Deze publicatie maakt gebruik van cookies

We gebruiken functionele en analytische cookies om onze website te verbeteren. Daarnaast plaatsen derde partijen tracking cookies om gepersonaliseerde advertenties op social media weer te geven. Door op accepteren te klikken gaat u akkoord met het plaatsen van deze cookies.

PUIKE MENSEN

HEB JE IETS OP JE BUCKETLIST STAAN DAT JE MET ONS WIL DELEN?

De eerste prinses van Reuver worden!

Helaas kon ik afgelopen jaar voor het eerst niet de vastelaovend vieren, dit was een groot gemis. Voor mij draait vastelaovend om saamhorigheid, en ik zou vereerd zijn om deze traditie voort te zetten als prinses. Alaaf!

JE ZULT BESLIST PERSONEN UIT HET OOG VERLOREN HEBBEN. WIE ZOU JE NOG EENS WILLEN SPREKEN UIT JE SCHOOLTIJD OF EEN VROEGERE VRIEND(IN) DIE JE AL LANG NIET MEER GEZIEN HEBT? EN WAT ZOU JE HEM/HAAR DAN WILLEN VRAGEN?

Het is onvermijdelijk dat je in de loop der jaren personen uit het oog verliest. Terugdenkend aan mijn schooltijd, zijn er zeker vroegere vriend(inn)en die ik al lang niet meer heb gezien. Vooral mijn vriendinnen van de middelbare school tijdens onze gezamenlijke masterclass zouden geweldig zijn om weer mee in contact te komen. Ik vraag me af waar zij nu in het leven staan, wat ze hebben bereikt en wat hun passies en dromen zijn geworden. Het zou fantastisch zijn om herinneringen op te halen en te ontdekken hoe ons leven sinds die tijd is veranderd.

Gelukkig bestaat er tegenwoordig Facetime en Whatsapp, waardoor het voelt alsof familie en vrienden toch heel dichtbij zijn, zelfs als je honderden kilometers van huis bent. Ik probeer op mijn eigen manier met iedereen in contact te blijven door af en toe een kaartje te sturen. Het voordeel van reizen in Europa is dat familie en vrienden je maar al te graag willen en kunnen komen opzoeken. De mogelijkheid om elkaar te zien, zelfs als het slechts voor een weekendje is, brengt een gevoel van verbondenheid en warmte dat geen afstand kan verbreken.

HOE ZIT EEN GEMIDDELDE WEEK/DAG ERUIT BIJ JOU?

Mijn gemiddelde week in Westendorf was een mix van hard werken, ontspanning op de piste en gezelligheid in de lokale kroeg! Mijn dagen begonnen vroeg met ontbijtdiensten, 's middags even skiën als het een mooie dag was en 's avonds weer aan het werk.

Soms sloot ik mij na werk aan bij de lokale kroeg voor een potje nagelen. Voor wie het niet kent: nagelen is een spel waarbij je met een hamer een spijker in een houtblok moet slaan. Het klinkt simpel, maar geloof me, het is een stuk uitdagender dan het lijkt.

WAT VOND JE FAMILIE/VRIENDEN/GEZIN ERVAN DAT JE ERVOOR KOOS ELDERS TE GAAN WONEN/WERKEN?

Toen ik net in Breda woonde, kwamen mijn ouders iedere week langs om te zien hoe het met me ging en om de stad te verkennen. Of we nu gezellig samen lunchten, wandelden door het Mastbos, of gewoon lekker bijpraatten onder het genot van een kopje koffie, deze bezoekjes waren altijd iets om naar uit te kijken. Ze realiseerden zich dat ik in goede handen was in Breda, toen ze na twee weken al bij de stamkroeg hoorde dat ik bekend stond om “het feestbeest”.

De gedachte aan mij alleen met de auto door Europa reizend, maakte hen toch een tikkeltje nerveus. Dus, daar kwam de agenda al boven tafel om te kijken voor een geschikt moment om mij te komen bezoeken.

STEL JE EVEN VOOR

Ik ben Robin Bergs, en ik neem jullie graag mee op een reis door mijn bijzonder leven als dochter van twee bekende horecaondernemers. Mijn ouders, Puck Bergs en Maril Schmitz, waren de trotse eigenaars van Den Herberg in Belfeld en de Splinter in Venlo. Als je ooit in de buurt bent geweest, heb je misschien wel eens van ze gehoord!

Mijn jeugd was allesbehalve gewoon. Terwijl anderen genoten van hun vrije dagen, draaiden mijn ouders volop in de horeca. Dit betekende dat vakanties voor ons als gezin extra speciaal waren. Een van mijn meest memorabele avonturen was toen ik slechts 3 jaar oud was. We brachten maar liefst 9 maanden door in het prachtige Nieuw-Zeeland, waar we een onvergetelijke rondreis maakten. Terwijl andere kinderen naar de crèche gingen, bevond ik me tussen de kiwi's en schapen, en leerde ik al mijn eerste woordjes Engels: “old mac donald had a farm”. Dit alles omringd door de adembenemende landschappen.

Naast mijn avontuurlijke ouders heb ik het geluk om twee geweldige broers te hebben, die een paar jaartjes ouder zijn dan ik. En met 'een paar' bedoel ik eigenlijk behoorlijk wat! Ze zijn 45 en 49 jaar oud. Je kunt je vast wel voorstellen dat het opgroeien met zulke grote broers voor de nodige avonturen en leermomenten heeft gezorgd.

Mijn jeugd zit vol met verhalen, van drukke dagen in de horeca tot spannende reizen over de hele wereld. En hoewel ik nu mijn eigen weg bewandel, koester ik deze herinneringen en blijf ik genieten van nieuwe avonturen die op mijn pad komen.

HOE ZOU JE JEZELF IN ENKELE ZINNEN OMSCHRIJVEN?

Ik ben dol op het ontmoeten van nieuwe mensen en het delen van verhalen. Sociale interactie geeft me energie en ik ben altijd in voor een goed gesprek of een gezellige activiteit. Mijn leven zit vol spontaniteit en avontuur, en soms kan dat leiden tot een beetje chaos. Maar juist die chaos brengt ook een zekere levendigheid met zich mee, en het maakt elke dag weer een nieuw avontuur. Het houdt het leven interessant, toch?

Dus ja, dat ben ik in een notendop: een enthousiaste, sociale, tikkeltje chaotische en energieke meid die denkt in oplossingen.

JE HEBT INMIDDELS OP MEERDERE PLAATSEN GEWOOND. NEEM ONS MEE IN JE REIS.

Mijn leven is een mix van kleine dorpjes, gezellige kroegen en de levendige studentencultuur. Opgegroeid in het prachtige Limburg, heb ik tot mijn 18e gewoond in zowel Reuver als Belfeld. Mijn schooljaren bracht ik door op de Triolier in Reuver, waarbij ik de lange fietstocht naar het groep 8 kamp nog als de dag van gister kan herinneren.

Na de basisschool stapte ik over naar het Blariacum College aan de andere kant van de Maas, waar ik mijn middelbare schooltijd heb doorgebracht. Een van de meest bijzondere herinneringen uit mijn tijd op het Blariacum College is de reis die we maakten naar Thailand en Cambodja om ontwikkelingswerk te doen. De voorbereidingen voor de reis begonnen lang voordat we daadwerkelijk vertrokken. We werkten samen als een team om geld in te zamelen voor het goede doel, organiseerden evenementen en leerden alles wat we konden over de culturen en tradities van Thailand en Cambodja. Het heeft me geïnspireerd om altijd open te staan voor nieuwe ervaringen.

Na mijn middelbare schooltijd was het tijd voor een nieuw avontuur: mijn studententijd in het bruisende Breda. Met een bevolking die zestien keer groter is dan Reuver, zou je denken dat de twee plaatsen onvergelijkbaar zijn. Maar eerlijk is eerlijk, als je in Breda wekelijks bij dezelfde bakker en groenteboer binnenwandelt, voelt die grote stad al snel als een warm dorp.

Terwijl mijn vrienden banen vonden en zich vestigden, begon het bij mij steeds meer te kriebelen om de wereld te gaan ontdekken. Dus nu, na mijn studententijd, voelde het als het juiste moment om de sprong te wagen richting het onbekende. Op 13 december 2023 laadde ik mijn auto vol met al mijn bezittingen en begon ik aan mijn reis door Europa met als eerste stop: Oostenrijk. Ik had geen idee wat me te wachten stond, of een einddatum maar ik was vastbesloten om het avontuur aan te gaan.

WANNEER EN WAARDOOR BEN JE TERECHT GEKOMEN IN WESTENDORF?

Als iemand die altijd al van reizen heeft gedroomd, was het voor mij een echte uitdaging om mijn dromen waar te maken. Covid gooide roet in het eten voor mijn buitenlandse stage, en als student die al op kamers woonde sinds haar 18e, was er niet veel gespaard. Na mijn afstuderen stond ik voor de keuze: wachten tot de omstandigheden perfect waren, of gewoon de sprong wagen en zien waar het leven me naartoe zou leiden.

Dus vroeg ik mezelf af: hoe kan ik met weinig geld toch de wereld ontdekken? Het antwoord was duidelijk: werken in het buitenland. Hoewel ik nauwelijks een woordje Duits sprak en nog nooit eerder op wintersport was geweest, voelde ik me al snel thuis tussen de besneeuwde bergtoppen. Mijn baan in de plaatselijke horeca gaf me de kans om mijn vaardigheden in praktijk te brengen en nieuwe mensen te ontmoeten, al zijn het vooral Nederlanders die in Westendorf op vakantie gaan.

Naam: Robin Bergs

Leeftijd: 26 jaar

Beroep:  Ontdekkende reiziger

Verliefd, verloofd, getrouwd, single: Single

Woonde in: Reuver

Woont nu in: Reizende in Europa

ROBIN'S WEEKENDPASPOORT

Ligt erin om? Als het werk klaar is

Staat op om? Wanneer er weer een nieuw avontuur te wachten staat

Waar mogen ze je wakker voor maken? Een lekker stuk Limburgse vlaai, en dan het liefst kruumele

Ontbijt met? Een ontbijt op bed met een stuk Limburgs Karboet

Favoriete drankje? Dit komt nog uit de tijd van de Herberg waar we na werk een splitje dronken. Dit is Liquor 43, jus en melk, en je raadt het niet maar het smaakt echt naar dat Split ijsje.

Maar het drankje wat ik het meest mis; Sjoes!

Avondje stappen met? De meiden van mijn oude studentenhuis uit Breda

The Eagles of Queen? Als het gaat om muziek, heb ik voor alles een oor. Maar als ik dan toch echt moet kiezen The Eagles, of krijg ik dan ruzie met dé nummer 1 van de top 2000.

PUIKE MENSEN:
ROBIN BERGS

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:

WELK TYPPISCH NL PRODUCT EET (OF GEBRUIK) JE NOG STEEDS?

Een grappige vergelijking tussen mijn ervaringen met eten bestellen in mijn geboortedorp Reuver en mijn studentenstad Breda. In een dorp is het bestellen van eten soms als een puzzel. Ja, we hebben een paar geweldige lokale plekken, echter zijn de keuzes gelimiteerd. Pizza, Chinees, of toch maar weer pizza? In Breda daarentegen kun je letterlijk elke wereldkeuken binnen een straal van een paar kilometer laten bezorgen. Sushi om middernacht? Geen probleem!

Maar toen ik naar Westendorf ging, moest ik toch even afkicken van deze luxe. Alle winkels waren gesloten op zondag. Het voelde als een stap terug in de tijd, maar het had ook zijn charme. Het was een hele omschakeling want iedere zondag dacht ik weer ‘oh even boodschappen doen’.

Gelukkig toen een vriendinnetje uit Nederland op bezoek kwam, wist ze mijn dag op te vrolijken met een verrassing: stroopwafels! Een stukje thuis in het Oostenrijkse berglandschap.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit.

HEB JE IETS OP JE BUCKETLIST STAAN DAT JE MET ONS WIL DELEN?

De eerste prinses van Reuver worden!

Helaas kon ik afgelopen jaar voor het eerst niet de vastelaovend vieren, dit was een groot gemis. Voor mij draait vastelaovend om saamhorigheid, en ik zou vereerd zijn om deze traditie voort te zetten als prinses. Alaaf!

JE HEBT INMIDDELS OP MEERDERE PLAATSEN GEWOOND. NEEM ONS MEE IN JE REIS.

Mijn leven is een mix van kleine dorpjes, gezellige kroegen en de levendige studentencultuur. Opgegroeid in het prachtige Limburg, heb ik tot mijn 18e gewoond in zowel Reuver als Belfeld. Mijn schooljaren bracht ik door op de Triolier in Reuver, waarbij ik de lange fietstocht naar het groep 8 kamp nog als de dag van gister kan herinneren.

Na de basisschool stapte ik over naar het Blariacum College aan de andere kant van de Maas, waar ik mijn middelbare schooltijd heb doorgebracht. Een van de meest bijzondere herinneringen uit mijn tijd op het Blariacum College is de reis die we maakten naar Thailand en Cambodja om ontwikkelingswerk te doen. De voorbereidingen voor de reis begonnen lang voordat we daadwerkelijk vertrokken. We werkten samen als een team om geld in te zamelen voor het goede doel, organiseerden evenementen en leerden alles wat we konden over de culturen en tradities van Thailand en Cambodja. Het heeft me geïnspireerd om altijd open te staan voor nieuwe ervaringen.

Na mijn middelbare schooltijd was het tijd voor een nieuw avontuur: mijn studententijd in het bruisende Breda. Met een bevolking die zestien keer groter is dan Reuver, zou je denken dat de twee plaatsen onvergelijkbaar zijn. Maar eerlijk is eerlijk, als je in Breda wekelijks bij dezelfde bakker en groenteboer binnenwandelt, voelt die grote stad al snel als een warm dorp.

Terwijl mijn vrienden banen vonden en zich vestigden, begon het bij mij steeds meer te kriebelen om de wereld te gaan ontdekken. Dus nu, na mijn studententijd, voelde het als het juiste moment om de sprong te wagen richting het onbekende. Op 13 december 2023 laadde ik mijn auto vol met al mijn bezittingen en begon ik aan mijn reis door Europa met als eerste stop: Oostenrijk. Ik had geen idee wat me te wachten stond, of een einddatum maar ik was vastbesloten om het avontuur aan te gaan.

PUIKE MENSEN

HOE ZIT EEN GEMIDDELDE WEEK/DAG ERUIT BIJ JOU?

Mijn gemiddelde week in Westendorf was een mix van hard werken, ontspanning op de piste en gezelligheid in de lokale kroeg! Mijn dagen begonnen vroeg met ontbijtdiensten, 's middags even skiën als het een mooie dag was en 's avonds weer aan het werk.

Soms sloot ik mij na werk aan bij de lokale kroeg voor een potje nagelen. Voor wie het niet kent: nagelen is een spel waarbij je met een hamer een spijker in een houtblok moet slaan. Het klinkt simpel, maar geloof me, het is een stuk uitdagender dan het lijkt.

JE ZULT BESLIST PERSONEN UIT HET OOG VERLOREN HEBBEN. WIE ZOU JE NOG EENS WILLEN SPREKEN UIT JE SCHOOLTIJD OF EEN VROEGERE VRIEND(IN) DIE JE AL LANG NIET MEER GEZIEN HEBT? EN WAT ZOU JE HEM/HAAR DAN WILLEN VRAGEN?

Het is onvermijdelijk dat je in de loop der jaren personen uit het oog verliest. Terugdenkend aan mijn schooltijd, zijn er zeker vroegere vriend(inn)en die ik al lang niet meer heb gezien. Vooral mijn vriendinnen van de middelbare school tijdens onze gezamenlijke masterclass zouden geweldig zijn om weer mee in contact te komen. Ik vraag me af waar zij nu in het leven staan, wat ze hebben bereikt en wat hun passies en dromen zijn geworden. Het zou fantastisch zijn om herinneringen op te halen en te ontdekken hoe ons leven sinds die tijd is veranderd.

Gelukkig bestaat er tegenwoordig Facetime en Whatsapp, waardoor het voelt alsof familie en vrienden toch heel dichtbij zijn, zelfs als je honderden kilometers van huis bent. Ik probeer op mijn eigen manier met iedereen in contact te blijven door af en toe een kaartje te sturen. Het voordeel van reizen in Europa is dat familie en vrienden je maar al te graag willen en kunnen komen opzoeken. De mogelijkheid om elkaar te zien, zelfs als het slechts voor een weekendje is, brengt een gevoel van verbondenheid en warmte dat geen afstand kan verbreken.

HOE ZOU JE JEZELF IN ENKELE ZINNEN OMSCHRIJVEN?

Ik ben dol op het ontmoeten van nieuwe mensen en het delen van verhalen. Sociale interactie geeft me energie en ik ben altijd in voor een goed gesprek of een gezellige activiteit. Mijn leven zit vol spontaniteit en avontuur, en soms kan dat leiden tot een beetje chaos. Maar juist die chaos brengt ook een zekere levendigheid met zich mee, en het maakt elke dag weer een nieuw avontuur. Het houdt het leven interessant, toch?

Dus ja, dat ben ik in een notendop: een enthousiaste, sociale, tikkeltje chaotische en energieke meid die denkt in oplossingen.

WELK TYPPISCH NL PRODUCT EET (OF GEBRUIK) JE NOG STEEDS?

Een grappige vergelijking tussen mijn ervaringen met eten bestellen in mijn geboortedorp Reuver en mijn studentenstad Breda. In een dorp is het bestellen van eten soms als een puzzel. Ja, we hebben een paar geweldige lokale plekken, echter zijn de keuzes gelimiteerd. Pizza, Chinees, of toch maar weer pizza? In Breda daarentegen kun je letterlijk elke wereldkeuken binnen een straal van een paar kilometer laten bezorgen. Sushi om middernacht? Geen probleem!

Maar toen ik naar Westendorf ging, moest ik toch even afkicken van deze luxe. Alle winkels waren gesloten op zondag. Het voelde als een stap terug in de tijd, maar het had ook zijn charme. Het was een hele omschakeling want iedere zondag dacht ik weer ‘oh even boodschappen doen’.

Gelukkig toen een vriendinnetje uit Nederland op bezoek kwam, wist ze mijn dag op te vrolijken met een verrassing: stroopwafels! Een stukje thuis in het Oostenrijkse berglandschap.

WAT VOND JE FAMILIE/VRIENDEN/GEZIN ERVAN DAT JE ERVOOR KOOS ELDERS TE GAAN WONEN/WERKEN?

Toen ik net in Breda woonde, kwamen mijn ouders iedere week langs om te zien hoe het met me ging en om de stad te verkennen. Of we nu gezellig samen lunchten, wandelden door het Mastbos, of gewoon lekker bijpraatten onder het genot van een kopje koffie, deze bezoekjes waren altijd iets om naar uit te kijken. Ze realiseerden zich dat ik in goede handen was in Breda, toen ze na twee weken al bij de stamkroeg hoorde dat ik bekend stond om “het feestbeest”.

De gedachte aan mij alleen met de auto door Europa reizend, maakte hen toch een tikkeltje nerveus. Dus, daar kwam de agenda al boven tafel om te kijken voor een geschikt moment om mij te komen bezoeken.

STEL JE EVEN VOOR

Ik ben Robin Bergs, en ik neem jullie graag mee op een reis door mijn bijzonder leven als dochter van twee bekende horecaondernemers. Mijn ouders, Puck Bergs en Maril Schmitz, waren de trotse eigenaars van Den Herberg in Belfeld en de Splinter in Venlo. Als je ooit in de buurt bent geweest, heb je misschien wel eens van ze gehoord!

Mijn jeugd was allesbehalve gewoon. Terwijl anderen genoten van hun vrije dagen, draaiden mijn ouders volop in de horeca. Dit betekende dat vakanties voor ons als gezin extra speciaal waren. Een van mijn meest memorabele avonturen was toen ik slechts 3 jaar oud was. We brachten maar liefst 9 maanden door in het prachtige Nieuw-Zeeland, waar we een onvergetelijke rondreis maakten. Terwijl andere kinderen naar de crèche gingen, bevond ik me tussen de kiwi's en schapen, en leerde ik al mijn eerste woordjes Engels: “old mac donald had a farm”. Dit alles omringd door de adembenemende landschappen.

Naast mijn avontuurlijke ouders heb ik het geluk om twee geweldige broers te hebben, die een paar jaartjes ouder zijn dan ik. En met 'een paar' bedoel ik eigenlijk behoorlijk wat! Ze zijn 45 en 49 jaar oud. Je kunt je vast wel voorstellen dat het opgroeien met zulke grote broers voor de nodige avonturen en leermomenten heeft gezorgd.

Mijn jeugd zit vol met verhalen, van drukke dagen in de horeca tot spannende reizen over de hele wereld. En hoewel ik nu mijn eigen weg bewandel, koester ik deze herinneringen en blijf ik genieten van nieuwe avonturen die op mijn pad komen.

PUIKE MENSEN:
ROBIN BERGS

Klik hier om je gratis in te  schrijven voor Puik | Deel deze pagina:

ROBIN'S WEEKENDPASPOORT

Ligt erin om? Als het werk klaar is

Staat op om? Wanneer er weer een nieuw avontuur te wachten staat

Waar mogen ze je wakker voor maken? Een lekker stuk Limburgse vlaai, en dan het liefst kruumele

Ontbijt met? Een ontbijt op bed met een stuk Limburgs Karboet

Favoriete drankje? Dit komt nog uit de tijd van de Herberg waar we na werk een splitje dronken. Dit is Liquor 43, jus en melk, en je raadt het niet maar het smaakt echt naar dat Split ijsje.

Maar het drankje wat ik het meest mis; Sjoes!

Avondje stappen met? De meiden van mijn oude studentenhuis uit Breda

The Eagles of Queen? Als het gaat om muziek, heb ik voor alles een oor. Maar als ik dan toch echt moet kiezen The Eagles, of krijg ik dan ruzie met dé nummer 1 van de top 2000.

WANNEER EN WAARDOOR BEN JE TERECHT GEKOMEN IN (HUIDIGE WOONPLAATS)?

Als iemand die altijd al van reizen heeft gedroomd, was het voor mij een echte uitdaging om mijn dromen waar te maken. Covid gooide roet in het eten voor mijn buitenlandse stage, en als student die al op kamers woonde sinds haar 18e, was er niet veel gespaard. Na mijn afstuderen stond ik voor de keuze: wachten tot de omstandigheden perfect waren, of gewoon de sprong wagen en zien waar het leven me naartoe zou leiden.

Dus vroeg ik mezelf af: hoe kan ik met weinig geld toch de wereld ontdekken? Het antwoord was duidelijk: werken in het buitenland. Hoewel ik nauwelijks een woordje Duits sprak en nog nooit eerder op wintersport was geweest, voelde ik me al snel thuis tussen de besneeuwde bergtoppen. Mijn baan in de plaatselijke horeca gaf me de kans om mijn vaardigheden in praktijk te brengen en nieuwe mensen te ontmoeten, al zijn het vooral Nederlanders die in Westendorf op vakantie gaan.

Naam: Robin Bergs

Leeftijd: 26 jaar

Beroep:  Ontdekkende reiziger

Verliefd, verloofd, getrouwd, single: Single

Woonde in: Reuver

Woont nu in: Reizende in Europa