdat ik daar mijn roemruchte "breiclub" kon ontmoeten. Nee, we zaten niet echt te breien – het enige wat we in elkaar knoopten waren wilde plannen en misschien af en toe de zenuwen van onze leraren. De breiclub was een groep meiden die samen een topjeugd beleefden, compleet met lachen, kattenkwaad en een vleugje rebellie.

Tot op de dag van vandaag komen we nog steeds samen, en oh, wat hebben we dan een lol om de streken die we vroeger uithaalden, maar ook serieuze gesprekken. Verder was ik een nette leerling. Nou ja, tenzij ik onrecht zag, want daar kon ik niet tegen. Als iemand iets gemeens deed of oneerlijk was, was ik er als de kippen bij om het recht te zetten. En raad eens? Dat stukje "rechtvaardige leerling" zit nog steeds in me, want ik kan niet tegen onrecht.