Tekstbron: Mark Verlinden
Fotobron: Grescollege
Alsof de goedlachse Paul het met dat alles nog niet druk genoeg heeft, zit er nog steeds een leraar in hem verscholen. “Ik geef op jaarbasis nog een paar uurtjes les op mijn oude school en begeleid twee leerlingen met hun afstudeerscriptie. Dat vind ik te leuk en belangrijk om mee te stoppen. Ik sluit ook niet uit dat ik hier op het Grescollege nog ooit voor de klas ga staan. Ik heb natuurlijk geen vak licentie maar Maatschappijleer zou bijvoorbeeld wel kunnen. Ik vind het contact met de leerlingen uiterst belangrijk; ik stel me dan ook ten doel om elke leerling op deze school minimaal een keer gesproken te hebben.”
Paul zal proberen zoveel mogelijk op het Grescollege zelf aanwezig te zijn. De komende periode zal druk gaan worden. “Het is natuurlijk geen 9-tot-5-baan. Er zullen ook volop overleggen in de avonduren plaatsvinden. Maar als je iets leuk vindt om te doen, is dat helemaal niet erg.” Toch verwacht hij wel nog tijd te blijven houden voor zijn grootste passie. “Haha, ja; ik zit namelijk in het enige mondharmonicakwartet van Nederland. De dokter heeft mij als klein kind geadviseerd om een blaasinstrument te gaan spelen ter bevordering van de ontwikkeling van mijn longen. Per toeval kwam ik zo bij de mondharmonica uit. Ons kwartet, genaamd Fata Morgana, speelt van alles; van klassiek tot blues en van jazz tot swing. We hebben al opgetreden in onder andere Seoul en Dallas. Dit jaar staan Frankrijk en Estland nog op het programma.”
Hoewel zijn eerste indrukken van Reuver erg positief zijn, staat er voor de geboren en getogen Eindhovenaar geen verhuizing naar Limburg in de planning. “Ik ben mantelzorger voor mijn gehandicapte zus en inmiddels ook voor mijn ouders. Daarnaast komt mijn vrouw oorspronkelijk uit Amersfoort dus die vindt Eindhoven al zuidelijk genoeg”, stelt Paul lachend. “Bovendien vind ik de afstand prima te doen en laat ik geen ecologische voetafdruk achter; ik reis namelijk met de trein.”
Paul omschrijft zichzelf als eens stevige, verbindende en transparante leider. “Ik ben iemand die graag midden tussen de mensen staat, in dit geval dus zowel de leerlingen als het personeel. Ik pak uitdagingen met een gezonde dosis humor en lef aan. Maar altijd samen met het team. Ik probeer ook helder te communiceren wat men van mij kan verwachten en wat ik van anderen verwacht.”
Op dit moment heeft het Grescollege zo’n 400 leerlingen. “Dat mogen er nog wel wat meer worden en dat kan ook best. Als je kijkt naar wat wij allemaal te bieden hebben; wij zijn de enige middelbare school in Limburg die Jenaplanonderwijs op vmbo-, havo en atheneum aanbiedt. Probleem is dat leerlingen op die laatste twee niveaus bij ons nog niet het diploma kunnen behalen. Dat is een van de zaken waar ik mij hard voor ga maken om dat te veranderen.” Tegelijkertijd beseft Paul terdege dat sommige dingen tijd nodig hebben. “Die moet ik zelf ook nemen.”
Sinds afgelopen week is Paul officieel aan de slag gegaan. “Het is daardoor nog te vroeg om alles al te weten en iedereen al te kennen. Maar ik merk nu al dat er op organisatorisch vlak nog wel het een en ander verbeterd kan worden. Niet vreemd aangezien het eigenlijk nog steeds een school in opbouw is; hij bestaat pas een kleine vier jaar. En door corona is de school ook nog eens hele periodes gesloten geweest.”
Toch nog enigszins tot zijn eigen verrassing wordt hij benoemd tot de nieuwe directeur van het Grescollege. Paul roemt het gebouw én de visie ervan. “Het is natuurlijk fantastisch hoe in deze oude fabriek nu van alles samenkomt; een school met vele paviljoenen en praktijklokalen, een restaurant en diverse bedrijven.” Op dat laatste vlak ziet Paul nog volop mogelijkheden. “Het zou natuurlijk ideaal zijn als zich hier nog meer bedrijven vestigen die aansluiten bij de school waardoor leerlingen er bijvoorbeeld in de vorm van stages al ervaring kunnen opdoen.”
In de daarop volgende jaren doet Paul in een aantal verschillende functies wel weer grote projecten voor Fontys. Toch mist hij de echte dynamiek van een school en het contact met leerlingen. “Ik ging een pittige en soms confronterende cursus volgen, Bezielend Leiderschap, om er achter te komen wat ik nou echt wilde. Dat was in ieder geval iets waarbij ik vanuit mijn eigen kracht anderen en mezelf zou kunnen motiveren en inspireren. Daarnaast heeft het mijn leiderschap verdiept waardoor ik een nog krachtigere leider durf te zijn. Zo kwam de functie van rector langzaam in beeld. Ik ben niet in het wilde weg gaan solliciteren maar heb heel gericht gezocht naar een school waar ik binding mee voelde. Dat was bij het Grescollege zeker het geval.”
Ook in zijn rol als teamleider maakt Paul stappen en laat hij zien dat hij spannende zaken niet uit de weg gaat. “Ik kwam terecht in een soort talentenpool van Fontys. Daar moest ik een project verzorgen; als dat succesvol was, zou ik automatisch doorgroeien naar een nieuwe functie. Mijn zelf bedachte project behelsde het opstarten van een fiscale opleiding op de Nederlandse Antillen. Ik had daar stage gelopen en wist dat een dergelijke opleiding nog niet bestond.” Paul gaat een jaar op Curaçao wonen en regelt alles wat hoort bij een nieuwe opleiding starten. Helaas kent het avontuur uiteindelijk geen mooi einde; er is inmiddels een nieuw bestuur aangetreden binnen Fontys die het niet eens is met dergelijke projecten en bijbehorende promoties. Gevolg; de promotie wordt teruggedraaid. “Hoewel ik het hier uiteraard niet mee eens was, had het weinig zin om hier tegen in te gaan.”
Paul voelt zich als een vis in het water als docent en al gauw gaat hij zich naast het lesgeven ook bezighouden met tal van nevenactiviteiten. Toen er een nieuwe teamleider gezocht werd, waren de overige docenten dan ook van mening dat deze functie Paul op het lijf geschreven was. “Wel vreemd; nu moest ik leiding gaan geven aan een groep docenten waar ik zelf nog les van had gehad. Ik kon het dan ook niet laten om tijdens een eerste vergadering een docent weg te sturen die mij ooit uit de les had gestuurd. Ik moest hem vervolgens wel uitleggen dat het maar een grapje was”, stelt Paul lachend.
Met de aanstelling van Paul Cornelissen heeft het Grescollege iemand binnengehaald die onder andere ervaring heeft als docent, programmamanager en als teamleider. “De functie van directeur is echter nieuw voor mij. Dat maakt het wel spannend maar als iets spannend is, ga ik het zeker niet uit de weg.” Dat blijkt wel als Paul terugblikt op het begin van zijn carrière. Na het behalen van het diploma Fiscale Economie werd hij gevraagd om een paar uurtjes in de week op dezelfde opleiding les te gaan geven. “Ik had geen enkele ervaring als docent en was maar een paar jaar ouder dan de leerlingen. Maar ik ben mondeling wel vaardig dus ging de uitdaging aan.” Naast docent was hij toen werkzaam bij achtereenvolgens de Belastingdienst en Loyens & Loeff. “Waar ik bij de Belastingdienst het dynamische miste, was bij Loyens & Loeff de bedrijfscultuur weer niet helemaal de mijne.” Toen hij benaderd werd om fulltime les te komen geven op zijn oude Fontys-opleiding, had hij daar wel oren naar.
Het Grescollege heeft sinds 1 maart een nieuwe directeur; de 49-jarige Paul Cornelissen voert de dagelijkse leiding over het multifunctionele scholencomplex. De geboren Eindhovenaar stelt zich voor aan de inwoners van het land van Puik.
PAUL CORNELISSEN
Tekstbron: Mark Verlinden
Fotobron: Grescollege
Alsof de goedlachse Paul het met dat alles nog niet druk genoeg heeft, zit er nog steeds een leraar in hem verscholen. “Ik geef op jaarbasis nog een paar uurtjes les op mijn oude school en begeleid twee leerlingen met hun afstudeerscriptie. Dat vind ik te leuk en belangrijk om mee te stoppen. Ik sluit ook niet uit dat ik hier op het Grescollege nog ooit voor de klas ga staan. Ik heb natuurlijk geen vak licentie maar Maatschappijleer zou bijvoorbeeld wel kunnen. Ik vind het contact met de leerlingen uiterst belangrijk; ik stel me dan ook ten doel om elke leerling op deze school minimaal een keer gesproken te hebben.”
Paul zal proberen zoveel mogelijk op het Grescollege zelf aanwezig te zijn. De komende periode zal druk gaan worden. “Het is natuurlijk geen 9-tot-5-baan. Er zullen ook volop overleggen in de avonduren plaatsvinden. Maar als je iets leuk vindt om te doen, is dat helemaal niet erg.” Toch verwacht hij wel nog tijd te blijven houden voor zijn grootste passie. “Haha, ja; ik zit namelijk in het enige mondharmonicakwartet van Nederland. De dokter heeft mij als klein kind geadviseerd om een blaasinstrument te gaan spelen ter bevordering van de ontwikkeling van mijn longen. Per toeval kwam ik zo bij de mondharmonica uit. Ons kwartet, genaamd Fata Morgana, speelt van alles; van klassiek tot blues en van jazz tot swing. We hebben al opgetreden in onder andere Seoul en Dallas. Dit jaar staan Frankrijk en Estland nog op het programma.”
Hoewel zijn eerste indrukken van Reuver erg positief zijn, staat er voor de geboren en getogen Eindhovenaar geen verhuizing naar Limburg in de planning. “Ik ben mantelzorger voor mijn gehandicapte zus en inmiddels ook voor mijn ouders. Daarnaast komt mijn vrouw oorspronkelijk uit Amersfoort dus die vindt Eindhoven al zuidelijk genoeg”, stelt Paul lachend. “Bovendien vind ik de afstand prima te doen en laat ik geen ecologische voetafdruk achter; ik reis namelijk met de trein.”
Paul omschrijft zichzelf als eens stevige, verbindende en transparante leider. “Ik ben iemand die graag midden tussen de mensen staat, in dit geval dus zowel de leerlingen als het personeel. Ik pak uitdagingen met een gezonde dosis humor en lef aan. Maar altijd samen met het team. Ik probeer ook helder te communiceren wat men van mij kan verwachten en wat ik van anderen verwacht.”
Op dit moment heeft het Grescollege zo’n 400 leerlingen. “Dat mogen er nog wel wat meer worden en dat kan ook best. Als je kijkt naar wat wij allemaal te bieden hebben; wij zijn de enige middelbare school in Limburg die Jenaplanonderwijs op vmbo-, havo en atheneum aanbiedt. Probleem is dat leerlingen op die laatste twee niveaus bij ons nog niet het diploma kunnen behalen. Dat is een van de zaken waar ik mij hard voor ga maken om dat te veranderen.” Tegelijkertijd beseft Paul terdege dat sommige dingen tijd nodig hebben. “Die moet ik zelf ook nemen.”
Sinds afgelopen week is Paul officieel aan de slag gegaan. “Het is daardoor nog te vroeg om alles al te weten en iedereen al te kennen. Maar ik merk nu al dat er op organisatorisch vlak nog wel het een en ander verbeterd kan worden. Niet vreemd aangezien het eigenlijk nog steeds een school in opbouw is; hij bestaat pas een kleine vier jaar. En door corona is de school ook nog eens hele periodes gesloten geweest.”
Toch nog enigszins tot zijn eigen verrassing wordt hij benoemd tot de nieuwe directeur van het Grescollege. Paul roemt het gebouw én de visie ervan. “Het is natuurlijk fantastisch hoe in deze oude fabriek nu van alles samenkomt; een school met vele paviljoenen en praktijklokalen, een restaurant en diverse bedrijven.” Op dat laatste vlak ziet Paul nog volop mogelijkheden. “Het zou natuurlijk ideaal zijn als zich hier nog meer bedrijven vestigen die aansluiten bij de school waardoor leerlingen er bijvoorbeeld in de vorm van stages al ervaring kunnen opdoen.”
In de daarop volgende jaren doet Paul in een aantal verschillende functies wel weer grote projecten voor Fontys. Toch mist hij de echte dynamiek van een school en het contact met leerlingen. “Ik ging een pittige en soms confronterende cursus volgen, Bezielend Leiderschap, om er achter te komen wat ik nou echt wilde. Dat was in ieder geval iets waarbij ik vanuit mijn eigen kracht anderen en mezelf zou kunnen motiveren en inspireren. Daarnaast heeft het mijn leiderschap verdiept waardoor ik een nog krachtigere leider durf te zijn. Zo kwam de functie van rector langzaam in beeld. Ik ben niet in het wilde weg gaan solliciteren maar heb heel gericht gezocht naar een school waar ik binding mee voelde. Dat was bij het Grescollege zeker het geval.”
Ook in zijn rol als teamleider maakt Paul stappen en laat hij zien dat hij spannende zaken niet uit de weg gaat. “Ik kwam terecht in een soort talentenpool van Fontys. Daar moest ik een project verzorgen; als dat succesvol was, zou ik automatisch doorgroeien naar een nieuwe functie. Mijn zelf bedachte project behelsde het opstarten van een fiscale opleiding op de Nederlandse Antillen. Ik had daar stage gelopen en wist dat een dergelijke opleiding nog niet bestond.” Paul gaat een jaar op Curaçao wonen en regelt alles wat hoort bij een nieuwe opleiding starten. Helaas kent het avontuur uiteindelijk geen mooi einde; er is inmiddels een nieuw bestuur aangetreden binnen Fontys die het niet eens is met dergelijke projecten en bijbehorende promoties. Gevolg; de promotie wordt teruggedraaid. “Hoewel ik het hier uiteraard niet mee eens was, had het weinig zin om hier tegen in te gaan.”
Paul voelt zich als een vis in het water als docent en al gauw gaat hij zich naast het lesgeven ook bezighouden met tal van nevenactiviteiten. Toen er een nieuwe teamleider gezocht werd, waren de overige docenten dan ook van mening dat deze functie Paul op het lijf geschreven was. “Wel vreemd; nu moest ik leiding gaan geven aan een groep docenten waar ik zelf nog les van had gehad. Ik kon het dan ook niet laten om tijdens een eerste vergadering een docent weg te sturen die mij ooit uit de les had gestuurd. Ik moest hem vervolgens wel uitleggen dat het maar een grapje was”, stelt Paul lachend.
Met de aanstelling van Paul Cornelissen heeft het Grescollege iemand binnengehaald die onder andere ervaring heeft als docent, programmamanager en als teamleider. “De functie van directeur is echter nieuw voor mij. Dat maakt het wel spannend maar als iets spannend is, ga ik het zeker niet uit de weg.” Dat blijkt wel als Paul terugblikt op het begin van zijn carrière. Na het behalen van het diploma Fiscale Economie werd hij gevraagd om een paar uurtjes in de week op dezelfde opleiding les te gaan geven. “Ik had geen enkele ervaring als docent en was maar een paar jaar ouder dan de leerlingen. Maar ik ben mondeling wel vaardig dus ging de uitdaging aan.” Naast docent was hij toen werkzaam bij achtereenvolgens de Belastingdienst en Loyens & Loeff. “Waar ik bij de Belastingdienst het dynamische miste, was bij Loyens & Loeff de bedrijfscultuur weer niet helemaal de mijne.” Toen hij benaderd werd om fulltime les te komen geven op zijn oude Fontys-opleiding, had hij daar wel oren naar.
Het Grescollege heeft sinds 1 maart een nieuwe directeur; de 49-jarige Paul Cornelissen voert de dagelijkse leiding over het multifunctionele scholencomplex. De geboren Eindhovenaar stelt zich voor aan de inwoners van het land van Puik.
PAUL CORNELISSEN
