Door zoegenaamde insjluipers verdwiene ál mier wäörd oet ós modertaal. Ós modertaaleige waordesjat waert d’r dageliks door bedreig. Insjluipers kómme ónopvallend bie ós binne. Sjtiekem nestele ze zich in ós baovekamer en verdrieve dao ós eige originele wäörd. Wiejer is al has gans verdreve door verder. Sjteeds vech mèt ’t zjwaker waerende ál det op termien de sjtried geit verlere. Mèt ’t gans kort oetgesjpraoke al is nieks aan de handj en det blief besjtaon in de beteikenis van ‘al, reeds’. Bie ál mèt de get langere a-klank en mèt mier naodrök is de beteikenis angers. Bieveurbeeld in de beteikenis van ‘steeds’: Zie is ál drök bezig. / Ich höb det ál gezag. Naeve ‘steeds’ haet ál nag angere beteikenisse ó.a. ‘alles, heel veel, allemaal, elke’. Bieveurbeeld: In dae winkel höbbe ze ’t ál. / Hae kèn ’t ál. / Zie haet ’t ál veur ós oetgezóch. / Veur gaon ál daag wanjele. D’r zien nag mier insjluipers op paad en veural oppasse veur de insjluiper ‘ver’ as verdringer van wied. Dae is neet mier wied weg en kump ál dónderbie.