Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:
Mocht er iemand na het lezen van mijn ervaringen, ook interesse hebben als vrijwilliger aan de slag te gaan, neem dan vrijblijvend contact op met Mieke Dings, tel. 0630756080 of per mail mieke.dings@zorggroep.nl
Vanaf 1 maart heeft Mieke Dings het stokje overgenomen van Danielle Davids. Ook met Mieke heb ik een leuke band en staat altijd voor je klaar als je vragen hebt. Intussen heb ik al met meerdere heren en dames mogen fietsen, waaronder de heer Verkooyen, de heer Kuipers, de heer Stroucken en met mevrouw Peeters. Niet zo lang gelden mocht ik met de heer De Vlieger fietsen, zijn echtgenote had dit voor haar man geregeld. Ik ben toen op gesprek mogen gaan en voelde meteen een heel leuke band met meneer de Vlieger (Piet). We hebben gelijk een fietsafspraak gemaakt voor de week erna op donderdagmorgen. Toen we de tweede fietsbeurt gepland hadden, had ik Piet geïnformeerd dat we op mijn verjaardag 3 oktober gingen fietsen. Hij verheugde zich er al op. Helaas kreeg ik één dag van tevoren het droevige bericht dat mevrouw De Vlieger overleden was.
Pfff, dat zijn van die momenten dat ik het er zelf ook moeilijk mee heb. In diezelfde week ben ik naar het afscheid geweest van mevrouw de Vlieger. Piet en de familie vonden het heel fijn dat ik afscheid kwam nemen. Ik wenste Piet veel sterkte en afgesproken dat we weer gingen fietsen zodra hij er klaar voor zou zijn. Twee weken later kreeg ik bericht van schoondochter Ruth dat Piet weer zou willen fietsen.
Op die donderdagmorgen zijn Piet en ik weer met de duofiets op pad gegaan. Het was een leuke tocht maar ook beladen omdat Piet vertelde over het verlies en gemis van zijn vrouw. Daarna gaf Piet aan, nu hebben we er genoeg over gepraat en gaan we het over iets anders hebben, dus gewoon ‘wazelen’.
Één week later hoorde ik dat Piet gaat verhuizen naar Heythuysen, waar een mooie plek kleinschalig wonen voor hem beschikbaar is gekomen, met de vrijheid om nog te tuinieren en/of te fietsen en jawel hoor, ook hier hebben ze een duofiets. Diezelfde week, voor zijn verhuizing, ben ik nog afscheid gaan nemen van Piet en heb hem beloofd dat ik hem zeker eens op ga zoeken en met hem een stuk ga fietsen. En zo zijn we weer in afwachting van de volgende aanvraag voor met hem/haar te mogen fietsen.
Mijn naam is Wien Paulissen, ben 59 jaar en getrouwd met Petra Paulissen - Peeters. We hebben twee dochters en vier kleinkinderen, drie meisjes en één jongen. Ik ben fietsvrijwilliger bij Bösdael Reuver.
Ergens in 2018 zag ik op facebook een advertentie voorbijkomen, gezocht voor Bösdael een duofiets vrijwilliger, met de vraag wie er met de mensen wil fietsen op de duo-fiets. Toen ik dit las dacht ik, dit is misschien iets voor mij en heb dit toen bij mijn vrouw gepolst en zij reageerde hierop ook meteen positief.
Omdat ik in een tweeploegendienst werk met vroege- en middagdiensten, leek me dit iets om in de ochtend te gaan doen, dus voor de middagdienst. Vervolgens heb ik gereageerd en zo kwam ik in gesprek met Danielle Davids. Er was meteen een goede klik tussen Danielle en mij. Na ons overleg werd ik alleen maar enthousiaster en zei dat het me heel leuk leek om hiermee te starten.
Vervolgens heb ik van Jac Vullers uitleg gekregen over de duofiets. Nadat dit gedaan was kwam al snel de vraag of ik met de heer Koch wou kennis maken. Ook hier was meteen een leuke klik tussen ons beiden. Dus snel samen een afspraak gemaakt en zijn daarna op de donderdagmorgen samen gaan fietsen. We zijn zelfs een keer met de duofiets samen het veer over geweest en een route door Kessel gefietst. Meneer Koch vond het gezellig en kon er ook echt van genieten.
Helaas is de heer Koch net voor Corona in 2020 overleden. De familie heeft me nog voor de koffietafel uitgenodigd bij café de Grens waar we toen samen de herinneringen aan meneer Koch hebben kunnen delen. Helaas gebeuren deze dingen, omdat je met oudere mensen omgaat. Daartegenover staat de voldoening die je de mensen kan geven, dat is het allerbelangrijkste.
De redactie van PUIK kwam in contact met de Reuvernaar Wien Paulissen, die enthousiast vertelde over zijn vrijwilligerswerk als duo-fietser en het warme contact dat hij krijgt met de medefietsers. Op de vraag of hij zijn ervaringen op papier wilde zetten, kwam dan ook een spontane reactie.
Mocht er iemand na het lezen van mijn ervaringen, ook interesse hebben als vrijwilliger aan de slag te gaan, neem dan vrijblijvend contact op met Mieke Dings, tel. 0630756080 of per mail mieke.dings@zorggroep.nl
Vanaf 1 maart heeft Mieke Dings het stokje overgenomen van Danielle Davids. Ook met Mieke heb ik een leuke band en staat altijd voor je klaar als je vragen hebt. Intussen heb ik al met meerdere heren en dames mogen fietsen, waaronder de heer Verkooyen, de heer Kuipers, de heer Stroucken en met mevrouw Peeters. Niet zo lang gelden mocht ik met de heer De Vlieger fietsen, zijn echtgenote had dit voor haar man geregeld. Ik ben toen op gesprek mogen gaan en voelde meteen een heel leuke band met meneer de Vlieger (Piet). We hebben gelijk een fietsafspraak gemaakt voor de week erna op donderdagmorgen. Toen we de tweede fietsbeurt gepland hadden, had ik Piet geïnformeerd dat we op mijn verjaardag 3 oktober gingen fietsen. Hij verheugde zich er al op. Helaas kreeg ik één dag van tevoren het droevige bericht dat mevrouw De Vlieger overleden was.
Pfff, dat zijn van die momenten dat ik het er zelf ook moeilijk mee heb. In diezelfde week ben ik naar het afscheid geweest van mevrouw de Vlieger. Piet en de familie vonden het heel fijn dat ik afscheid kwam nemen. Ik wenste Piet veel sterkte en afgesproken dat we weer gingen fietsen zodra hij er klaar voor zou zijn. Twee weken later kreeg ik bericht van schoondochter Ruth dat Piet weer zou willen fietsen.
Op die donderdagmorgen zijn Piet en ik weer met de duofiets op pad gegaan. Het was een leuke tocht maar ook beladen omdat Piet vertelde over het verlies en gemis van zijn vrouw. Daarna gaf Piet aan, nu hebben we er genoeg over gepraat en gaan we het over iets anders hebben, dus gewoon ‘wazelen’.
Één week later hoorde ik dat Piet gaat verhuizen naar Heythuysen, waar een mooie plek kleinschalig wonen voor hem beschikbaar is gekomen, met de vrijheid om nog te tuinieren en/of te fietsen en jawel hoor, ook hier hebben ze een duofiets. Diezelfde week, voor zijn verhuizing, ben ik nog afscheid gaan nemen van Piet en heb hem beloofd dat ik hem zeker eens op ga zoeken en met hem een stuk ga fietsen. En zo zijn we weer in afwachting van de volgende aanvraag voor met hem/haar te mogen fietsen.
Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:
Mijn naam is Wien Paulissen, ben 59 jaar en getrouwd met Petra Paulissen - Peeters. We hebben twee dochters en vier kleinkinderen, drie meisjes en één jongen. Ik ben fietsvrijwilliger bij Bösdael Reuver.
Ergens in 2018 zag ik op facebook een advertentie voorbijkomen, gezocht voor Bösdael een duofiets vrijwilliger, met de vraag wie er met de mensen wil fietsen op de duo-fiets. Toen ik dit las dacht ik, dit is misschien iets voor mij en heb dit toen bij mijn vrouw gepolst en zij reageerde hierop ook meteen positief.
Omdat ik in een tweeploegendienst werk met vroege- en middagdiensten, leek me dit iets om in de ochtend te gaan doen, dus voor de middagdienst. Vervolgens heb ik gereageerd en zo kwam ik in gesprek met Danielle Davids. Er was meteen een goede klik tussen Danielle en mij. Na ons overleg werd ik alleen maar enthousiaster en zei dat het me heel leuk leek om hiermee te starten.
Vervolgens heb ik van Jac Vullers uitleg gekregen over de duofiets. Nadat dit gedaan was kwam al snel de vraag of ik met de heer Koch wou kennis maken. Ook hier was meteen een leuke klik tussen ons beiden. Dus snel samen een afspraak gemaakt en zijn daarna op de donderdagmorgen samen gaan fietsen. We zijn zelfs een keer met de duofiets samen het veer over geweest en een route door Kessel gefietst. Meneer Koch vond het gezellig en kon er ook echt van genieten.
Helaas is de heer Koch net voor Corona in 2020 overleden. De familie heeft me nog voor de koffietafel uitgenodigd bij café de Grens waar we toen samen de herinneringen aan meneer Koch hebben kunnen delen. Helaas gebeuren deze dingen, omdat je met oudere mensen omgaat. Daartegenover staat de voldoening die je de mensen kan geven, dat is het allerbelangrijkste.
De redactie van PUIK kwam in contact met de Reuvernaar Wien Paulissen, die enthousiast vertelde over zijn vrijwilligerswerk als duo-fietser en het warme contact dat hij krijgt met de medefietsers. Op de vraag of hij zijn ervaringen op papier wilde zetten, kwam dan ook een spontane reactie.