Deel deze pagina:
Hoor ik op de achtergrond ’ja maar’ gejammer? Ja maar, wat kost dit wel niet? Wat kost het om zoveel m3 zand te verplaatsen? Alles Geit! Wat kost het als je 3.000 Reuvernaren 'een weekendje weg' cadeau doet? En dat komt ieder jaar terug. Persoonlijk hoop ik dat het akoestisch festival in Beesel volgend jaar weer gelijk valt met Smashed Potatoes. Dan blijf ik tot 24.00 uur in Beesel en ben ik (hopelijk) gevrijwaard van:
Kedoeng, kedoeng, kedoeng.
Ondernemers Ton en Gerrie Derks van BillyBird zijn innovatief genoeg om in de buitenkant van de duinen een attractie te creëren. De grootste bobsleebaan van Nederland is zo’n optie. Uitdagingen genoeg. Ik zie hier een win-win situatie ontstaan. Een festival van dit formaat dat geen geluidsoverlast veroorzaakt. Een dergelijk evenement kan dan een paar keer per jaar worden gehouden. Eveneens kan in de zomerperiode 25 keer een intiem theatervoorstelling of concert in deze arena plaatsvinden.
Het is niet voor niets dat de gemeente voorschrijft om een geluidswal te bouwen als bij nieuwbouw te dicht op het spoor wordt gebouwd. Dit is weliswaar een ander geluid. Dit is de kedeng, kedeng, kedeng. En ook al wordt het spoor straks geëlektrificeerd, de lege wagon blijft het hardste het kedeng-kedeng-kedeng-geluid veroorzaken. En wat te doen met het gat dat ontstaat bij de Drakenduin? Even te rade gaan bij buut van Pierre Koops?Mijn idee: bouw een publieke tribune in de duinen! Bouw het eerste openluchttheater van Reuver met ca. 250 zitplaatsen. Voorbeeld: het ontwerp van Pierre Cuypers van het openluchttheater van Valkenburg op de flanken van de Cauberg. Wij hebben geen Cauberg, maar wel zand, veel zand, heel veel zand.
Liever helemaal geen overlast dus….vang het restgeluid op. Laat het geluid daar waar het feestje plaatsvindt. Daar waar het voor de bezoekers voor is bedoeld. Mijn voorstel, bouw een gigantische geluidswal. Bouw je eigen drakenduin. Als de Maasduinen wel 60 meter hoog zijn, mag deze drakenduin zeker wel 30 meter hoog worden. Deze gigantische geluidswal kan de bassen opvangen. Van mij had de berg waar het drakenkasteel op staat ook wel vijf keer zo hoog mogen zijn. Zand genoeg. Nauwelijks CO2-uitstoot bij de bouw van deze duinen. Het zand ligt aan je voeten. Kan niet, mag niet, hoor ik de ambtenaar zeggen. Dan begin met de wet aan te passen dat het wel mag. ‘Alles Geit’, zei eks-Prins Oscar I van de Windjbuujels.
Ieder individu ervaart dit op een andere manier. Er zijn ook mensen die er ‘kruutsdol’ van worden. Deze mensen lijden in stilte en zijn helaas een zwijgende meerderheid. Patrick Laheije antwoord: “Ik heb het idee dat er een groep is voor wie het nooit goed is…”. Vervang de woorden ‘een groep’ in "pechvogels", zou ik zeggen.
Als voormalig horecaondernemer herken ik dit dilemma maar al te goed. Toen ik vroeger met omwonenden in overleg was om geluidsoverlast te verminderen, kreeg ik een reactie als: “Minder geluidsoverlast? Wij willen helemaal geen geluidsoverlast.“ Helemaal geen geluidsoverlast, kan dat? Nu ligt bij de meeste Reuvernaren de acceptatie grens heel hoog, blijkt. “Och laot die jeug toch, doe bös toch ouch jóngk gewaes. Dae eine kier per jaor, om 24.00 oer is ‘t aafgeloupe.”
Hoe kun je de lokale inwoners tevreden houden? Een voorstel zou kunnen zijn, dat iedereen die in de lawaaizone woont en er last van heeft, door de organisatie tijdens dit weekend, ‘een weekendje weg’ aangeboden krijgt, als 'Wiedergutmachung'. Voor diegenen die wel van de muziek houden maar in het gebied van het restlawaai wonen: geef deze een gratis kaartje en ze zien hoe mooi het festivalterrein en sfeer daar is. Superlatieven over hoe geslaagd dit feestjes was, vliegen mij om de oren. Patrick Laheije schildert een glansrijke toekomst voor Smashed Potatoes. Minder lawaai dan de vorige editie, andere opstelling van de boxen. Blijft over, het vervelende rest geluid; de bassen. Kedoeng, kedoeng, kedoeng.
Opgelucht haal ik adem als even later het geluid verstomt. Het is 24.00 uur. Gelukkig het feestje is afgelopen. Met naar schatting 6.000 festivalgangers keren voldaan naar huis. Iedereen blij. Ik probeer een schatting te maken hoeveel Reuvenaren met dit restgeluid: kedoeng, kedoeng, kedoeng, zaten opgescheept. 1.000 ? 2.000 ? Misschien wel 4.000. Het was tot in Belfeld te horen en kwam dus ook op social media voorbij. Van horen zeggen hoorde ik dat de bas ook op de Bas in Steyl te voelen en te horen was. Het geluid klotste tegen de muren van Chateau Holtmühle, 12 km verder. Waarom bereikt dit geluid ons Reuvernaren? Is het de Ruiverse Windj? Diverse scenario’s komen voorbij als ook de organisatie gaat zoeken waar het geluid vandaan komt en nog 3 tot zelfs 12 km verder te horen is. Komt geluid via het riool?
Nagenietend, op weg terug naar huis, hoor ik in Reuver een dreunend bas geluid: kedoeng, kedoeng, kedoeng. Op deze dag vindt eveneens Smashed Potatoes op BillyBird Park Drakenrijk plaats. Hardcore, hardstyle … vooral hard, heel hard. Kedoeng, kedoeng, kedoeng. Wat overblijft, als je buiten het festivalterrein bent, zijn de bassen. Het complete feestje kun je alleen op het terrein zelf beleven. Als muziekliefhebber probeer ik ook deze muziek voor lief te nemen, maar dit valt me zwaar.
Zaterdagavond 3 augustus 2024 vond het akoestisch festival in Beesel plaats in een geweldige sfeer en kwaliteit. Zo’n 200 bezoekers hebben, net als ik, genoten. Het akoestisch festival kan nog dubbel zo groot groeien, ruimte en animo genoeg. Dank aan het team marktactiviteiten: Marco Murmans, Jos Ottenheim, Tom Bergs, Jos Simons, Erik Heldens en Patrick Jacobs. Chapeau!
Deel deze pagina:
Hoor ik op de achtergrond ’ja maar’ gejammer? Ja maar, wat kost dit wel niet? Wat kost het om zoveel m3 zand te verplaatsen? Alles Geit! Wat kost het als je 3.000 Reuvernaren 'een weekendje weg' cadeau doet? En dat komt ieder jaar terug. Persoonlijk hoop ik dat het akoestisch festival in Beesel volgend jaar weer gelijk valt met Smashed Potatoes. Dan blijf ik tot 24.00 uur in Beesel en ben ik (hopelijk) gevrijwaard van:
Kedoeng, kedoeng, kedoeng.
Ieder individu ervaart dit op een andere manier. Er zijn ook mensen die er ‘kruutsdol’ van worden. Deze mensen lijden in stilte en zijn helaas een zwijgende meerderheid. Patrick Laheije antwoord: “Ik heb het idee dat er een groep is voor wie het nooit goed is…”. Vervang de woorden ‘een groep’ in "pechvogels", zou ik zeggen.
Als voormalig horecaondernemer herken ik dit dilemma maar al te goed. Toen ik vroeger met omwonenden in overleg was om geluidsoverlast te verminderen, kreeg ik een reactie als: “Minder geluidsoverlast? Wij willen helemaal geen geluidsoverlast.“ Helemaal geen geluidsoverlast, kan dat? Nu ligt bij de meeste Reuvernaren de acceptatie grens heel hoog, blijkt. “Och laot die jeug toch, doe bös toch ouch jóngk gewaes. Dae eine kier per jaor, om 24.00 oer is ‘t aafgeloupe.”
Hoe kun je de lokale inwoners tevreden houden? Een voorstel zou kunnen zijn, dat iedereen die in de lawaaizone woont en er last van heeft, door de organisatie tijdens dit weekend, ‘een weekendje weg’ aangeboden krijgt, als 'Wiedergutmachung'. Voor diegenen die wel van de muziek houden maar in het gebied van het restlawaai wonen: geef deze een gratis kaartje en ze zien hoe mooi het festivalterrein en sfeer daar is. Superlatieven over hoe geslaagd dit feestjes was, vliegen mij om de oren. Patrick Laheije schildert een glansrijke toekomst voor Smashed Potatoes. Minder lawaai dan de vorige editie, andere opstelling van de boxen. Blijft over, het vervelende rest geluid; de bassen. Kedoeng, kedoeng, kedoeng.
Liever helemaal geen overlast dus….vang het restgeluid op. Laat het geluid daar waar het feestje plaatsvindt. Daar waar het voor de bezoekers voor is bedoeld. Mijn voorstel, bouw een gigantische geluidswal. Bouw je eigen drakenduin. Als de Maasduinen wel 60 meter hoog zijn, mag deze drakenduin zeker wel 30 meter hoog worden. Deze gigantische geluidswal kan de bassen opvangen. Van mij had de berg waar het drakenkasteel op staat ook wel vijf keer zo hoog mogen zijn. Zand genoeg. Nauwelijks CO2-uitstoot bij de bouw van deze duinen. Het zand ligt aan je voeten. Kan niet, mag niet, hoor ik de ambtenaar zeggen. Dan begin met de wet aan te passen dat het wel mag. ‘Alles Geit’, zei eks-Prins Oscar I van de Windjbuujels.
Ondernemers Ton en Gerrie Derks van BillyBird zijn innovatief genoeg om in de buitenkant van de duinen een attractie te creëren. De grootste bobsleebaan van Nederland is zo’n optie. Uitdagingen genoeg. Ik zie hier een win-win situatie ontstaan. Een festival van dit formaat dat geen geluidsoverlast veroorzaakt. Een dergelijk evenement kan dan een paar keer per jaar worden gehouden. Eveneens kan in de zomerperiode 25 keer een intiem theatervoorstelling of concert in deze arena plaatsvinden.
Het is niet voor niets dat de gemeente voorschrijft om een geluidswal te bouwen als bij nieuwbouw te dicht op het spoor wordt gebouwd. Dit is weliswaar een ander geluid. Dit is de kedeng, kedeng, kedeng. En ook al wordt het spoor straks geëlektrificeerd, de lege wagon blijft het hardste het kedeng-kedeng-kedeng-geluid veroorzaken. En wat te doen met het gat dat ontstaat bij de Drakenduin? Even te rade gaan bij buut van Pierre Koops?Mijn idee: bouw een publieke tribune in de duinen! Bouw het eerste openluchttheater van Reuver met ca. 250 zitplaatsen. Voorbeeld: het ontwerp van Pierre Cuypers van het openluchttheater van Valkenburg op de flanken van de Cauberg. Wij hebben geen Cauberg, maar wel zand, veel zand, heel veel zand.
Opgelucht haal ik adem als even later het geluid verstomt. Het is 24.00 uur. Gelukkig het feestje is afgelopen. Met naar schatting 6.000 festivalgangers keren voldaan naar huis. Iedereen blij. Ik probeer een schatting te maken hoeveel Reuvenaren met dit restgeluid: kedoeng, kedoeng, kedoeng, zaten opgescheept. 1.000 ? 2.000 ? Misschien wel 4.000. Het was tot in Belfeld te horen en kwam dus ook op social media voorbij. Van horen zeggen hoorde ik dat de bas ook op de Bas in Steyl te voelen en te horen was. Het geluid klotste tegen de muren van Chateau Holtmühle, 12 km verder. Waarom bereikt dit geluid ons Reuvernaren? Is het de Ruiverse Windj? Diverse scenario’s komen voorbij als ook de organisatie gaat zoeken waar het geluid vandaan komt en nog 3 tot zelfs 12 km verder te horen is. Komt geluid via het riool?
Nagenietend, op weg terug naar huis, hoor ik in Reuver een dreunend bas geluid: kedoeng, kedoeng, kedoeng. Op deze dag vindt eveneens Smashed Potatoes op BillyBird Park Drakenrijk plaats. Hardcore, hardstyle … vooral hard, heel hard. Kedoeng, kedoeng, kedoeng. Wat overblijft, als je buiten het festivalterrein bent, zijn de bassen. Het complete feestje kun je alleen op het terrein zelf beleven. Als muziekliefhebber probeer ik ook deze muziek voor lief te nemen, maar dit valt me zwaar.
Zaterdagavond 3 augustus 2024 vond het akoestisch festival in Beesel plaats in een geweldige sfeer en kwaliteit. Zo’n 200 bezoekers hebben, net als ik, genoten. Het akoestisch festival kan nog dubbel zo groot groeien, ruimte en animo genoeg. Dank aan het team marktactiviteiten: Marco Murmans, Jos Ottenheim, Tom Bergs, Jos Simons, Erik Heldens en Patrick Jacobs. Chapeau!
