Daarna was het tijd voor het meten van mijn orgaanvet. "Hoe dan?” vroeg ik mij af. Heel simpel, gewoon met je handen een paar stangen vasthouden en klaar is kees. Hoe dat precies functioneert weet ik nog steeds niet, maar ik heb alle vertrouwen in de wetenschap. Zeker nadat er een paar druppeltje bloed waren afgenomen om mijn cholesterol en bloedsuikergehalte te meten. Allebei nog net binnen de goede marges, maar toch kreeg ik het advies om eens na te denken om boter te gebruiken die cholesterol verlagend werkt. Tegenover zaken die ik graag consumeer en cholesterol verhogend werken vind ik dat een klein offer dat ik graag breng.

De laatste onderdelen waren de bloeddrukmeting en het maken van een hartfilmpje. Voor iemand met een zogenaamd “witte jas syndroom” denk ik dat Darwin (die van de evolutieleer) trots zou zijn geweest aangezien ik inmiddels al een verhoogde bloeddruk krijg bij een meting door iemand zonder witte jas. Even in de gaten blijven houden was het volgende advies. Als laatste het hartfilmpje; dit werd voor de zekerheid digitaal verzonden naar een cardioloog om te controleren op afwijkingen. Gelukkig geen bijzonderheden. Na deze check-up ben ik me bewuster geworden van het feit dat je aan de buitenkant niet kunt aflezen hoe het met de binnenkant gaat. Dus net zoals bij wat oudere auto’s lijkt het me goed om voortaan periodiek eens “onder de motorkap” te laten kijken!

Dus na een hele lange tijd geen keuringen meer te hebben ondergaan kreeg ik via mijn werkgever een oproep voor een PMO (periodiek medisch onderzoek). Ik liet mijn beurt voorbijgaan. Fit voelde ik me meestal, geen serieuze klachten. Waarom zou ik dan meedoen aan zo’n onderzoek? De reacties van collega’s bij wie ik informeerde of zij meededen aan het onderzoek waren wisselend en paste precies in mijn eigen straatje van twijfel. Van de ene kant wilde ik graag de bevestiging hebben dat ik gezond ben en niks belangrijks mankeer in fysieke zin. Van de andere kant is er bij veel mensen, waaronder ook deze columnist, bewust maar ook onbewust sprake van een zekere angst voor verborgen gebreken om het maar even plat uit te drukken. Want meten is natuurlijk weten en de vraag werpt zich op of je wel wilt weten wat er is gemeten. Je zou het ook zomaar vermijdgedrag kunnen noemen. Dingen die je niet voelt en/of ziet, daar hoef je toch geen actie voor te ondernemen? Dat was altijd mijn uitgangspunt en heb ik altijd volgehouden. Tot dit jaar!! Als ik dit schrijf, heb ik namelijk net de resultaten terug van mijn eerste PMO.  Nadat ik een mail kreeg via mijn werkgever op mijn werkadres die begon met “Beste Martin, het is weer tijd voor een jaarlijkse check-up...” besloot ik namelijk te breken met mijn eerdere vermijdgedrag. Na lang twijfelen besloot ik me op te geven voor deze ‘APK’ en begon ik meteen met het invullen van lange lijsten met veel vragen. Ik wist niet dat je zoveel vragen kon stellen die te maken hebben met je gezondheid. Over de dagelijkse beweging en het ontbreken daarvan, je stresslevel, wat je eet en drinkt, de inname van alcohol en andere genotsmiddelen en in welke hoeveelheden. Vaak ook wel gewetensvragen waarbij je zelf effe in de spiegel moet kijken.

De ingevulde gegevens werden vertaald in een mooi stoplichtoverzicht. Lekker herkenbaar met de kleuren groen, oranje en rood die dezelfde betekenis hebben als bij verkeerslichten. Gelukkig overheerste de groene kleur maar zaten er ook de nodige oranje en een paar conclusies bij die met rood werden gewaardeerd. Oranje en rood duiden op risico's die in mijn geval ook een relatie hebben met mijn zittende beroep. Als ‘zitten’ het nieuwe roken is zoals vaak wordt beweerd dan hebben we in Nederland denk ik veel 'nieuwe rokers’. 

Na de eerste horde van de vragenlijsten te hebben genomen was het tijd voor het fysieke onderzoek. De eerste klap die ik te verwerken kreeg was mijn gewicht. Zelf had ik niet het gevoel dat mijn gewicht was toegenomen maar de weegschaal ter plekke gaf 4 kg meer aan dan de weegschaal thuis, waar ik altijd keurig op tijd de batterijtjes van had vervangen. Blijkbaar met het verkeerde merk.

Met het bouwen van een benodigde stellage (ervaringsdeskundigen weten waar ik het over heb) ga je weer effe terug naar de kindertijd toen het bouwen met duplo en knex misschien wel ongekende engineeringstalenten naar boven bracht. Ik vermoed dat Puik lezers met een sterke verbeeldingskracht zich wel een voorstelling kunnen maken hoe de grondstoffen voor het onderzoek veilig gesteld dienen te worden, “I say no more”. Naast deze fysieke kant is er natuurlijk ook de mentale kant van het onderzoek die natuurlijk veel spannender is. Wat zal het resultaat zijn? Bij mezelf ervaar ik in ieder geval altijd een gevoel van opluchting als ik geen bericht ontvang van het onderzoeksinstituut en deze check weer kan afvinken.

Keuringen horen bij het vorderen van de leeftijd. Zelf heb ik op jongere leeftijd alleen te maken gehad met een keuring voor de militaire dienstplicht. Als je 10 kniebuigingen kon maken, je niet tegen een lantaarnpaal aanliep en geen al te gekke dingen riep of deed werd je goedgekeurd.  De militaire dienstplicht en bijbehorende keuringen zijn alweer geruime tijd geleden vervallen, al leidt krijgshaftige taal van wereldleiders misschien wel tot een comeback van de dienstplicht. In dat geval zal deze dan niet alleen meer gelden voor jonge mannen maar ook voor jonge dames in onze geëmancipeerde samenleving.  Nou ja, als het dan toch zover mocht komen dan lijkt het me ook evident dat sommige wereldleiders dan ook een keuring ondergaan, nog niet eens voor hun fysieke maar meer voor hun mentale gesteldheid.

Het gezegde luidt immers; met de leeftijd komen de gebreken. Bij de een wat eerder dan de ander, vaak genetisch en soms ook door levensstijl bepaald. Nu leven we sowieso in een land waarin gelukkig veel preventief onderzoek wordt gedaan.

Eén van die preventieve onderzoeken waar je als vijfenvijftigplusser mee te maken krijgt is het bevolkingsonderzoek darmkanker. Hiervoor krijg je een mooie kit thuisgestuurd. De bedoeling is om een minuscule hoeveelheid van je ontlasting voor onderzoek terug te sturen. Zonder hierover in detail te treden kan ik jullie vertellen dat daarvoor enige creatieve vaardigheden nodig zijn om een constructie te bedenken om ongewilde vervuiling te voorkomen.

Even onder de motorkap kijken. Voor de autobezitters onder ons zal de afkorting APK meteen bekend in de oren klinken. Als je auto wat ouder wordt ben je wettelijk verplicht om deze te laten keuren. Tijdens zo’n keuring worden diverse onderdelen gecontroleerd die te maken hebben met de verkeersveiligheid. Dan hebben we het over de fysieke onderdelen van een auto. Feitelijk geldt dat ook voor ons als homo sapiens (de mensensoort); naarmate je ouder wordt is het wellicht verstandig om de fysieke onderdelen te laten checken. In dit geval voor je eigen veiligheid (=gezondheid).