Tekstbron: Paul Bloemen
Taal is ook een cultureel recht, een onderdeel van de identiteit van een bevolkingsgroep. Soms botsen binnen een land de diverse talen met elkaar en vormen die talen de aanleiding voor een taalstrijd. Zo heeft België drie officiële talen en bestaat er nog steeds een taalstrijd. Zo ook in Spanje, waar Spaans de hoofdtaal is maar drie regionale talen hebben ook een officiële status. Zwitserland heeft vier officiële talen, die echter nooit geleid hebben tot een taalstrijd. Nederland kent geen taalstrijd. De officiële landstaal is Nederlands, de overkoepelende standaardtaal boven alle streektalen. Nederlands is de dominante taal en dominante talen veroorzaken onwillekeurige verdrukking en vervaging van streektalen. Op termijn worden streektalen een regionale variant van het Nederlands en dan zijn ze geen unieke, zelfstandige taal meer.
In de Europese Unie is het recht om niet te worden gediscrimineerd verankerd in het EU-Verdrag en in artikel 21 van het Handvest van de grondrechten. Daarnaast hebben alle EU-landen ook het Europees Verdrag voor de rechten van de mens ondertekend, dat eveneens een discriminatieverbod bevat. Gelijkheid is een van de kernwaarden van de EU. Het is tegen de wet om iemand op wat voor grond dan ook te discrimineren. Als verboden gronden van discriminatie worden met name genoemd: geslacht, ras, kleur, etnische of sociale afkomst, genetische kenmerken, taal, godsdienst of levensovertuiging, politieke of andere denkbeelden, het behoren tot een nationale minderheid, vermogen, geboorte, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid.
Het grondrecht op het spreken en schrijven in je moedertaal is vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (VN 1948). Geen overheid heeft het recht je het gebruik van je moedertaal te ontzeggen. Helaas wordt dit recht door diverse regimes over de hele wereld met voeten getreden. Gevangenis, foltering, verbanning, heropvoedingskampen worden als drukmiddel gebruikt om de moedertaal uit te roeien en niet alleen de moedertaal maar de hele culturele identiteit wordt uitgewist.
Op 21 februari 1952 demonstreerden inwoners van Bangladesh tegen een verbod van de toenmalige Pakistaanse regering op het spreken van het Bengaals. Enkele studenten werden tijdens die demonstratie doodgeschoten. Zij kwamen op voor de officiële erkenning van hun moedertaal, het Bangla. Naderhand hebben de leiders in Bangladesh zich onafgebroken ingezet om aandacht te vragen voor hun strijd om erkenning van hun moedertaal. Na een bloedige onafhankelijkheidsstrijd werd Bangladesh in december 1971 een eigen staat en werd de moedertaal definitief veiliggesteld.
Pas in 2000 riep de VN-organisatie UNESCO 21 februari uit als Internationale Dag van de Moedertaal, een symbolisch gebaar. In Bangladesh werd al na 1952 ieder jaar stilgestaan bij de bloedige onderdrukking van het protest. Tot 2000 heeft Bangladesh bij de UNESCO aangedrongen op een internationale dag van de moedertaal, uiteindelijk met succes.
21 FEBURARI
DE INTERNATIONALE DAG VAN DE MOEDERTAAL
PUIK VERHAAL
21 FEBRUARI
DE INTERNATIONALE DAG VAN DE MOEDERTAAL
Op 21 februari 1952 demonstreerden inwoners van Bangladesh tegen een verbod van de toenmalige Pakistaanse regering op het spreken van het Bengaals. Enkele studenten werden tijdens die demonstratie doodgeschoten. Zij kwamen op voor de officiële erkenning van hun moedertaal, het Bangla. Naderhand hebben de leiders in Bangladesh zich onafgebroken ingezet om aandacht te vragen voor hun strijd om erkenning van hun moedertaal. Na een bloedige onafhankelijkheidsstrijd werd Bangladesh in december 1971 een eigen staat en werd de moedertaal definitief veiliggesteld.
Pas in 2000 riep de VN-organisatie UNESCO 21 februari uit als Internationale Dag van de Moedertaal, een symbolisch gebaar. In Bangladesh werd al na 1952 ieder jaar stilgestaan bij de bloedige onderdrukking van het protest. Tot 2000 heeft Bangladesh bij de UNESCO aangedrongen op een internationale dag van de moedertaal, uiteindelijk met succes.
Het grondrecht op het spreken en schrijven in je moedertaal is vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (VN 1948). Geen overheid heeft het recht je het gebruik van je moedertaal te ontzeggen. Helaas wordt dit recht door diverse regimes over de hele wereld met voeten getreden. Gevangenis, foltering, verbanning, heropvoedingskampen worden als drukmiddel gebruikt om de moedertaal uit te roeien en niet alleen de moedertaal maar de hele culturele identiteit wordt uitgewist.
Taal is ook een cultureel recht, een onderdeel van de identiteit van een bevolkingsgroep. Soms botsen binnen een land de diverse talen met elkaar en vormen die talen de aanleiding voor een taalstrijd. Zo heeft België drie officiële talen en bestaat er nog steeds een taalstrijd. Zo ook in Spanje, waar Spaans de hoofdtaal is maar drie regionale talen hebben ook een officiële status. Zwitserland heeft vier officiële talen, die echter nooit geleid hebben tot een taalstrijd. Nederland kent geen taalstrijd. De officiële landstaal is Nederlands, de overkoepelende standaardtaal boven alle streektalen. Nederlands is de dominante taal en dominante talen veroorzaken onwillekeurige verdrukking en vervaging van streektalen. Op termijn worden streektalen een regionale variant van het Nederlands en dan zijn ze geen unieke, zelfstandige taal meer.
Nieuwsgierig naar bepaalde artikelen? Exemplaren voor niet-leden zijn verkrijgbaar via redactie@mhvs.nl; info@maas.enswalmdal.nl of in de boekhandel en tijdens de openstelling in de verenigingslokalen.
In de Europese Unie is het recht om niet te worden gediscrimineerd verankerd in het EU-Verdrag en in artikel 21 van het Handvest van de grondrechten. Daarnaast hebben alle EU-landen ook het Europees Verdrag voor de rechten van de mens ondertekend, dat eveneens een discriminatieverbod bevat. Gelijkheid is een van de kernwaarden van de EU. Het is tegen de wet om iemand op wat voor grond dan ook te discrimineren. Als verboden gronden van discriminatie worden met name genoemd: geslacht, ras, kleur, etnische of sociale afkomst, genetische kenmerken, taal, godsdienst of levensovertuiging, politieke of andere denkbeelden, het behoren tot een nationale minderheid, vermogen, geboorte, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid.
