Zjwaor lichamelik wèrk verrichte waert in ós lokale modertaal knure of poejakke geneump. Det zien begrippe die veural gebroek waerde in de tied det väöl wèrk mèt de henj verrich mós waere. Op ’t landj, in de bouw, bie ’t aanlègke van waeg, kanale, en in de industrie. In ós regio waar veural ’t kleisjtaeke en ’t wèrk in de gresfabrieke erg zjwaor.

Tiedes ’t sjafte tösse de middig brachte de kinjer of de hoesvrouwe gekaok aete in ’n ‘knuurke’ nao de femilieleje in de gresfebrieke. Knuurkes ware van blik of van geëmailleerd iezer en ze waerde dök in heit water opgewermp. Knuurkes goof ’t in diverse oetveuringe, allemaol mèt ‘ne draaghingel. De klèndere modelle haje ‘n kaetelke mèt ’n binnebekske veur beveurbeeld de soep. Etageknuurkes haje twieë of drie op elkaar gesjtapelde kaetelkes. D’r waar ouch ’n model mèt twieë kaetelkes naevenein verbónje door ’ne sjtevige draaghingel. De luxere geëmailleerde oetveuringe haje aafbeeldinge d’rop. In Pruses waerde die knuurkes ‘Henkelmann’ geneump, vanwaege de draaghingel (der Henkel) aan ’t knuurke. In de grenssjtreek zagte ze dao ouch ‘Knüres’ taege. Knuurkes zien museumsjtökke gewaore. Knure kènne sommige luuj nag altied.