Natuurlijk hebben Geert senior en Geert junior ook wel meningsverschillen. Geert junior: “Haha, dat zal overal wel het geval zijn. We zijn allebei ietwat koppig, Pietjes Precies en hebben hetzelfde commitment. Daarnaast zijn we erg loyaal. Dat zijn gelukkig ook allemaal karaktereigenschappen die je op een positieve manier in ons werk en het bedrijf terugziet.” Geert is inmiddels in de zestig: ”Ik ben trots op de aanwezigheid van de kinderen in het bedrijf en hoe het nu met HKB gaat. Eigenlijk wordt het tijd om een stapje terug te doen maar gezien het unieke karakter van het bedrijf, als laatste producent van industriële stoomketels in Nederland overgebleven, is dat een moeilijke missie. Het enthousiasme en de betrokkenheid van de nieuwe generatie én het personeel zijn echter de grote kracht die dit plan zullen moeten doen slagen. Zolang ik mij nuttig kan maken zal ik hieraan bijdragen en vol trots en dankbaarheid door het leven gaan.” Na zijn hele leven veel gewerkt te hebben, is er inmiddels ook tijd voor wat de nodige ontspanning. Geert: “We kunnen wat meer van het leven genieten en op vakantie gaan. Iets wat we vroeger nooit hebben gedaan vanwege de drukte en alle verplichtingen.”

Bij HKB zit Geert junior beter op zijn plaats. Met zo’n zestig personeelsleden is het bedrijf weer een speler van formaat. Naast Geert junior is inmiddels dochter Celine ook werkzaam bij HKB en wel als HR-manager. Geert junior: “Ook mijn vriendin, Pia Boonen, werkt bij HKB. Zij ziet daardoor ook wel dat ik geen 9 tot 5 baan heb. Maar aangezien ze zelf ook uit een ondernemersfamilie komt, kent ze de klappen van de zweep wel.” Of jongste dochter Angelina ook ooit bij HKB zal komen werken, durft Geert niet te zeggen. “Zij is nog aan het studeren dus heeft nog de tijd. Niets moet immers, alles mag.”

Naast HKB en de vele taken van Geert staat het gezin Teunissen natuurlijk ook bekend als uitbaters van de Witte Stein, waarvan ze op een steenworp afstand woonachtig zijn. Geert: “Ook de aanschaf daarvan is een beetje per toeval gekomen. Desiree heeft vroeger altijd bij het schuin tegenover gelegen Café de Grens gewerkt. Toen de kinderen wat groter werden, wou zij wel weer terug aan de slag. Zo is in 2006 het idee ontstaan om het in 2004 volledig afgebrande Café de Witte Stein weer nieuw leven in te blazen. Inmiddels is het geheel vernieuwde complex inclusief horecaruimte, groot terras en speeltuin niet meer weg te denken uit het Reuverse. Geert junior: “Wij zijn daar ook gedeeltelijk opgegroeid. Met een aantal kinderen uit de buurt aten we tussen de middag in de pauze onze boterhammen. Later ben ik daar als 15-jarige als bijbaantje begonnen met werken. Ik vond het erg leuk om te doen en besloot derhalve ook een horeca-opleiding te gaan volgen. Maar ik was niet van het studeren; aan het eind van een schooljaar had ik mijn boeken vaak nauwelijks aangeraakt.” “Die waren nog als nieuw inderdaad,” vult Geert lachend aan.

Ondanks dat Geert een drukke baan heeft met de bedrijfsvoering van HKB, is hij daarnaast altijd zichtbaar geweest in de Reuverse samenleving. Vele jaren als bestuurslid en voorzitter van V.V. Reuver, actief voor diverse commissies in de gemeente en alweer de nodige jaren als voorzitter van Schutterij Sint Barbara. Geert junior: “Vaak zagen we onze vader bij het eten, waarna hij 's avonds weer weg was voor een vergadering. Toch heb ik nooit het idee gehad dat we als gezin iets gemist hebben. En misschien is die betrokkenheid voor mijn vader wel een manier om ook iets terug te doen voor de lokale gemeenschap.”

In juni 2019 kwam Geert voor het eerst weer bij HKB. Nu met als doel het bedrijf te reorganiseren en klaar te stomen voor de terugkoop. Geert: “Het was een spannende tijd. Hoe zouden klanten, leveranciers en vooral het personeel reageren? Gelukkig viel het allemaal mee en verliep de introductie van de nieuwe HKB zeer voortvarend. Mede door de hulp van veel medewerkers die al heel lang bij HKB werkten of zelfs al gepensioneerd waren en voor enige tijd terugkwamen om hun schouders eronder te zetten.” Met de jarenlange ervaring van Geert en het enthousiasme en de leergierigheid van Geert junior weten ze het bedrijf weer terug op de rails te zetten. Geert junior: “Hoe dat komt? Ik denk doordat we terug zijn gegaan naar de basis; betrouwbare en kwalitatief hoogstaande ketels leveren. In tegenstelling tot veel concurrenten leveren we tailor made, dus precies zoals de klant het wil.”

Enkele jaren later besluit het moederconcern van Standard Fasel de vestiging in Venlo te sluiten. Geert: “Ik werd kort daarna door de eigenaar van een klein bedrijf uit Venlo, Hocon, benaderd of ik niet wilde switchen. Zij bouwden kleine stoomketels voor champignonbedrijven, stomerijen en wasserijen. Het idee was om in het gat te springen dat was ontstaan door het vertrek van Standard Fasel uit Venlo. Bij Hocon had ik de afdeling ketelbouw van het bedrijf op ‘stoom’ en was het een geweldige ervaring om plots verantwoordelijk te zijn voor zowel inkoop, productie als verkoop. Nadat een tweetal vaste afnemers waar Hocon voor produceerde failliet gingen, moest ook Hocon zelf de deuren sluiten. Zonder er ooit eerder over nagedacht te hebben, besloot ik op dat moment dat ik voor mezelf wilde beginnen. Ik had inmiddels zoveel kennis en ervaring in de kleine en specialistische wereld van de ketelbouw, dat het zonde zou zijn om dat verloren te laten gaan.”

Na het afscheid van HKB bleef Geert wel contact houden met Viessmann, mede ook om zijn zorgen te uiten over het voortbestaan van het bedrijf. In 2019 belde Viessmann met de vraag of Geert niet geïnteresseerd was om HKB terug over te nemen. “Viessmann was van plan het bedrijf in Venlo te sluiten en de medewerkers te ontslaan, maar ze zouden het toejuichen als ik genegen zou zijn het bedrijf terug te kopen. Ik had echter niet veel bedenktijd. Men verwachtte van mij de dag erna antwoord. Ik vertelde mijn vrouw Desiree wat er was gebeurd en binnen een split second was de beslissing gevallen. Zij zei: ‘het is jouw kindje, de meiden studeren inmiddels bedrijfskunde, Geert junior zit al bij jou in de zaak dus doen. Wat de meiden dan later kiezen, zien we wel maar dan hebben ze in elk geval de keuze. Niets moet, alles kan’.”

In 2010 bleek er vanuit het grote internationale bedrijf Viessmann interesse te zijn in een overname van HKB. Viessmann wou zijn portefeuille graag uitbreiden en hun is de productenrange en vooral ook de ligging van HKB niet ontgaan. Geert: “Omdat op dat moment de kinderen nog veel te jong waren en niemand wist of zij wellicht ooit in het bedrijf zouden willen stappen, leek Viessmann de ideale partner voor de continuïteit van het bedrijf. Ik bleef nog vijf jaar aan als directeur en verliet HKB eind 2015.” Helaas bleek al snel dat de successen van weleer als sneeuw voor de zon verdwenen. Geert: “Het achterlaten van je bedrijf, jouw kindje, viel me extreem zwaar. Er ging geen dag voorbij of ik moest in de avond even naar Blerick rijden om een glimp op te vangen van ‘mijn HKB’.”

Zodoende verhuisde HKB naar het industrieterrein Groot-Boller in Venlo waar in de loop der jaren een aantal grote productiehallen verrezen. Het bedrijf deed zijn intrede in de wereld van de internationale industriële ketelbouw. De ligging aan de Maas met een haven vlakbij bleek een unieke combinatie. Geert: “HKB kon zich onderscheiden van zijn concurrenten omdat we o.a. ketels kunnen bouwen die alleen per schip vervoerd kunnen worden; qua afmetingen kunnen ze namelijk te groot zijn voor de weg. Geert junior komt op jonge leeftijd vaak bij HKB. Geert: “Ik was vroeger zeven dagen per week op de zaak. Op zaterdagen nam ik Geertje als klein jongetje dan wel vaker mee. Kon hij een beetje kleuren of spelen op kantoor.” Geert junior vult aan: “Dan was het natuurlijk wel gaaf om die imposante ketels te zien of het vervoer ervan naar de haven. Maar ik was toen nog echt niet bezig met de vraag of ik dat werk later ook wou gaan doen. Ik heb heel lang geen idee gehad wat ik nou precies wel wou. Uiteindelijk ben ik via mijn vader toch bij HKB als inkoper terecht gekomen en dat beviel me uitstekend.”

Geert vervolgt zijn verhaal over de opstart van zijn eigen bedrijf: “Na weken van plannen en organiseren kreeg ik ook nog eens de mogelijkheid om de boedel van Hocon over te nemen. Zodoende kon ik in 1989 starten met HKB (Hocon Ketelbouw). Vanaf dag een was de herstart succesvol en veroverden we beetje bij beetje de Nederlandse markt met stoomketels voor de eerdergenoemde champignonkwekers en stomerijen. Al snel was onze productiehal te klein en moest er zelfs buiten geproduceerd worden. Nieuwbouw was dus het doel, echter navraag leerde dat zowel Beesel als Venlo op dat moment geen industriegrond beschikbaar hadden. Wachten was dus de enige optie. Aan het eind van 1992 kreeg ik een telefoontje van het hoofd Economische Zaken van de gemeente Venlo, die na later bleek een stoomliefhebber te zijn, dat er in Blerick een terrein vrij was gekomen wat we van de gemeente konden kopen.”