Nog steeds is de 87-jarige Ben vaak te vinden in ‘zijn zaak’. “Wat kleine klusjes, advies en wat bijkletsen; dat kan ik echt niet missen. Het is voor mij heel erg gaaf om te zien dat mijn kinderen en sinds kort kleinkinderen mede het bedrijf gemaakt hebben tot wat het nu is. Daar kan ik alleen maar heel erg trots op zijn.” Inmiddels is ook Herbert aan het afbouwen en heeft hij al een groot deel van zijn taken overgeheveld naar zijn zoon Rob: “Maar voor mij geldt hetzelfde als voor mijn vader: ik zal ook nog veel op de zaak blijven komen. Dat zit er nu eenmaal in.” Kasper wordt langzaam klaargestoomd in het bedrijf. Rob: “Soms is het wel vreemd om nu leiding te geven aan iemand waar ik een aantal jaren geleden als jong broekie nog naar moest luisteren. Maar dat hoort er natuurlijk bij.” Grote veranderingen zitten er de komende jaren niet direct aan te komen. “Het enige verschil is dat Kasper en ik meer van de ‘wegwerpmaatschappij’ zijn. Als iets niet meer nodig is, gooien we dat ook gewoon weg, vaak tot irritatie van onze vaders en opa”, stelt Rob lachend. “Die hebben daar beduidend meer moeite mee.” Of er ooit nog een vierde generatie Thijssen aan het roer komt te staan van TMCB? “Daar is het nu nog veel te vroeg voor om antwoord op te geven”, stellen Kasper en Rob in koor.

Gelukkig is er wel al opvolging gevonden in de vorm van de 3^e generatie Thijssens. Rob en Kasper, respectievelijk de zonen van Herbert en Marco, zijn sinds enkele jaren werkzaam in het bedrijf. Rob: “Net als onze vaders zijn wij er inderdaad ook mee opgegroeid en waren we als kinderen al vaak op de zaak te vinden. Voor mij is het eigenlijk altijd duidelijk geweest dat ik later in het bedrijf zou gaan werken.” Kasper vult aan: “Mij is wel verteld om ook rond te kijken maar ik wist vrij snel dat ik bij TMCB wou blijven.” Het is overduidelijk dat er een zeer prettige sfeer tussen de familieleden hangt. Rob: “In hetzelfde bedrijf werken als je vader heeft natuurlijk zijn voor- en nadelen. Maar ruzie of discussie is er eigenlijk nooit.” Marco: “Natuurlijk zeg je weleens ‘dat zou ik anders gedaan hebben’ maar dat moet ook gewoon kunnen.”

Herbert: “Onze vader was niet zo van de administratie. Als er iets besteld moest worden, werd dat met een krijtje op een gasfles geschreven. Na een paar dagen was dat vervolgens onleesbaar, waardoor er weer gebeld moest worden wat nu bijvoorbeeld de exacte afmetingen waren.” Hoewel het bedrijf al bijna zestig jaar bestaat, is het werk op zich niet heel erg veranderd. Marco: “Natuurlijk hebben we alle technologische vooruitgangen meegemaakt, van de fax naar de computer naar de mobiele telefoon. Maar omdat het product dat we maken zo gespecialiseerd is, kan dit niet alleen door een machine of computer gemaakt worden. Daar zijn echt nog mensenhanden voor nodig.” Dat vormt tevens een van de grootste uitdagingen voor TMCB. “Het werk dat we maken, vereist een bepaalde mate van kennis. We zijn blij dat wij op het moment beschikken over goede vakmensen maar hopen dit in de toekomst uit te kunnen uitbreiden. In het buitenland is deze kennis nauwelijks te vinden, zeker niet omdat je dan met communicatieproblemen te maken krijgt”, aldus Herbert.

Hard werken is de familie Thijssen met de paplepel ingegoten. “In de maanden september en oktober was het in mijn beginjaren vaak erg druk. Dan sloeg ik geregeld een nacht aan slaap over”, vertelt Ben alsof het de normaalste zaak van de wereld was. “Ach, in november was dat dan al niet meer nodig.” Ook nu wordt er nog hard en soms veel gewerkt. Herbert: “Je hebt met deadlines te maken, soms moeten dingen nu eenmaal af. Daar staan we ook om bekend; afspraak is afspraak. Dus we zijn allemaal nog wel eens ’s avonds of op zaterdag aan het werk. Dat hoort er nu eenmaal bij.” “Dat kun je echter alleen maar doen als de wederhelft dat goed vindt”, vult Marco aan, “dus ook als je eigenlijk iets anders gepland had.” Niet alleen staan de ‘vrouwen van’ achter het werk van hun mannen, ze hebben zelf ook meer dan hun steentje bijgedragen. Onze moeder ‘Christien’ heeft in het verleden altijd de administratie gedaan. Inmiddels heeft mijn vrouw Anny dat werk overgenomen”, legt Herbert uit.

Om werk heeft TMCB nooit verlegen gezeten. Ben: “Ik heb in al die jaren nooit reclame hoeven te maken. We hebben het vooral gedaan via goede mond-tot-mondreclame.”

Waar de naam Thijssen Metaal Constructie Belfeld wellicht niet meteen bij iedereen een belletje doet rinkelen, is de kans toch groot dat mensen er wel eens werk van gezien hebben. De stalen constructie bij de begraafplaats in Reuver, het kunstwerk op de rotonde in Belfeld, de trappen van een aantal Rabobank-vestigingen; het betreffen slechts enkele voorbeelden uit de directe omgeving. Marco: “Het mooie van ons werk is dat je een product van A tot Z levert en je het daadwerkelijke resultaat ook ziet. Zo rij ik iedere dag langs Staco roosters in Reuver en zie dan de trap die we daar hebben gerealiseerd. Dat vervult me nog steeds een beetje met trots.” TMCB heeft zich gespecialiseerd in maatwerk oplossingen in staal, RVS en aluminium. Dat kan variëren van trappen, hekwerken, constructiewerk tot kunstwerken. “Alles voor zowel particulieren als de zakelijke markt”, aldus Herbert: “We zeggen niet gauw ‘nee’ tegen een project. Het werk dat wij en onze medewerkers uitvoeren, is dus ook nooit hetzelfde.”

Al op jonge leeftijd helpen de zonen Herbert en Marco mee in de zaak van hun vader. Niet alleen omdat ze dat oprecht leuk vonden (“We zijn nu eenmaal graag met onze handen bezig”) maar ook vanwege een praktische reden. Ben: “Ze deden aan motorcross. Als ze dat wilden bekostigen, moest er ook voor gewerkt worden.” Nadat in de beginfase de zaak nog vanuit het ouderlijk huis werd gerund, bleek de ruimte hier in de loop der jaren te klein voor geworden. Herbert: “We mochten van de gemeente Beesel niet verder uitbreiden. We hebben nog gezocht naar andere locaties in het dorp maar die waren op dat moment helaas niet voorhanden. Vandaar dat we zijn uitgeweken naar Belfeld.” Als een van de eerste bedrijven vestigde TMCB zich op het industrieterrein Geloërveld / Pannenberg dat in de loop der jaren gigantisch is gegroeid. “De ligging is ideaal, vlakbij de A73 en dichtbij Venlo. In die richting zitten ook veel van onze klanten. We doen sowieso voornamelijk zaken in de regio”, aldus Marco.

Ben rolde midden vorige eeuw per toeval in de metaalproductie. “Bij ons thuis hadden ze een champignonkelder. Ik vond dat werk niet zo leuk. Een buurman zat in het metaal; hij maakte olietanks en daarmee hielp ik hem wel eens. In de loop der tijd werd dat helpen steeds meer. Overdag de champignonteelt, ’s avonds en ’s nachts de olietanks maken. In 1966 ben ik gestopt met de champignonteelt en me volledig gaan toeleggen op de olietanks. Niet veel later werd dat nog verder uitgebreid met de productie van metalen constructies voor varkens- en koestallen.”