Samen met de Prinsekemissie uitzoeken van de Prins, het geheim ook geheim weten te houden, het presenteren van de zittingen en natuurlijk de sleuteloverdracht in het gemeentehuis. Allemaal taken die stuk voor stuk fantastisch zijn om te mogen doen. Maar het allermooiste om te zien als vorst vind ik het genot van de Vastelaovend dat bij de mensen ‘oppe Ruiver’ diep geworteld zit. Ik geniet van iedere lach en van iedere Vastelaovestraan. Dat we nog lang Vastelaovend mogen vieren en dit nog vaak mogen meemaken.
Vors Jeroen de Mol
32 Vastelaovensjaren jong was ik toen mijn telefoon ging en vorst Sjoerd van Leipsig mij belde met de vraag of ik het leuk zou vinden om vorst van ‘Vastelaovesvereiniging de Windjbuujels oppe Ruiver’ te worden. Waar ik dit vooral heel erg spannend vond en mij afvroeg waarom er aan mij werd gedacht, voelde ik diep van binnen mijn Vastelaoveshert sneller kloppen van vreugde. ‘’JAO, dat wil ik heel graag’’, zei ik later tegen Sjoerd. Waar mijn carrière als vorst nog pril is, ben ik Sjoerd en de rest van de vereniging eeuwig dankbaar dat ik gevraagd ben voor deze bijzondere rol binnen ‘Vastelaovesvereiniging de Windjbuujels’.
Iets later, gedurende onze tijd op de basisschool gingen pap en mam bij een joekskapel. Geweldig vond ik het om te zien hoe intensief onze vader kluste om tijdig de wagen klaar te hebben zodat er aan de optochten meegelopen kon worden. Trekkend aan een bolderwagen vol met vlees, kaas en confetti liep ik op Vastelaoveszondig en -maandag achter de wagen aan. Trots was ik als ik mensen langs de kant herkende en die dan naar mij zwaaiden. Trots was ik ook op mijn ouders die boven op de wagen stonden. En jaloers was ik op het trio dat achteraan in de optocht op de prinsenwagen stond.
Vorst Jeroen de Mol (2022 - heden)
Mensen die mij goed kennen, die weten dat ik ben opgevoed in een warm Vastelaovesnest. Al van jongs af aan was bij ons in de auto de nieuwste Vastelaovesmuziek te horen, wanneer we onderweg waren naar opa en oma in Venlo. Of werd het gezicht van mijn broer Tim en dat van mii gebruikt als schetsboek omdat mam weer een nieuwe sjminkcursus had gevolgd. De mooiste clownshoofden, piraten of landschappen werden op ons nog jonge gezichtjes gecreëerd om er vervolgens een foto van te maken en toe te voegen aan de collectie in de voorbeeldklapper.
Oppe Ruiver hebben we een fantastische groep mensen die Vastelaovend begriipen. Van de joekskapellen tot aan alle mensen die vrijwillig de Vastelaovend groot willen houden binnen ons dorp. Dit probeerde ik dan ook te stimuleren. Mensen bij elkaar te brengen en zeker ook mensen kansen geven om iets te organiseren of hun talent te laten zien. Dit was een taak die ik mezelf had gegeven.
In november 2022 was het klaar, de stem waaas heas aan het worden. En de energie en de tijd om alles nog te kunnen doen was minder geworden. En ja, ik mis het soms. Maar als ik zie hoe het nu allemaal gaat, dan kan ik alleen maar zeggen dat deze ‘operasie ouch gesjlaag waas!’
Vastelaovend Same!
Oke, maar dat was wel spannend. Ik heb toen al gezegd dat ik geen persoon ben om dit 11 jaar te gaan doen. Ook i.v.m. mijn werk en het thuisfront. Na de installatie, had ik het “luliezer” voor het eerst in mijn handen.
Aangezien ik volgens de geluidsman en 111 andere mensen, een hard stemgeluid heb, was altijd iedereen wakker als ik iets presenteerde. Het toespreken van een Vastelaoves menigte was dan ook heel sjiek om te mogen doen. Ook de zittingen waren leuk om te doen, maar wat heb ik toch regelmatig gezweet en ‘gerazeld’.
Vorst Sjoerd van Leipsig (2015 - 2022)
In ’t jaar 2015 werd ik Vorst van VV de Windjbuujels. Om precies te zijn 11/11/2015. Ik nam het stokje over van de zeer ervaren Hans Boonen. Na een jaar Prins te zijn geweest en stage te hebben gelopen binnen het bestuur van de vastelaovesvereiniging was de kogel door de kerk. Hans ging stoppen en ik moest dat maar gaan doen.
In de latere jaren van mijn vorstschap kwam er steeds meer rust in de vereniging. Natuurlijk waren er altijd wel wat oneffenheden, maar die werden meestal snel glad gestreken. Als vorst ben je niet alleen de spreekstalmeester maar speel je ook een belangrijke rol binnen de vereniging; op bestuurlijk vlak, maar ook als de prins en zijn gevolg erop uit trekken. De mooiste momenten vond ik het vragen van de prins, de sleuteloverdracht en de bezoeken aan en van C.V. De Drake
Mark Hendriks was de kandidaat voorzitter en ik zou tot het bestuur toetreden om vorst te worden. Veelzeggend was dat we die avond (tijdens Paaf Alaaf) een aantal mensen bereid hadden gevonden om een raad van 11 te vormen, zodat het prinselijk trio niet alleen zou staan. Tijdens de jaarvergadering, eind november werden Mark en ik inderdaad gekozen in de beoogde functies.
We moesten echter nog op zoek naar een definitieve raad van 11 en uitbreiding van het bestuur. Maar ook dat lukte en tijdens de zittingen in januari 2005 stond er een raad van 11 van maar liefst 15 personen. Er waaide weer een frisse wind door het Windjbuujelriek. Na de onrustige start konden we verder bouwen aan de vereniging en de vastelaovesactiviteiten. Helaas werden we in het voorjaar van 2006 geconfronteerd met het plotselinge overlijden van voorzitter Mark Hendriks.
Vorst Hans Boonen (2004 - 2015)
Tijdens Paaf Alaaf op de 11e van de 11e 2004 nam ik het vorstschap over van Jan Stinges. Dat gebeurde in een onrustige tijd binnen Vastelaovesvereiniging De Windjbuujels. De raad van 11 was ongeveer een maand daarvoor opgestapt en naast het prinselijke trio was er nog een bestuur van 4 personen. Wel had de ledenvergadering, kort voor de opening van het vastelaovesseizoen hun vertrouwen uitgesproken in de nog zittende mensen en de veranderingen die er aan zaten te komen.
PUIK VORSTEN
Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:
weer een frisse wind door het Windjbuujelriek.”
Vorst Jan Stinges (1986- 2004)
In 1986 besloot Vorst Joep Hermans dat het tijd werd voor een opvolger. Joep was destijds voorzitter en Vorst tegelijk. De keuze voor een nieuwe Vorst was eigenlijk niet zo moeilijk. Ik was al sinds 1978 bij de Raad van Ellef, was in 1980 Prins Jan IV en ben in 1981 (Ger Apeldoorn) en 1985 (Wiek Crasborn) adjudant geweest. Daarnaast presenteerde ik al de liedjesavonden en de sterzittingen. Maar ik wilde op 28-jarige leeftijd niet het voorzitterschap erbij doen: Toon Jacobs werd toen voorzitter.
Van dingen die je graag doet, lijd je niet onder. Dat klopt: ik heb hele mooie jaren gehad bij de Windjbuujels, die ik niet had willen missen, ondanks de soms roerige tijden. Maar ik heb vooral geluk gehad, dat mijn vrouw Margot, ook een echte Vastelaovesvierder (Aad Wief 1995) altijd achter mij stond. Onze drie zonen zijn daardoor ook besmet met datzelde Vastelaovesvirus.
Ik ben de Windjbuujels dankbaar dat ze mij in 2005 hebben benoemd tot Windjse Windjbuujelhaajer.
Voor mij is het presenteren al die jaren het mooiste geweest hetgeen de reden is dat ik het zolang heb volgehouden. Het aanbieden van het cadeau aan de burgemeester tijdens de installatie van de Prins is voor mij altijd een hoogtepunt geweest. Ik had geluk dat burgemeester Nuytens dit spel begreep: zodoende was het altijd verrassend, improviseren en op “het scherpst van de snede”.
Ook in de Prinsekemissie kon ik mijn ei kwijt. Samen met Martin van den Munckhof, Gerrit Veldman, Freek de Vlieger, Pierre Verstappen en Hans Boonen heb ik 21 Prinsen mogen uitroepen. In 2004 werd Hans Boonen mijn opvolger. Maar door het veel te vroege overlijden van toenmalig voorzitter Mark Hendriks ben ik nog 2 jaar in de Prinsekemissie gebleven.
Net zoals bij alle Vastelaovesvereinigingen is het gesproken woord een belangrijk onderdeel van het spel. Dit geldt voor een buuttereedner, voor een speech bij een receptie, maar zeker ook bij alle gelegenheden waar de spreekstalmeester een woord richt aan het publiek. In de Carnavalswereld is dit voorbehouden aan de Vorst van de vereniging. In het Windjbuujelriek heeft Jeroen de Mol momenteel de eer om deze taak uit te voeren. Maar zijn illustere voorgangers zijn ook nog volop betrokken bij de lokale Vastelaovend. PUIK heeft Jan Stinges, Hans Boonen, Sjoerd van Leipsig en Jeroen gevraagd om hun gevoel en herinneringen in een aantal zinnen op papier te zetten.
Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:
Samen met de Prinsekemissie uitzoeken van de Prins, het geheim ook geheim weten te houden, het presenteren van de zittingen en natuurlijk de sleuteloverdracht in het gemeentehuis. Allemaal taken die stuk voor stuk fantastisch zijn om te mogen doen. Maar het allermooiste om te zien als vorst vind ik het genot van de Vastelaovend dat bij de mensen ‘oppe Ruiver’ diep geworteld zit. Ik geniet van iedere lach en van iedere Vastelaovestraan. Dat we nog lang Vastelaovend mogen vieren en dit nog vaak mogen meemaken.
Vors Jeroen de Mol
32 Vastelaovensjaren jong was ik toen mijn telefoon ging en vorst Sjoerd van Leipsig mij belde met de vraag of ik het leuk zou vinden om vorst van ‘Vastelaovesvereiniging de Windjbuujels oppe Ruiver’ te worden. Waar ik dit vooral heel erg spannend vond en mij afvroeg waarom er aan mij werd gedacht, voelde ik diep van binnen mijn Vastelaoveshert sneller kloppen van vreugde. ‘’JAO, dat wil ik heel graag’’, zei ik later tegen Sjoerd. Waar mijn carrière als vorst nog pril is, ben ik Sjoerd en de rest van de vereniging eeuwig dankbaar dat ik gevraagd ben voor deze bijzondere rol binnen ‘Vastelaovesvereiniging de Windjbuujels’.
Iets later, gedurende onze tijd op de basisschool gingen pap en mam bij een joekskapel. Geweldig vond ik het om te zien hoe intensief onze vader kluste om tijdig de wagen klaar te hebben zodat er aan de optochten meegelopen kon worden. Trekkend aan een bolderwagen vol met vlees, kaas en confetti liep ik op Vastelaoveszondig en -maandag achter de wagen aan. Trots was ik als ik mensen langs de kant herkende en die dan naar mij zwaaiden. Trots was ik ook op mijn ouders die boven op de wagen stonden. En jaloers was ik op het trio dat achteraan in de optocht op de prinsenwagen stond.
Vorst Jeroen de Mol (2022 - heden)
Mensen die mij goed kennen, die weten dat ik ben opgevoed in een warm Vastelaovesnest. Al van jongs af aan was bij ons in de auto de nieuwste Vastelaovesmuziek te horen, wanneer we onderweg waren naar opa en oma in Venlo. Of werd het gezicht van mijn broer Tim en dat van mii gebruikt als schetsboek omdat mam weer een nieuwe sjminkcursus had gevolgd. De mooiste clownshoofden, piraten of landschappen werden op ons nog jonge gezichtjes gecreëerd om er vervolgens een foto van te maken en toe te voegen aan de collectie in de voorbeeldklapper.
Oppe Ruiver hebben we een fantastische groep mensen die Vastelaovend begriipen. Van de joekskapellen tot aan alle mensen die vrijwillig de Vastelaovend groot willen houden binnen ons dorp. Dit probeerde ik dan ook te stimuleren. Mensen bij elkaar te brengen en zeker ook mensen kansen geven om iets te organiseren of hun talent te laten zien. Dit was een taak die ik mezelf had gegeven.
In november 2022 was het klaar, de stem waaas heas aan het worden. En de energie en de tijd om alles nog te kunnen doen was minder geworden. En ja, ik mis het soms. Maar als ik zie hoe het nu allemaal gaat, dan kan ik alleen maar zeggen dat deze ‘operasie ouch gesjlaag waas!’
Vastelaovend Same!
Oke, maar dat was wel spannend. Ik heb toen al gezegd dat ik geen persoon ben om dit 11 jaar te gaan doen. Ook i.v.m. mijn werk en het thuisfront. Na de installatie, had ik het “luliezer” voor het eerst in mijn handen.
Aangezien ik volgens de geluidsman en 111 andere mensen, een hard stemgeluid heb, was altijd iedereen wakker als ik iets presenteerde. Het toespreken van een Vastelaoves menigte was dan ook heel sjiek om te mogen doen. Ook de zittingen waren leuk om te doen, maar wat heb ik toch regelmatig gezweet en ‘gerazeld’.
Vorst Sjoerd van Leipsig (2015 - 2022)
In ’t jaar 2015 werd ik Vorst van VV de Windjbuujels. Om precies te zijn 11/11/2015. Ik nam het stokje over van de zeer ervaren Hans Boonen. Na een jaar Prins te zijn geweest en stage te hebben gelopen binnen het bestuur van de vastelaovesvereiniging was de kogel door de kerk. Hans ging stoppen en ik moest dat maar gaan doen.
In de latere jaren van mijn vorstschap kwam er steeds meer rust in de vereniging. Natuurlijk waren er altijd wel wat oneffenheden, maar die werden meestal snel glad gestreken. Als vorst ben je niet alleen de spreekstalmeester maar speel je ook een belangrijke rol binnen de vereniging; op bestuurlijk vlak, maar ook als de prins en zijn gevolg erop uit trekken. De mooiste momenten vond ik het vragen van de prins, de sleuteloverdracht en de bezoeken aan en van C.V. De Drake
weer een frisse wind door het Windjbuujelriek.”
Vorst Hans Boonen (2004 - 2015)
Tijdens Paaf Alaaf op de 11e van de 11e 2004 nam ik het vorstschap over van Jan Stinges. Dat gebeurde in een onrustige tijd binnen Vastelaovesvereiniging De Windjbuujels. De raad van 11 was ongeveer een maand daarvoor opgestapt en naast het prinselijke trio was er nog een bestuur van 4 personen. Wel had de ledenvergadering, kort voor de opening van het vastelaovesseizoen hun vertrouwen uitgesproken in de nog zittende mensen en de veranderingen die er aan zaten te komen.
Mark Hendriks was de kandidaat voorzitter en ik zou tot het bestuur toetreden om vorst te worden. Veelzeggend was dat we die avond (tijdens Paaf Alaaf) een aantal mensen bereid hadden gevonden om een raad van 11 te vormen, zodat het prinselijk trio niet alleen zou staan. Tijdens de jaarvergadering, eind november werden Mark en ik inderdaad gekozen in de beoogde functies.
We moesten echter nog op zoek naar een definitieve raad van 11 en uitbreiding van het bestuur. Maar ook dat lukte en tijdens de zittingen in januari 2005 stond er een raad van 11 van maar liefst 15 personen. Er waaide weer een frisse wind door het Windjbuujelriek. Na de onrustige start konden we verder bouwen aan de vereniging en de vastelaovesactiviteiten. Helaas werden we in het voorjaar van 2006 geconfronteerd met het plotselinge overlijden van voorzitter Mark Hendriks.
Van dingen die je graag doet, lijd je niet onder. Dat klopt: ik heb hele mooie jaren gehad bij de Windjbuujels, die ik niet had willen missen, ondanks de soms roerige tijden. Maar ik heb vooral geluk gehad, dat mijn vrouw Margot, ook een echte Vastelaovesvierder (Aad Wief 1995) altijd achter mij stond. Onze drie zonen zijn daardoor ook besmet met datzelde Vastelaovesvirus.
Ik ben de Windjbuujels dankbaar dat ze mij in 2005 hebben benoemd tot Windjse Windjbuujelhaajer.
Voor mij is het presenteren al die jaren het mooiste geweest hetgeen de reden is dat ik het zolang heb volgehouden. Het aanbieden van het cadeau aan de burgemeester tijdens de installatie van de Prins is voor mij altijd een hoogtepunt geweest. Ik had geluk dat burgemeester Nuytens dit spel begreep: zodoende was het altijd verrassend, improviseren en op “het scherpst van de snede”.
Ook in de Prinsekemissie kon ik mijn ei kwijt. Samen met Martin van den Munckhof, Gerrit Veldman, Freek de Vlieger, Pierre Verstappen en Hans Boonen heb ik 21 Prinsen mogen uitroepen. In 2004 werd Hans Boonen mijn opvolger. Maar door het veel te vroege overlijden van toenmalig voorzitter Mark Hendriks ben ik nog 2 jaar in de Prinsekemissie gebleven.
Vorst Jan Stinges
(1986- 2004)
In 1986 besloot Vorst Joep Hermans dat het tijd werd voor een opvolger. Joep was destijds voorzitter en Vorst tegelijk. De keuze voor een nieuwe Vorst was eigenlijk niet zo moeilijk. Ik was al sinds 1978 bij de Raad van Ellef, was in 1980 Prins Jan IV en ben in 1981 (Ger Apeldoorn) en 1985 (Wiek Crasborn) adjudant geweest. Daarnaast presenteerde ik al de liedjesavonden en de sterzittingen. Maar ik wilde op 28-jarige leeftijd niet het voorzitterschap erbij doen: Toon Jacobs werd toen voorzitter.
PUIK VORSTEN
Net zoals bij alle Vastelaovesvereinigingen is het gesproken woord een belangrijk onderdeel van het spel. Dit geldt voor een buuttereedner, voor een speech bij een receptie, maar zeker ook bij alle gelegenheden waar de spreekstalmeester een woord richt aan het publiek. In de Carnavalswereld is dit voorbehouden aan de Vorst van de vereniging. In het Windjbuujelriek heeft Jeroen de Mol momenteel de eer om deze taak uit te voeren. Maar zijn illustere voorgangers zijn ook nog volop betrokken bij de lokale Vastelaovend. PUIK heeft Jan Stinges, Hans Boonen, Sjoerd van Leipsig en Jeroen gevraagd om hun gevoel en herinneringen in een aantal zinnen op papier te zetten.