Ties waar bès waal ‘ne henjige mer wie d’r hortig aan ’t tummere ging ketsde de hamer naeve de nagel aaf en houwde d’r zich sjnaap oppe vingers. Hae begós te lemmetere en baejde de Franse roeëzekrans. Det beteikent det d’r duchtig vlookde en waal op zien Frans met ‘nonde . . . . Sommige miense vloke noeëts en angere dökker. Vlokers verlere de zèlfbeheersing door pien, van sjrik of van gif. Soms gebeurt ’t oet pure ruigigheid. De op religieuze wäörd gebaseerde vloke ware taboe en woorte door de geluivige dök in ’n minder doorzichtige vorm gebroek wie bieveurbeeld: nondepie, nondesjeng, kerjuu, merdjuu. D’r besjteit ‘ne ‘Bond tegen het vloeken’ dae zich inzet veur respectvol taalgebroek, zónger sjeld- of vlookwäörd. In 14 gemeintes besjteit ’n vlookverbod, opgenaome in de APV, de ‘Algemene Plaatselijke Verordening’. Handjhaving en sancties zien eigelik neet oetveurbaar ómdet ’t juridisch in sjtried is mèt de vrieheid van meiningsuting. Det vlookverbod haet waal ‘n symbolische oetsjtraoling. In Mesjtreech, toch bepaold gèn heidense enclave, make ze op ’n commercieel henjige meneer gebroek van op ’t Frans gebaseerde vloke. In de Maastricht store (VVV-winkel) geuf ‘t serviesgood mèt dialecttèkste wie ‘teske kóffie’ en ’e sjiek teleurke’ (telderke). Opvallend zien ’ne telder mèt ‘t opsjrif ‘dedzju, ’t smaak miech good’ en ’n soeptas mèt de teks ‘nondepie wat e lekker teske sop’. Zoe Sint Servaos dao ziene zaegen euver gegaeve höbbe?
Deel deze pagina:
Ties waar bès waal ‘ne henjige mer wie d’r hortig aan ’t tummere ging ketsde de hamer naeve de nagel aaf en houwde d’r zich sjnaap oppe vingers. Hae begós te lemmetere en baejde de Franse roeëzekrans. Det beteikent det d’r duchtig vlookde en waal op zien Frans met ‘nonde . . . . Sommige miense vloke noeëts en angere dökker. Vlokers verlere de zèlfbeheersing door pien, van sjrik of van gif. Soms gebeurt ’t oet pure ruigigheid. De op religieuze wäörd gebaseerde vloke ware taboe en woorte door de geluivige dök in ’n minder doorzichtige vorm gebroek wie bieveurbeeld: nondepie, nondesjeng, kerjuu, merdjuu. D’r besjteit ‘ne ‘Bond tegen het vloeken’ dae zich inzet veur respectvol taalgebroek, zónger sjeld- of vlookwäörd. In 14 gemeintes besjteit ’n vlookverbod, opgenaome in de APV, de ‘Algemene Plaatselijke Verordening’. Handjhaving en sancties zien eigelik neet oetveurbaar ómdet ’t juridisch in sjtried is mèt de vrieheid van meiningsuting. Det vlookverbod haet waal ‘n symbolische oetsjtraoling. In Mesjtreech, toch bepaold gèn heidense enclave, make ze op ’n commercieel henjige meneer gebroek van op ’t Frans gebaseerde vloke. In de Maastricht store (VVV-winkel) geuf ‘t serviesgood mèt dialecttèkste wie ‘teske kóffie’ en ’e sjiek teleurke’ (telderke). Opvallend zien ’ne telder mèt ‘t opsjrif ‘dedzju, ’t smaak miech good’ en ’n soeptas mèt de teks ‘nondepie wat e lekker teske sop’. Zoe Sint Servaos dao ziene zaegen euver gegaeve höbbe?
Deel deze pagina: