Je zult beslist personen uit het oog verloren hebben. Wie zou je nog eens willen spreken uit je schooltijd of een vroegere vriend(in) die je al lang niet meer gezien hebt? En wat zou je hem/haar dan willen vragen?

Ja, ik ben best veel mensen in de tijd dat ik op de lagere school zat uit het oog verloren.

Dit komt ook omdat ik op een gegeven moment heel veel met mijn sport judo bezig was en destijds ook in Helmond ben gaan wonen en werken. Misschien is het wel een leuk idee om een keer een reünie te organiseren met oud-klasgenoten die in hetzelfde leerjaar hebben gezeten als ik. Dat was in het leerjaar 1998-1999, "Basisschool de Meander in Reuver".

Het lijkt me leuk om elkaar weer eens te zien en bij te kletsen waar iedereen terecht is gekomen. Overigens heb ik een paar jaar geleden wel mijn beste vriendin van de lagere school Michelle Schoeren opgezocht in Pijnacker. Dat was toen erg gezellig.

Wat mis je het meest van je vroegere woonomgeving?

Natuurlijk mis ik de winkel wel, het even in het weekend op en neer naar huis gaan, een praatje maken en de klanten helpen in de winkel. Het wat ondersteunen in de huishoudelijke taken, soms wat mopperen want dat deed ik ook weleens volgens mama. Dat dit vorig jaar ineens zo abrupt stopte was toch wel bizar.

Vorig jaar heb je een heftige tijd meegemaakt i.v.m. de gezondheid van je vader. Gelukkig gaat het al iets beter. Hoe kijk je hierop terug?

Dat klopt, zoals de meesten inmiddels wel zullen weten, heeft mijn vader in februari 2021 een flinke hersenbloeding gehad. Noodgedwongen is daardoor ook onze slagerij tot een einde gekomen. Papa is verlamd aan zijn rechterzijde met als gevolg dat ook zijn spraak verdween.

Na maanden revalideren vanuit het ziekenhuis in Venlo, vervolgens naar Tegelen in de 'Munt ' en uiteindelijk nog, door zijn enorme drive, bij Adelante in Hoensbroek, ben ik enorm trots op hem. Trots om te zien hoe hij zich door deze periode heeft heen geslagen en welke stappen hij voorwaarts heeft gemaakt.

Het was een moeilijke tijd voor ons allen, zusje Juul zat net in voorbereiding voor de Olympische Spelen in Tokyo en dan gebeurd er dit. Ik heb dat afgelopen jaar wel geleerd, er is uiteindelijk maar één ding echt het allerbelangrijkste in het leven en dat is gezondheid.

Maar, we kijken naar voren en niet meer terug. Het heeft ook weer positieve andere dingen met zich meegebracht. We hebben meer tijd voor elkaar. Papa en mama komen met regelmaat naar Veulen toe en dat vinden wij ook gezellig. Op dit moment gaat het best goed met papa. Hij kan zich voortbewegen met een driepoot en hij krijgt ook al steeds meer praatjes. Maar, papa kan het natuurlijk niet alleen. Ik ben dan ook supertrots op papa's steun en toeverlaat, mijn moeder, die de volledige zorg thuis op zich neemt, daar nemen wij ons petje voor af.

Wat weet je nog van je schooltijd?

Ik kijk met veel plezier terug op mijn tijd op Basisschool Offenbeek (later Basisschool de Meander). Ze omschreven me altijd als leergierig, fanatiek en een doorzetter.

Maar als ik echt moet kiezen was gym wel mijn meest favoriete vak :). Het echt praktisch bezig zijn daar hou ik van en nu nog steeds. Bordrijwoorden en alles goed uit je hoofd leren kon ik als de beste, maar als er een stukje inzicht werd gevraagd werd het al wat moeiljker en had ik er gewoon minder zin in. Dat bleek ook later wel. Na het afronden van mijn VMBO Theoretisch op B.C. Broekhin in Reuver ben ik naar het CIOS in Sittard gegaan om daar af te studeren als bewegingsagoog.

Wanneer en waardoor ben je terecht gekomen in Veulen?

In januari 2018 leerde ik Rob via Tinder kennen en kwam zo via Helmond Brouwhuis terecht in de woonplaats Veulen. Ik wist in eerste instantie niet meteen waar Veulen lag. Maar daar kwam ik snel genoeg achter. Het is een klein dorp dichtbij Venray. Rob heeft een eigen bedrijf in het reinigen van kippen- en varkensstallen. Dus thuis zijn we ook altijd druk in de weer.