De dinosauriërs mogen dan wel uitgestorven zijn, maar de overlevenden zien we terug in de vorm van vogels en reptielen. Ze leren ons over verandering en hoe belangrijk het is om met de tijd en met een veranderende wereld mee te gaan. Ze leren ons over het belang van aanpassings- en overlevingsvermogen – iets wat in het bedrijfsleven niet onbelangrijk is. Terwijl ik deze column schrijf ben ik niet aan het werk vanuit mijn vaste werkplek in Eindhoven, maar heb ik mezelf getrakteerd op een ‘workcation’ op een partnerkantoor in Oslo. Aangezien ik hier een jaar geleden gewoond en gestudeerd heb, voelt deze stad als thuiskomen. Toch is dit tripje vrij vernieuwend. Dit is mijn eerste workcation en ik werk vanuit een nieuw kantoor met nieuwe collega’s die andere werktijden hanteren en een andere taal spreken. Aan de ene kant een beetje spannend, vooral om een taal te spreken die je wel kent, maar nog niet zoveel geoefend hebt. Aan de andere kant ook heel vertrouwd.

Over het algemeen zijn we stiekem nog best bang voor zaken die we niet helemaal beheersen omdat we het liefst geen fouten willen maken. Precies daar, in al dat ongemak en onbekende, zit juist vaak de groei en innovatie. Het draait uiteindelijk allemaal om dingen uitproberen, vallen en opstaan en doorpakken. Een idee kan nog zo klein zijn, maar zoals ik al eerder zei: innovatie zit juist vaak in de kleine dingen. Heb je goede ideeën? Laat ze dan niet uitsterven.

En als je denkt dat iets onmogelijk is dan is dat misschien wel helemaal niet zo. In mijn vorige column schreef ik namelijk dat er wordt gewerkt aan het terug tot leven brengen van verschillende uitgestorven diersoorten. Geen schrik: de dinosauriërs lijken tot nu toe gewoon uitgestorven te blijven en daardoor sleep ik mijn vriend binnenkort mee naar de bios om de nieuwe Jurassic World film te bekijken. Ik ben dan wel de hele dag bezig met innovatie, maar sommige dingen (zoals smaak in films) veranderen niet.

Banen die ook maar iets te maken hebben met innovatie vereisen een soort karakter dat misschien het best te vergelijken is met een kameleon. Je past je aan naar de situatie en je zoekt naar mogelijkheden die het beste passen bij een bepaalde innovatie binnen een bedrijf. Geen dag is hetzelfde want ik stap telkens even in een andere wereld. Gelukkig zit er geen bloeddorstige t-rex achter me aan, maar af en toe wel een subsidieverstrekker die een innovatie soms toch niet zo innovatief vindt als verwacht.

De kracht van innovatie ligt wat mij betreft enerzijds in nieuwsgierigheid en anderzijds in jezelf comfortabel voelen in het onbekende. Hoewel ik zeker nieuwsgierig ben en graag nieuwe dingen probeer, zijn sommige nieuwe dingen toch ook stiekem best een beetje eng. Ik vond het best een beetje spannend om hoofdzakelijk Noors te praten met mijn Noorse collega’s tijdens mijn workcation. Ik had natuurlijk net zo goed Engels kunnen praten met iedereen, maar dat voelde als een veilige optie. Vaak is het zo dat als je eenmaal uit je comfort zone stapt, het allemaal best meevalt.

Mijn werk is echter allesbehalve saai of uitgestorven. In mijn werk richt ik me niet zo zeer op wat er in het verleden heeft plaatsgevonden maar juist op innovatie en de toekomst. Innovatie kan zelfs in de kleinste dingen zitten en tegelijkertijd een grote verandering met zich meebrengen. Het ene moment help ik bedrijven die zich richten op circulaire en klimaat neutrale oplossingen en het andere moment heb ik het met klanten over ICT, bouwtechnieken of receptuurontwikkeling. Je kunt het zo gek niet bedenken of er zit wel iets van innovatie in.

Ik mag dan wel geen dinosaurusbotten opgraven, maar ik graaf wel bijna iedere dag in subsidieregelingen én naar innovatieve ideeën. Mijn gereedschap hiervoor is geen hamer, bijtel of penseel, maar mijn toetsenbord en een flinke dosis creativiteit. Het lijkt misschien een wereld van verschil maar toch zijn het verleden en de toekomst duidelijk met elkaar verbonden.

Het is eigenlijk best grappig dat ik, twintig jaar later, de compleet andere kant op ben geslagen. Ik werk inmiddels een jaar als subsidieadviseur en om heel eerlijk te zijn, snap ik volkomen dat jullie waarschijnlijk denken dat dit een stoffig beroep is dat wordt uitgevoerd door dino’s. Dat dacht ik in het begin namelijk ook en ik had daarom ook nooit gedacht dat ik in de wereld van subsidies terecht zou komen na mijn afstuderen.

Kunnen jullie je allereerste favoriete film nog herinneren? Die van mij staat nog op mijn netvlies gebrand. Ik weet nog goed dat ik een jaar of 6 oud was toen ik voor het eerst de Disneyfilm Dinosaur heb gezien. Ik was meteen enthousiast en vanuit daar ontstond een grote interesse voor dinosauriërs en andere uitgestorven diersoorten, fossielen en het daarbij behorende vakgebied paleontologie. Inmiddels ken ik meer dinosaurussoorten uit mijn hoofd dan hoofdsteden buiten Europa.