Pave is ’n onomatopee. Daomèt waere wäörd bedoeld die ‘ne klank naobootse, beveurbeeld paaf en boempaaf veur ’n knallend geluud. “De telder veel paaf oppe gróndj kepot” / “Zie boetsde boempaaf taege de glaze deur.” Paaf kómme veur ouch taege in ’n beteikenis zónger knal of boets, namelik ‘plotseling, plotsklaps’. “Zie sjeide paaf oet mèt wèrke.” Pave haet diverse beteikenisse: ‘hard slaan / schieten / knallen’. “De sjmeed paafde duchtig mèt de hamer op ‘t aambeeld.” / “Zie paafde ‘m sjnaap óm die oeëre.“/ “In alle vreugte huurde veur de jaegers al pave.” / “Al daag veur niejaor ware ze mèt vuurwèrk aan ’t pave.” / “Dieke hagelsjtein paafde op ’t daak.”

Oppe Ruiver sjete de Windbuujels zich idder jaor mèt ‘ne ‘Paaf Alaaf’ knallend ’t nieje vastelaovesseizoen in. Opvallend zien de beteikenisse van pave die nieks mèt ‘ne knal te make höbbe:  ‘roken / alcohol drinken’. “Zie paafde al jónk sjtiekem sigarette.”/ “In de fieëstent oppe mert waerde duchtig gepaaf.”