Stabiele basis voor nog vijftig jaar Pinkeltje?
Bij elkaar opgeteld zijn de drie dames al meer dan honderd jaar werkzaam voor Pinkeltje. Mariëlle: “Dat zegt ook wel iets, denk ik. Op andere plekken is het verloop soms erg hoog, hier zie je dat zelfs vrijwilligers vaak erg lang betrokken blijven. En dat zorgt weer voor een stabiele basis, dezelfde gezichten, wat juist voor kleine kinderen heel belangrijk is.” Of Pinkeltje over 50 jaar nog steeds bestaat? Om die vraag moeten de dames hartelijk lachen. Alma: “We hopen natuurlijk van wel. Hoewel de maatschappij langzamerhand veranderd, waarbij het soms voor ouders makkelijker is om hun kind van ’s morgens tot aan het eind van de middag naar de opvang te brengen, vervullen we nog steeds een belangrijke rol. Niet voor niets zitten we op een aantal dagen vol en moeten we daar werken met een wachtlijst. Maar op andere dagen zijn er nog enkele plekken vrij. Mocht je geïnteresseerd zijn, loop gerust eens bij ons binnen of neem een kijkje op onze website
PUIK VERHAAL
Nederland, regeltjesland
Pinkeltje is vanaf de allereerste dag zeer serieus bezig geweest met zijn taken. Mariëlle: “We hebben altijd gewerkt met gediplomeerde vakkrachten en waar nodig hebben onze vrijwilligers ook cursussen of bijscholing gevolgd. Ook werd er vanaf het begin af aan al veel gedaan aan rapportages.” Alma: “Regeltjes zijn er wel steeds meer gekomen maar dat is nu eenmaal inherent aan Nederland.”
Vroeger heetten we peuterspeelzaal, tegenwoordig vallen we onder de noemer ‘speelleergroep’.” Wat eigenlijk altijd hetzelfde is gebleven, zijn de kinderen. Mariëlle: “Misschien zijn ze iets vrijer maar dat komt ook omdat een gedeelte al eerder naar opvang is gegaan en dus al iets meer gewend is. Daarnaast heb je meer te maken met verschillende culturen en achtergronden. Dat betekent wat vaker met gebarentaal werken. Maar onderling pakken kinderen dat dan weer supergoed op.”
Pinkeltje, de naam is verzonnen door een kindje naar aanleiding van een prijsvraag, ontstond in 1973 mede doordat er een landelijke ontwikkeling was op dit gebied. Begonnen werd in de oude Schakel, tegenover de toenmalige Edah, waar een bont gezelschap aan verenigingen en jongerencentrum Pius zitting had. Chris: “We begonnen met drie groepen en meer dan twintig vrijwilligers. Dat waren veelal moeders die het leuk vonden om toch nog actief bezig te zijn. Die tijd kenmerkte zich ook door de vele commissies die opgericht werden zoals een commissie speelgoed, een commissie inschrijven, een commissie poetsen en een commissie inkoop. Je kon het zo gek niet bedenken of er was een commissie voor. We hadden een kleine zaal in de Schakel en vanaf 10.15 uur ook een grote zaal waar de kinderen konden fietsen en klauteren. Deze grote zaal moesten we iedere dag opruimen omdat er na ons weer een kaartclub of andere vereniging kwam.”
Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:
Dank aan de vele vrijwilligers
Als er een ding duidelijk is geworden na dit gesprek, is het de passie en het enthousiasme waarmee de dames hun werk doen. Chris: “Het is heel bijzonder dat je het vertrouwen krijgt van ouders voor de zorg van hun kinderen. Soms is het voor het eerst dat ze ze echt los moeten laten.” Mariëlle: “Iedereen heeft wel eens dat hij niet helemaal lekker in zijn vel zit maar zodra ik de eerste snoetjes ‘smorgens zie, ben ik dat eigenlijk alweer vergeten. Niet voor niets is een peuter de puurste mens op aarde.” Chris: “We hadden dit ook nooit kunnen bereiken zonder de hulp van al die vrijwilligers. Dat moet er eigenlijk wel duizend keer in komen te staan. Zonder hierbij iemand anders te kort te willen doen, willen we hierbij specifiek de namen van juffrouw Maria en juffrouw Wil nog even genoemd hebben.”
Veel veranderd maar de kinderen zelf nauwelijks
In vijftig jaar tijd hebben de dames veel zien veranderen; locaties, besturen, regelgeving maar ook de verschillende benamingen. Alma: “Een crèche zijn we nooit geweest; dat is echt specifiek opvang van kinderen waarvan de ouders meestal allebei werken of om andere redenen geen tijd hebben. Bij ons komt het pedagogische stuk meer om de hoek kijken.
Voordelen van een brede school
Sinds 2006 zetelt Pinkeltje bij Basisschool Bösdael. Alma: “In het kader van de brede school kwam er steeds meer onder een dak; in ons geval kinderopvang, een bassischool en een peuterspeelzaal. In het begin was dat wel even wennen. Zo’n grote school is voor de kleine kinderen natuurlijk erg druk. Maar je ziet ook zeker de voordelen. De kinderen wennen veel makkelijker. Ook zijn de lijntjes met de juffen en meester van Bösdael natuurlijk erg kort waardoor wij al kunnen meekijken bij welke leerkracht een leerling goed zou passen.”
Thema’s en treinen
De thema’s waarmee Bösdael en Pinkeltje werken, sluiten natuurlijk bij de kinderen aan. Chris: “We proberen de wereld van de kinderen te verruimen zodat het past bij hun leeftijd en ontwikkeling. Twee belangrijke doelstellingen van Pinkeltje zijn de zintuigen van kinderen goed te laten ontwikkelen en ze veel te laten bewegen. Mariëlle: “We proberen elk acht weken van thema te wisselen. Dat kan bijvoorbeeld herfst zijn, feest of water. Dat maken we dan interactief door het bos in te gaan, een bezoek te brengen aan zwembad de Bercken of ’t Dierenrijck. Maar ook ‘de stille kermis’ vergeten we niet, waarbij we de attracties ’s ochtends bezoeken als deze nog niet geopend zijn.” Het bekendst is Pinkeltje wellicht vanwege hun jaarlijkse treinreisje. Chris: “Ik heb een tijdje boven het station gewoond. De man van een van onze vrijwilligers werkte bij de NS en zodoende is het eerste contact gelegd. Frits Kierkels en later Björn Schoester zorgen elk jaar weer voor een waar feestje voor de kinderen.”
Aantal verhuizingen
Mede doordat Pinkeltje steeds verder groeit, wordt er een aantal keren overgestapt naar een nieuwe locatie. Zo zetelde de peuterspeelzaal achtereenvolgens bij Den Roover, de Bernadetteschool en de Maria Gorettischool. Chris: “Bij laatstgenoemde hadden we een aantal fantastische jaren. We hebben de locatie helemaal zelf opgeknapt, geverfd en ingericht. Het was heel authentiek, een heel warme plek.” Al de peuterspeelzalen die er in de gemeente Beesel zijn, gaan al snel samenwerken en krijgen een gezamenlijk bestuur. Mariëlle: “Eerst waren dat allemaal vrijwilligers maar rond 2000 werden de peuterspeelzalen door de schoolbesturen begeleid. In 2017 zijn we door Kindercentrum 't Rovertje overgenomen omdat in heel Nederland alle speelzalen werden overgenomen door de kinderopvang. Vanaf dat moment heten wij Speelleergroep Pinkeltje. Daardoor zijn onder andere beleidszaken voor ons komen te vervallen en dragen we de verantwoording samen. Dit geeft ons meer ruimte om met de kinderen bezig te zijn.”
Pinkeltje bestaat 50 jaar. Aankomende vrijdag (3 maart) zal er daarom een reünie voor alle medewerkers en vrijwilligers plaatsvinden in de gymzaal van Basisschool Bösdael. Maar het feest wordt de komende tijd natuurlijk ook met en door de kinderen zelf gevierd, bijvoorbeeld door het bakken van poffertjes. De drie vaste krachten van Pinkeltje, Chris Winkels, Mariëlle Savelkoul-Heldens en Alma ter Wielen, blikken terug op het ontstaan én de vele veranderingen die de peuterspeelzaal naar speelleergroep de afgelopen decennia heeft ondergaan.
Stabiele basis voor nog vijftig jaar Pinkeltje?
Bij elkaar opgeteld zijn de drie dames al meer dan honderd jaar werkzaam voor Pinkeltje. Mariëlle: “Dat zegt ook wel iets, denk ik. Op andere plekken is het verloop soms erg hoog, hier zie je dat zelfs vrijwilligers vaak erg lang betrokken blijven. En dat zorgt weer voor een stabiele basis, dezelfde gezichten, wat juist voor kleine kinderen heel belangrijk is.” Of Pinkeltje over 50 jaar nog steeds bestaat? Om die vraag moeten de dames hartelijk lachen. Alma: “We hopen natuurlijk van wel. Hoewel de maatschappij langzamerhand veranderd, waarbij het soms voor ouders makkelijker is om hun kind van ’s morgens tot aan het eind van de middag naar de opvang te brengen, vervullen we nog steeds een belangrijke rol. Niet voor niets zitten we op een aantal dagen vol en moeten we daar werken met een wachtlijst. Maar op andere dagen zijn er nog enkele plekken vrij. Mocht je geïnteresseerd zijn, loop gerust eens bij ons binnen of neem een kijkje op onze website
Vroeger heetten we peuterspeelzaal, tegenwoordig vallen we onder de noemer ‘speelleergroep’.” Wat eigenlijk altijd hetzelfde is gebleven, zijn de kinderen. Mariëlle: “Misschien zijn ze iets vrijer maar dat komt ook omdat een gedeelte al eerder naar opvang is gegaan en dus al iets meer gewend is. Daarnaast heb je meer te maken met verschillende culturen en achtergronden. Dat betekent wat vaker met gebarentaal werken. Maar onderling pakken kinderen dat dan weer supergoed op.”
Nederland, regeltjesland
Pinkeltje is vanaf de allereerste dag zeer serieus bezig geweest met zijn taken. Mariëlle: “We hebben altijd gewerkt met gediplomeerde vakkrachten en waar nodig hebben onze vrijwilligers ook cursussen of bijscholing gevolgd. Ook werd er vanaf het begin af aan al veel gedaan aan rapportages.” Alma: “Regeltjes zijn er wel steeds meer gekomen maar dat is nu eenmaal inherent aan Nederland.”
Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:
Dank aan de vele vrijwilligers
Als er een ding duidelijk is geworden na dit gesprek, is het de passie en het enthousiasme waarmee de dames hun werk doen. Chris: “Het is heel bijzonder dat je het vertrouwen krijgt van ouders voor de zorg van hun kinderen. Soms is het voor het eerst dat ze ze echt los moeten laten.” Mariëlle: “Iedereen heeft wel eens dat hij niet helemaal lekker in zijn vel zit maar zodra ik de eerste snoetjes ‘smorgens zie, ben ik dat eigenlijk alweer vergeten. Niet voor niets is een peuter de puurste mens op aarde.” Chris: “We hadden dit ook nooit kunnen bereiken zonder de hulp van al die vrijwilligers. Dat moet er eigenlijk wel duizend keer in komen te staan. Zonder hierbij iemand anders te kort te willen doen, willen we hierbij specifiek de namen van juffrouw Maria en juffrouw Wil nog even genoemd hebben.”
Voordelen van een brede school
Sinds 2006 zetelt Pinkeltje bij Basisschool Bösdael. Alma: “In het kader van de brede school kwam er steeds meer onder een dak; in ons geval kinderopvang, een bassischool en een peuterspeelzaal. In het begin was dat wel even wennen. Zo’n grote school is voor de kleine kinderen natuurlijk erg druk. Maar je ziet ook zeker de voordelen. De kinderen wennen veel makkelijker. Ook zijn de lijntjes met de juffen en meester van Bösdael natuurlijk erg kort waardoor wij al kunnen meekijken bij welke leerkracht een leerling goed zou passen.”
Thema’s en treinen
De thema’s waarmee Bösdael en Pinkeltje werken, sluiten natuurlijk bij de kinderen aan. Chris: “We proberen de wereld van de kinderen te verruimen zodat het past bij hun leeftijd en ontwikkeling. Twee belangrijke doelstellingen van Pinkeltje zijn de zintuigen van kinderen goed te laten ontwikkelen en ze veel te laten bewegen. Mariëlle: “We proberen elk acht weken van thema te wisselen. Dat kan bijvoorbeeld herfst zijn, feest of water. Dat maken we dan interactief door het bos in te gaan, een bezoek te brengen aan zwembad de Bercken of ’t Dierenrijck. Maar ook ‘de stille kermis’ vergeten we niet, waarbij we de attracties ’s ochtends bezoeken als deze nog niet geopend zijn.” Het bekendst is Pinkeltje wellicht vanwege hun jaarlijkse treinreisje. Chris: “Ik heb een tijdje boven het station gewoond. De man van een van onze vrijwilligers werkte bij de NS en zodoende is het eerste contact gelegd. Frits Kierkels en later Björn Schoester zorgen elk jaar weer voor een waar feestje voor de kinderen.”
Aantal verhuizingen
Mede doordat Pinkeltje steeds verder groeit, wordt er een aantal keren overgestapt naar een nieuwe locatie. Zo zetelde de peuterspeelzaal achtereenvolgens bij Den Roover, de Bernadetteschool en de Maria Gorettischool. Chris: “Bij laatstgenoemde hadden we een aantal fantastische jaren. We hebben de locatie helemaal zelf opgeknapt, geverfd en ingericht. Het was heel authentiek, een heel warme plek.” Al de peuterspeelzalen die er in de gemeente Beesel zijn, gaan al snel samenwerken en krijgen een gezamenlijk bestuur. Mariëlle: “Eerst waren dat allemaal vrijwilligers maar rond 2000 werden de peuterspeelzalen door de schoolbesturen begeleid. In 2017 zijn we door Kindercentrum 't Rovertje overgenomen omdat in heel Nederland alle speelzalen werden overgenomen door de kinderopvang. Vanaf dat moment heten wij Speelleergroep Pinkeltje. Daardoor zijn onder andere beleidszaken voor ons komen te vervallen en dragen we de verantwoording samen. Dit geeft ons meer ruimte om met de kinderen bezig te zijn.”
Pinkeltje, de naam is verzonnen door een kindje naar aanleiding van een prijsvraag, ontstond in 1973 mede doordat er een landelijke ontwikkeling was op dit gebied. Begonnen werd in de oude Schakel, tegenover de toenmalige Edah, waar een bont gezelschap aan verenigingen en jongerencentrum Pius zitting had. Chris: “We begonnen met drie groepen en meer dan twintig vrijwilligers. Dat waren veelal moeders die het leuk vonden om toch nog actief bezig te zijn. Die tijd kenmerkte zich ook door de vele commissies die opgericht werden zoals een commissie speelgoed, een commissie inschrijven, een commissie poetsen en een commissie inkoop. Je kon het zo gek niet bedenken of er was een commissie voor. We hadden een kleine zaal in de Schakel en vanaf 10.15 uur ook een grote zaal waar de kinderen konden fietsen en klauteren. Deze grote zaal moesten we iedere dag opruimen omdat er na ons weer een kaartclub of andere vereniging kwam.”
Pinkeltje bestaat 50 jaar. Aankomende vrijdag (3 maart) zal er daarom een reünie voor alle medewerkers en vrijwilligers plaatsvinden in de gymzaal van Basisschool Bösdael. Maar het feest wordt de komende tijd natuurlijk ook met en door de kinderen zelf gevierd, bijvoorbeeld door het bakken van poffertjes. De drie vaste krachten van Pinkeltje, Chris Winkels, Mariëlle Savelkoul-Heldens en Alma ter Wielen, blikken terug op het ontstaan én de vele veranderingen die de peuterspeelzaal naar speelleergroep de afgelopen decennia heeft ondergaan.
PUIK VERHAAL
