Deel deze pagina:
Dus we lieten oma maar in de praktijk zien wat je ermee kan doen, door op Google iets op te zoeken dat zij kon herkennen. ‘Stofzuiger’ typten we in de zoekbalk. We lieten oma zien hoe je de muis dan gebruikt om over het scherm te bewegen en keken samen naar de afbeeldingen. Oma vroeg: "En als ik daar nu op klik, krijgen we dan hier in het echt een stofzuiger?”, we lachten een beetje en zeiden dat het zó niet werkt.
Toen ik laatst een van mijn favoriete series uit de jaren ’90 keek (Sex and the City, voor de kenners) en door de zes seizoenen heen zag hoe e-mailen, mobiele telefoons en het internet daarin langzaamaan een plek kregen, dacht ik terug aan deze herinnering. Toen oma jaren geleden die vraag stelde, lachten we. Nu is het deel van ons dagelijks bewegen.
Heb je iets nodig? Je zoekt het op, kijkt waar je het kan kopen en als je toevallig iets voordeligs tegenkomt, koop je het meteen (met slechts drie klikjes!). In de serie kwamen die veranderingen over een aantal afleveringen. In real life zijn hier wat jaren overheen gegaan maar voelt het als ik eraan terugdenk allemaal net zo snel als een paar afleveringen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over alles wat nieuwer is dan online bestellingen. Want als je wil weten hoe ik mij voel bij AI … zenuwachtig!
Dat sluit echter niet uit dat ik op andere vlakken graag gebruik maak van snel iets opzoeken of bestellen op het internet en contact houden via social media. Ik kan mij goed herinneren dat we een dikke computer hadden en maar een paar minuten per week op het internet mochten. Toen de laptops kwamen en we steeds meer ontdekten, probeerden we oma ook uit te leggen wat er allemaal mee kan. Hóé het werkt, heb ik nooit en zal ik nooit kunnen uitleggen. Een van de dingen waar ik zenuwachtig van word, is te lang nadenken over concepten die ik nooit zal kunnen begrijpen. De werking van het internet is daar één van.
Hoewel ik de afgelopen jaren meer dan eens in de supermarkt stond en erachter kwam dat ik mijn portemonnee vergeten was, heb ik pas een paar weken geleden de stap gezet om mijn pinpas in de mobiel op te slaan. Niet alles hoeft voor mij nieuw en sneller, juist niet. Ik geniet nog altijd van mijn dvd’s en lp-speler en het uitzoeken van een leuke portemonnee als de mijne versleten is. Als iemand buiten huis iets wil plannen, hoort die van mij dat ik straks thuis even in mijn agenda moet kijken, want ook die is nog van papier.
Over de jaren heen en toen ze nog bij ons was, moesten wij oma vaak helpen en uitleg geven over apparaten zoals de huistelefoon, dvd-speler en televisie. Iedere keer als we daar kwamen, zetten wij een stappenplan op papier en die legde oma dan netjes naast het apparaat. Als we telefonisch iets uitlegden, schreef oma braaf mee. Logisch, want hoe jong en snel ik ook denk te zijn, veel technologische nieuwigheden houd ook ik niet meer bij.
Dat sluit echter niet uit dat ik op andere vlakken graag gebruik maak van snel iets opzoeken of bestellen op het internet en contact houden via social media. Ik kan mij goed herinneren dat we een dikke computer hadden en maar een paar minuten per week op het internet mochten. Toen de laptops kwamen en we steeds meer ontdekten, probeerden we oma ook uit te leggen wat er allemaal mee kan. Hóé het werkt, heb ik nooit en zal ik nooit kunnen uitleggen. Een van de dingen waar ik zenuwachtig van word, is te lang nadenken over concepten die ik nooit zal kunnen begrijpen. De werking van het internet is daar één van.
Deel deze pagina:
Dus we lieten oma maar in de praktijk zien wat je ermee kan doen, door op Google iets op te zoeken dat zij kon herkennen. ‘Stofzuiger’ typten we in de zoekbalk. We lieten oma zien hoe je de muis dan gebruikt om over het scherm te bewegen en keken samen naar de afbeeldingen. Oma vroeg: "En als ik daar nu op klik, krijgen we dan hier in het echt een stofzuiger?”, we lachten een beetje en zeiden dat het zó niet werkt.
Toen ik laatst een van mijn favoriete series uit de jaren ’90 keek (Sex and the City, voor de kenners) en door de zes seizoenen heen zag hoe e-mailen, mobiele telefoons en het internet daarin langzaamaan een plek kregen, dacht ik terug aan deze herinnering. Toen oma jaren geleden die vraag stelde, lachten we. Nu is het deel van ons dagelijks bewegen.
Heb je iets nodig? Je zoekt het op, kijkt waar je het kan kopen en als je toevallig iets voordeligs tegenkomt, koop je het meteen (met slechts drie klikjes!). In de serie kwamen die veranderingen over een aantal afleveringen. In real life zijn hier wat jaren overheen gegaan maar voelt het als ik eraan terugdenk allemaal net zo snel als een paar afleveringen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over alles wat nieuwer is dan online bestellingen. Want als je wil weten hoe ik mij voel bij AI … zenuwachtig!
Hoewel ik de afgelopen jaren meer dan eens in de supermarkt stond en erachter kwam dat ik mijn portemonnee vergeten was, heb ik pas een paar weken geleden de stap gezet om mijn pinpas in de mobiel op te slaan. Niet alles hoeft voor mij nieuw en sneller, juist niet. Ik geniet nog altijd van mijn dvd’s en lp-speler en het uitzoeken van een leuke portemonnee als de mijne versleten is. Als iemand buiten huis iets wil plannen, hoort die van mij dat ik straks thuis even in mijn agenda moet kijken, want ook die is nog van papier.
Over de jaren heen en toen ze nog bij ons was, moesten wij oma vaak helpen en uitleg geven over apparaten zoals de huistelefoon, dvd-speler en televisie. Iedere keer als we daar kwamen, zetten wij een stappenplan op papier en die legde oma dan netjes naast het apparaat. Als we telefonisch iets uitlegden, schreef oma braaf mee. Logisch, want hoe jong en snel ik ook denk te zijn, veel technologische nieuwigheden houd ook ik niet meer bij.
