Deel deze pagina:
Toch maar even de bank bellen dan. Die hebben op dat moment niks geks gezien. Echter…die avond komt iemand van de Windjbuujels een kaartje voor volgens mij de zitting brengen dat ik aan de deur nog moet betalen. QR-code gescand, geweigerd, huh? Stuur me zo maar ’n Tikkie dan. Weer geweigerd. Langzaam komt er buikpijn en ik check tig keer de app of mijn rekening niet geplunderd is. Dat niet gelukkig. Via de app van de bank contact gezocht en dan blijkt dat ze toch verdachte activiteiten hebben gezien en dat ze alles geblokkeerd hebben. Maar dan ook echt alles, alle rekeningen van mijzelf, van mijn partner, spaarrekeningen en alle automatische betalingen dus ook. Ik moet aangifte gaan doen, er wordt een nieuwe pas en pincode aangevraagd en alles blijft minimaal ’n hele week geblokkeerd. En ook maar goed want ondertussen had ik ook alweer 7493 keer mijn app gecheckt in de angst dat alles op nul staat. Fijn is dat, als je gewend bent om alles digitaal te betalen. Gelukkig een baas die praktisch meedenkt en meteen aanbiedt om me een contant bedrag te lenen om de tijd door te komen. Heel fijn, maar wat voel ik me dom. Ook nog wat koopzegels die ik gespaard heb inleveren voor cash geld. Ik ben normaal gesproken heel alert op rare mailtjes met links erin en dergelijke, maar hier trap ik gewoon met beide voeten metersdiep in. Heel blij dat de bank ingegrepen heeft.
Moraal van dit verhaal? Het was ontzettend schrikken en confronterend ook dat ik erin getrapt ben. Ook al let je nog zo goed op, het kan iedereen gebeuren denk ik, al zullen er nu waarschijnlijk veel hoofden worden geschud. Onze centen hebben er niet onder geleden, mijn ego wel. Maar, goh als door dit te lezen mensen nog alerter worden dan is het toch nog ergens goed voor geweest.
Side note: Vinted staat weer op mijn telefoon want die konden er ook niks aan doen, en was handig i.v.m. de Revue.
De dag erna ’n afspraak maken om aangifte te doen en als ik daar mijn verhaal aan ’t doen ben realiseer ik me weer hoe dom dit is. En hoe ontzettend blij ik ben dat ik geen financiële schade heb geleden. Wekelijks zie je bij Opsporing Verzocht echte verhalen van voornamelijk oudere mensen die door dit soort acties hun zuurverdiende spaarcentjes kwijtraken.
Die week heel zuinig boodschappen doen want ik wil wel uitkomen met het geleende bedrag, haha. Dat is dan wel weer nuttig, je denkt meer na of je iets wel echt nodig hebt. Nadat alles weer hersteld is, meteen het geleende bedrag terugbetalen en nakijken of er geen automatische betalingen gemist zijn want anders krijg je daar weer problemen mee natuurlijk.
De app van Vinted heb ik ondertussen van mijn telefoon afgegooid, account verwijderd maar het ligt natuurlijk niet aan Vinted maar aan mezelf, én aan die oplichtersbende die zo’n acties onderneemt om rijk te worden over de ruggen van naïeve, goedgelovige mensen.
Zo gezegd, zo gedaan. Foto’s gemaakt, info erbij, app downloaden, account aangemaakt en hupsakee. Op ’n gegeven moment krijg ik via de app een melding dat er interesse is in een van de jeans die ik te koop aangeboden heb. Bijna gelijktijdig een mail (van Vinted denk ik) waarin staat dat ik om de betalingen te ontvangen een digitale portemonnee moet aanmaken. Om dat te doen moet ik met de rabo-scanner een QR-code scannen. Daar zou dan een bedrag bij staan maar dat zou niet afgeschreven worden. Op dat moment zou je zeggen er gaan alarmbellen af. Nee hoor. Zo’n portemonnee aanmaken klopt wel ongeveer maar dat gaat dan meestal met een controle bedrag van 1 cent. Hier was het €555 en natuurlijk lukte het de eerste keer niet want er stond een tijd van een aantal seconden voor. Nog steeds geen alarmbellen. Nu ik dit aan ’t typen ben vind ik het wéér onvoorstelbaar. Dus nog een paar pogingen gedaan, en toen, na ’n keer of 4 volgens mij, gestopt. De betreffende vriendin geappt en die geeft aan het raar te vinden dat er zo’n groot bedrag bij staat.
Ook ik had van die spijkerbroeken die nog veel te goed waren. Zonde om zo maar weg te doen want ze zijn nog zo goed als nieuw. Een van mijn vriendinnen had me enthousiast verteld over het platform Vinted. Daar zet je foto’s en info op over je te verkopen spullen aan mensen uit een aantal Europese landen. Waarschijnlijk kent iedereen het wel.
Mijn eerste column ging over iets dat ik zelf heb meegemaakt en niet echt handig was, en ook deze tweede valt onder deze categorie.
Je zou bijna kunnen zeggen dat mijn leven bestaat uit een aaneenschakeling van niet zo slimme acties en mijn familie en vrienden zullen dit waarschijnlijk volmondig beamen. Tsja, wie weet, misschien nog genoeg stof voor volgende columns.
Maar nu naar het onderwerp: iedereen kent het wel, de kleerkast moet nodig uitgemest worden en wat doe je met bijvoorbeeld nog bijna nieuwe merkjeans die je bijna niet gedragen hebt en te goed zijn voor de ‘zak van max’. Als je trouwens niet weet wat dat is vraag dan maar effe aan je ouders of grootouders.
Een wijze les
Deel deze pagina:
Moraal van dit verhaal? Het was ontzettend schrikken en confronterend ook dat ik erin getrapt ben. Ook al let je nog zo goed op, het kan iedereen gebeuren denk ik, al zullen er nu waarschijnlijk veel hoofden worden geschud. Onze centen hebben er niet onder geleden, mijn ego wel. Maar, goh als door dit te lezen mensen nog alerter worden dan is het toch nog ergens goed voor geweest.
Side note: Vinted staat weer op mijn telefoon want die konden er ook niks aan doen, en was handig i.v.m. de Revue.
Zo gezegd, zo gedaan. Foto’s gemaakt, info erbij, app downloaden, account aangemaakt en hupsakee. Op ’n gegeven moment krijg ik via de app een melding dat er interesse is in een van de jeans die ik te koop aangeboden heb. Bijna gelijktijdig een mail (van Vinted denk ik) waarin staat dat ik om de betalingen te ontvangen een digitale portemonnee moet aanmaken. Om dat te doen moet ik met de rabo-scanner een QR-code scannen. Daar zou dan een bedrag bij staan maar dat zou niet afgeschreven worden. Op dat moment zou je zeggen er gaan alarmbellen af. Nee hoor. Zo’n portemonnee aanmaken klopt wel ongeveer maar dat gaat dan meestal met een controle bedrag van 1 cent. Hier was het €555 en natuurlijk lukte het de eerste keer niet want er stond een tijd van een aantal seconden voor. Nog steeds geen alarmbellen. Nu ik dit aan ’t typen ben vind ik het wéér onvoorstelbaar. Dus nog een paar pogingen gedaan, en toen, na ’n keer of 4 volgens mij, gestopt. De betreffende vriendin geappt en die geeft aan het raar te vinden dat er zo’n groot bedrag bij staat.
De dag erna ’n afspraak maken om aangifte te doen en als ik daar mijn verhaal aan ’t doen ben realiseer ik me weer hoe dom dit is. En hoe ontzettend blij ik ben dat ik geen financiële schade heb geleden. Wekelijks zie je bij Opsporing Verzocht echte verhalen van voornamelijk oudere mensen die door dit soort acties hun zuurverdiende spaarcentjes kwijtraken.
Die week heel zuinig boodschappen doen want ik wil wel uitkomen met het geleende bedrag, haha. Dat is dan wel weer nuttig, je denkt meer na of je iets wel echt nodig hebt. Nadat alles weer hersteld is, meteen het geleende bedrag terugbetalen en nakijken of er geen automatische betalingen gemist zijn want anders krijg je daar weer problemen mee natuurlijk.
De app van Vinted heb ik ondertussen van mijn telefoon afgegooid, account verwijderd maar het ligt natuurlijk niet aan Vinted maar aan mezelf, én aan die oplichtersbende die zo’n acties onderneemt om rijk te worden over de ruggen van naïeve, goedgelovige mensen.
Toch maar even de bank bellen dan. Die hebben op dat moment niks geks gezien. Echter…die avond komt iemand van de Windjbuujels een kaartje voor volgens mij de zitting brengen dat ik aan de deur nog moet betalen. QR-code gescand, geweigerd, huh? Stuur me zo maar ’n Tikkie dan. Weer geweigerd. Langzaam komt er buikpijn en ik check tig keer de app of mijn rekening niet geplunderd is. Dat niet gelukkig. Via de app van de bank contact gezocht en dan blijkt dat ze toch verdachte activiteiten hebben gezien en dat ze alles geblokkeerd hebben. Maar dan ook echt alles, alle rekeningen van mijzelf, van mijn partner, spaarrekeningen en alle automatische betalingen dus ook. Ik moet aangifte gaan doen, er wordt een nieuwe pas en pincode aangevraagd en alles blijft minimaal ’n hele week geblokkeerd. En ook maar goed want ondertussen had ik ook alweer 7493 keer mijn app gecheckt in de angst dat alles op nul staat. Fijn is dat, als je gewend bent om alles digitaal te betalen. Gelukkig een baas die praktisch meedenkt en meteen aanbiedt om me een contant bedrag te lenen om de tijd door te komen. Heel fijn, maar wat voel ik me dom. Ook nog wat koopzegels die ik gespaard heb inleveren voor cash geld. Ik ben normaal gesproken heel alert op rare mailtjes met links erin en dergelijke, maar hier trap ik gewoon met beide voeten metersdiep in. Heel blij dat de bank ingegrepen heeft.
Ook ik had van die spijkerbroeken die nog veel te goed waren. Zonde om zo maar weg te doen want ze zijn nog zo goed als nieuw. Een van mijn vriendinnen had me enthousiast verteld over het platform Vinted. Daar zet je foto’s en info op over je te verkopen spullen aan mensen uit een aantal Europese landen. Waarschijnlijk kent iedereen het wel.
Mijn eerste column ging over iets dat ik zelf heb meegemaakt en niet echt handig was, en ook deze tweede valt onder deze categorie.
Je zou bijna kunnen zeggen dat mijn leven bestaat uit een aaneenschakeling van niet zo slimme acties en mijn familie en vrienden zullen dit waarschijnlijk volmondig beamen. Tsja, wie weet, misschien nog genoeg stof voor volgende columns.
Maar nu naar het onderwerp: iedereen kent het wel, de kleerkast moet nodig uitgemest worden en wat doe je met bijvoorbeeld nog bijna nieuwe merkjeans die je bijna niet gedragen hebt en te goed zijn voor de ‘zak van max’. Als je trouwens niet weet wat dat is vraag dan maar effe aan je ouders of grootouders.
Een wijze les
