Deze publicatie maakt gebruik van cookies

We gebruiken functionele en analytische cookies om onze website te verbeteren. Daarnaast plaatsen derde partijen tracking cookies om gepersonaliseerde advertenties op social media weer te geven. Door op accepteren te klikken gaat u akkoord met het plaatsen van deze cookies.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:

Dat diploma opende in 2010 de deur richting het MBO. Op een kiertje, want...en nu komt de crux... ik had daar wel zo mijn vooroordelen over. In het MBO gaan werken was natuurlijk vragen om problemen: Je krijgt alleen maar opstandige pubers die niks willen, overal tegenaan schoppen, een grote mond hebben en je het werken lastig maken. Met mijn opleiding richting het jonge kind, was dat wellicht niet echt iets voor mij.

Niks bleek minder waar.

Zo kwam Gilde Opleidingen in beeld. Samen met een aantal andere pas afgestudeerde leerkrachten ging ik in een gezellig en kundig team aan de slag bij Educatie in het volwassenenonderwijs, denk hierbij aan inburgeringslessen, computerles voor 55plussers en alfabetisering. Na een flink stapeltje flexcontracten kregen we de mogelijkheid om de opleiding Docent Nederlands te gaan volgen.

Zo gezegd, zo gedaan

Na wat omzwervingen door verschillende sectoren bij Gilde Opleidingen kwam ik bij de sector Techniek terecht als docent AVO, eerst in Venlo en sinds 2 jaar op de Kasteel Hillenraedtstraat in Roermond. AVO houdt in dat ik de algemene vakken Nederlands, rekenen en burgerschap verzorg. In Venlo kreeg ik de klassen van Motorvoertuigentechniek, later ook als mentorklas. In Roermond verzorg ik vooral de lessen AVO voor de afdeling Bouw en Infra niveau 2 en 3, daarnaast geef ik samen met mijn lieve en gedreven collega’s les bij de andere opleidingen binnen de sector Techniek. In de afgelopen jaren heb ik geleerd dat het werken met jongvolwassenen niet zozeer om het lesgeven zelf draait. Je geeft een algemeen vak binnen een beroepsopleiding, een vak waar de studenten niet altijd op zitten te wachten, want ze komen tenslotte naar school om opgeleid te worden tot automonteur, metselaar, timmerman of loodgieter. Je zult een klik moeten hebben met

PUIK VERHAAL
Af en toe heb je ook wel eens momenten waarop het niet loopt, maar als ik nu, tijdens het schrijven van deze tekst, terugblik op de afgelopen 10 jaar bij Techniek denk ik vooral aan de leuke contacten en momenten met de jongens (en af en toe gelukkig ook meiden) in mijn klassen:

Op het MBO ben ik als docent absoluut op mijn plek. Ik voel me er thuis en het contact en de interactie met de studenten vind ik heerlijk, mijn vooroordelen waren binnen 2 weken als sneeuw voor de zon verdwenen: Deze jongens en meiden willen echt wel, ze komen naar school om een beroep te leren en gaan daar ook voor. Die metselaar die jouw huis heeft gemetseld, de installateur die je warmtepomp aansluit, de automonteur die de storing in jouw auto oplost, de schilder die je trap schildert, de verzorgende aan het bed en de assistente bij de huisarts, ze komen allemaal van het MBO, mogen trots zijn op hun werk en hopelijk hebben mijn collega’s en ik een mooi steentje aan het begin van hun toekomst kunnen bijdragen.


Mocht ik ooit nog een keer een vriendenboekje invullen, dan zal mijn antwoord op de vraag “Wat wil je later worden?” zijn: Leraar, altijd, overal.

  • De les waarin je de breuken gaat uitleggen met één vlaai die vervolgens in 32 stukken wordt verdeeld.
  • Als er een ballon van Mc Donalds op je bureau staat met daarop de tekst: “Sorry dat we te laat waren”.
  • De mentorklas die de winter- en zomerbanden verwisselt van je auto en op het moment dat die auto naar de sloop moet netjes komt vragen of ze dan misschien de radio/cd-speler en de boxen eruit mogen slopen voor in hun eigen auto.
  • Als de jongens advies komen vragen over wat ze het beste kunnen kopen voor hun vriendin waar ze 1 jaar mee samen zijn, want jij bent een vrouw en weet dat het beste.
  • Toetsvragen die je nakijkt, waar de meest vreemde antwoorden op worden gegeven.
  • Met studenten op wintersportreis, inclusief après-skiën.
  • Een deal sluiten: lesstof voor de kerstvakantie af = FiFa competitie op het smartboard en catering verzorgd door de docent.
  • Stagebezoeken waarbij de studenten tegen hun begeleider zeggen dat jij echt het stomste vak geeft, maar dat het wel gezellig is in de klas en ze dus maar komen.
  • De zeilweek met de studenten van Motorvoertuigen niveau 4, waarbij het zoeken naar een gezellige kroeg tot kunst verheven werd.
  • Als ze naast je staan de opmerking krijgen: “Mevrouw, u wordt grijs”, en dan terug kunnen kaatsen met: “Dat komt door jullie”.

de studenten, het is een spel waarbij je moet geven en nemen. Je moet grapjes kunnen maken, maar ook kunnen incasseren. De boog hoeft niet altijd gespannen te zijn en als opdrachten op maandag niet af zijn, dan maak je ze de dag erna af. Het zijn jongvolwassenen die de vrijheid moeten krijgen om hun eigen route te bepalen, dan zullen ze over het algemeen die vrijheid ook nemen en kunnen waarderen. Op het moment dat je op die manier in de lespraktijk staat, zul je zien dat de studenten ook voor jouw vak willen werken.
Natuurlijk zijn er deadlines en liggen er examens in het verschiet en natuurlijk zullen ze aan het einde van hun opleiding de lesstof gewoon af moeten hebben, dit realiseren de studenten zich ook wel en ze weten dat jij er dan bent om ze te begeleiden op de weg daar naartoe.

Na 4 jaar Pabo bij Fontys Venlo, met als keuzerichting het jonge kind en vooral stages bij de kleuters, was ik helemaal klaar om in het basisonderwijs aan de slag te gaan.

Dus niet.

In 2005 was er in Limburg nog niet bepaald sprake van een lerarentekort. Anders gezegd, je solliciteerde met 18 leerkrachten op één baan.


Lesgeven in het mbo? Dat dacht ik niet!
Hoe anders kan het leven echter lopen.....en hoe fijn kan dat uitpakken.

Als ik vroeger een vriendenboekje invulde, beantwoordde ik de vraag "Wat wil je later worden?" steevast met: Juffrouw of dierenarts.
Dat laatste bleek uiteindelijk niet echt een optie, want ongeveer alles waar -kunde in voorkwam, was niet aan mij besteed en dat had je nodig voor die studie. 

Juf dus!

DAG VAN DE LERAAR

Op het MBO ben ik als docent absoluut op mijn plek. Ik voel me er thuis en het contact en de interactie met de studenten vind ik heerlijk, mijn vooroordelen waren binnen 2 weken als sneeuw voor de zon verdwenen: Deze jongens en meiden willen echt wel, ze komen naar school om een beroep te leren en gaan daar ook voor. Die metselaar die jouw huis heeft gemetseld, de installateur die je warmtepomp aansluit, de automonteur die de storing in jouw auto oplost, de schilder die je trap schildert, de verzorgende aan het bed en de assistente bij de huisarts, ze komen allemaal van het MBO, mogen trots zijn op hun werk en hopelijk hebben mijn collega’s en ik een mooi steentje aan het begin van hun toekomst kunnen bijdragen.


Mocht ik ooit nog een keer een vriendenboekje invullen, dan zal mijn antwoord op de vraag “Wat wil je later worden?” zijn: Leraar, altijd, overal.

  • De les waarin je de breuken gaat uitleggen met één vlaai die vervolgens in 32 stukken wordt verdeeld.
  • Als er een ballon van Mc Donalds op je bureau staat met daarop de tekst: “Sorry dat we te laat waren”.
  • De mentorklas die de winter- en zomerbanden verwisselt van je auto en op het moment dat die auto naar de sloop moet netjes komt vragen of ze dan misschien de radio/cd-speler en de boxen eruit mogen slopen voor in hun eigen auto.
  • Als de jongens advies komen vragen over wat ze het beste kunnen kopen voor hun vriendin waar ze 1 jaar mee samen zijn, want jij bent een vrouw en weet dat het beste.
  • Toetsvragen die je nakijkt, waar de meest vreemde antwoorden op worden gegeven.
  • Met studenten op wintersportreis, inclusief après-skiën.
  • Een deal sluiten: lesstof voor de kerstvakantie af = FiFa competitie op het smartboard en catering verzorgd door de docent.
  • Stagebezoeken waarbij de studenten tegen hun begeleider zeggen dat jij echt het stomste vak geeft, maar dat het wel gezellig is in de klas en ze dus maar komen.
  • De zeilweek met de studenten van Motorvoertuigen niveau 4, waarbij het zoeken naar een gezellige kroeg tot kunst verheven werd.
  • Als ze naast je staan de opmerking krijgen: “Mevrouw, u wordt grijs”, en dan terug kunnen kaatsen met: “Dat komt door jullie”.

de studenten, het is een spel waarbij je moet geven en nemen. Je moet grapjes kunnen maken, maar ook kunnen incasseren. De boog hoeft niet altijd gespannen te zijn en als opdrachten op maandag niet af zijn, dan maak je ze de dag erna af. Het zijn jongvolwassenen die de vrijheid moeten krijgen om hun eigen route te bepalen, dan zullen ze over het algemeen die vrijheid ook nemen en kunnen waarderen. Op het moment dat je op die manier in de lespraktijk staat, zul je zien dat de studenten ook voor jouw vak willen werken.
Natuurlijk zijn er deadlines en liggen er examens in het verschiet en natuurlijk zullen ze aan het einde van hun opleiding de lesstof gewoon af moeten hebben, dit realiseren de studenten zich ook wel en ze weten dat jij er dan bent om ze te begeleiden op de weg daar naartoe.

Na wat omzwervingen door verschillende sectoren bij Gilde Opleidingen kwam ik bij de sector Techniek terecht als docent AVO, eerst in Venlo en sinds 2 jaar op de Kasteel Hillenraedtstraat in Roermond. AVO houdt in dat ik de algemene vakken Nederlands, rekenen en burgerschap verzorg. In Venlo kreeg ik de klassen van Motorvoertuigentechniek, later ook als mentorklas. In Roermond verzorg ik vooral de lessen AVO voor de afdeling Bouw en Infra niveau 2 en 3, daarnaast geef ik samen met mijn lieve en gedreven collega’s les bij de andere opleidingen binnen de sector Techniek. In de afgelopen jaren heb ik geleerd dat het werken met jongvolwassenen niet zozeer om het lesgeven zelf draait. Je geeft een algemeen vak binnen een beroepsopleiding, een vak waar de studenten niet altijd op zitten te wachten, want ze komen tenslotte naar school om opgeleid te worden tot automonteur, metselaar, timmerman of loodgieter. Je zult een klik moeten hebben met

Dat diploma opende in 2010 de deur richting het MBO. Op een kiertje, want...en nu komt de crux... ik had daar wel zo mijn vooroordelen over. In het MBO gaan werken was natuurlijk vragen om problemen: Je krijgt alleen maar opstandige pubers die niks willen, overal tegenaan schoppen, een grote mond hebben en je het werken lastig maken. Met mijn opleiding richting het jonge kind, was dat wellicht niet echt iets voor mij.

Niks bleek minder waar.

Zo kwam Gilde Opleidingen in beeld. Samen met een aantal andere pas afgestudeerde leerkrachten ging ik in een gezellig en kundig team aan de slag bij Educatie in het volwassenenonderwijs, denk hierbij aan inburgeringslessen, computerles voor 55plussers en alfabetisering. Na een flink stapeltje flexcontracten kregen we de mogelijkheid om de opleiding Docent Nederlands te gaan volgen.

Zo gezegd, zo gedaan

DAG VAN DE LERAAR

Na 4 jaar Pabo bij Fontys Venlo, met als keuzerichting het jonge kind en vooral stages bij de kleuters, was ik helemaal klaar om in het basisonderwijs aan de slag te gaan.

Dus niet.

In 2005 was er in Limburg nog niet bepaald sprake van een lerarentekort. Anders gezegd, je solliciteerde met 18 leerkrachten op één baan.


Lesgeven in het mbo? Dat dacht ik niet!
Hoe anders kan het leven echter lopen.....en hoe fijn kan dat uitpakken.

Als ik vroeger een vriendenboekje invulde, beantwoordde ik de vraag "Wat wil je later worden?" steevast met: Juffrouw of dierenarts.
Dat laatste bleek uiteindelijk niet echt een optie, want ongeveer alles waar -kunde in voorkwam, was niet aan mij besteed en dat had je nodig voor die studie. 

Juf dus!

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:

Af en toe heb je ook wel eens momenten waarop het niet loopt, maar als ik nu, tijdens het schrijven van deze tekst, terugblik op de afgelopen 10 jaar bij Techniek denk ik vooral aan de leuke contacten en momenten met de jongens (en af en toe gelukkig ook meiden) in mijn klassen:

PUIK VERHAAL