Hae hoot “van Lieëwe” en haaj ein der bleujende fabrieke.
Hae fabriceerde naegel; iezere, sjtaole, dunne, dieke …
en iddere tummerman dae mieër as twieë plenk aan-ein mós houwe
gebroekde naegel van van Lieëwe, en waem ’n hoes ging bouwe…
dae hoofde gènne liem, maar zag : “Geur gluif ’t neet mesjien,
maar ‘nne nagel hèlt ’t bèste maar… hae mót van van Lieëwe zien !
’t Bedrief det ging ’t veur de windj; ’t bedrief van Lieëwe bleujde.
Maar toen kwaam dae zjwarte daag det “Taiwan” d’r zich mèt meujde.
Taiwan det ging veur weggaef-prieze prima naegel make
en ózze hieër van Lieëwe begós toen in paniek te rake.
Hae belde ‘nne reclame-man en zag : “Maak mich plakkate
mèt reclame veur mien naegel d’rop, en maak ze det ze bate!”
De man van ’t pr-bureau, hae teikende en sjetsde,
hae waas totaal neet gluivig en mènde det d’r nemes kwetsde
wie hae op ziene poster ’t “Leeven-Hieërke” haaj geteikend,
genaegeld aan ’t kruuts ! en, in de haop ’n groeët publiek bereikend,
sjting dao de teks in letters die dich sjene toe te sjrieëwe :
“Dankzij de naegel van van Lieëwe hink Hae hiej al ieëwe !”
Van Lieëwe zag: “Det geit neet man; det kèn ich hiej neet make!
Hiej beleidige veur vuuël miense mèt. Zoeë doon ich mèt dich gèn zake.
Sjeur maar kepot en maak get wat de luuj hiej neet zal kwetse!”
En de reclame-man begós toen toch maar weer opniej te sjetse.
Hae teikent Jezus oppe gróndj; ónger ’t kruuts en gans besjmeurd,
en sjreef: “Mèt naegel van van Lieëwe waas dit neet gebeurd!”
“Nim mèt det dink !”, zoeëe kaak van Lieëwe, “Man, doe wils ós rake !
Op zó’n meneer wil ich in Limburg gèn reclame make…
Ich gaef dich nag ein kans !” En de óntwerper ging beginne
want hae waas d’r toch op oet ’n groeët publiek veur zich te winne.
’n Gans wit blaad waas ’t rizzeltaat en dao-op sjreef dae vlaegel :
“Die van van Lieëwe det zien zeikers, maar ze make prima naegel”.
Ar(nol)d Wassen, okt. 1994
Deel deze pagina:
De naegel - Arnold Wassen
Hae hoot “van Lieëwe” en haaj ein der bleujende fabrieke.
Hae fabriceerde naegel; iezere, sjtaole, dunne, dieke …
en iddere tummerman dae mieër as twieë plenk aan-ein mós houwe
gebroekde naegel van van Lieëwe, en waem ’n hoes ging bouwe…
dae hoofde gènne liem, maar zag : “Geur gluif ’t neet mesjien,
maar ‘nne nagel hèlt ’t bèste maar… hae mót van van Lieëwe zien !
’t Bedrief det ging ’t veur de windj; ’t bedrief van Lieëwe bleujde.
Maar toen kwaam dae zjwarte daag det “Taiwan” d’r zich mèt meujde.
Taiwan det ging veur weggaef-prieze prima naegel make
en ózze hieër van Lieëwe begós toen in paniek te rake.
Hae belde ‘nne reclame-man en zag : “Maak mich plakkate
mèt reclame veur mien naegel d’rop, en maak ze det ze bate!”
De man van ’t pr-bureau, hae teikende en sjetsde,
hae waas totaal neet gluivig en mènde det d’r nemes kwetsde
wie hae op ziene poster ’t “Leeven-Hieërke” haaj geteikend,
genaegeld aan ’t kruuts ! en, in de haop ’n groeët publiek bereikend,
sjting dao de teks in letters die dich sjene toe te sjrieëwe :
“Dankzij de naegel van van Lieëwe hink Hae hiej al ieëwe !”
Van Lieëwe zag: “Det geit neet man; det kèn ich hiej neet make!
Hiej beleidige veur vuuël miense mèt. Zoeë doon ich mèt dich gèn zake.
Sjeur maar kepot en maak get wat de luuj hiej neet zal kwetse!”
En de reclame-man begós toen toch maar weer opniej te sjetse.
Hae teikent Jezus oppe gróndj; ónger ’t kruuts en gans besjmeurd,
en sjreef: “Mèt naegel van van Lieëwe waas dit neet gebeurd!”
“Nim mèt det dink !”, zoeëe kaak van Lieëwe, “Man, doe wils ós rake !
Op zó’n meneer wil ich in Limburg gèn reclame make…
Ich gaef dich nag ein kans !” En de óntwerper ging beginne
want hae waas d’r toch op oet ’n groeët publiek veur zich te winne.
’n Gans wit blaad waas ’t rizzeltaat en dao-op sjreef dae vlaegel :
“Die van van Lieëwe det zien zeikers, maar ze make prima naegel”.
Ar(nol)d Wassen, okt. 1994
Deel deze pagina: