Deze publicatie maakt gebruik van cookies

We gebruiken functionele en analytische cookies om onze website te verbeteren. Daarnaast plaatsen derde partijen tracking cookies om gepersonaliseerde advertenties op social media weer te geven. Door op accepteren te klikken gaat u akkoord met het plaatsen van deze cookies.

Ik wens alle lezers uiteraard een fantastisch en met name gezond 2022; hopen dat we de COVID-19 ellende achter ons kunnen laten en dat we weer in de toekomst kunnen kijken. Samen en met elkaar zijn maakt het leven natuurlijk vele malen leuker! Ik hoop jullie van harte te mogen verwelkomen tijdens mijn eerste werkdag in januari 2022!


Ut geit uch good en tot bie Ronckenstein!!

Momenteel zit ik in een behoorlijke renovatie van mijn nieuwe woning waar erg veel tijd in gaat zitten en ik durf best te zeggen dat klussen een hobby is geworden. Verder heb ik een enorme passie voor watersporten zoals kite surfen, wakeboarden en duiken. Dit combineer ik dan ook graag met de liefde die ik heb voor de Nederlandse Antillen! Door mijn vorige werk was ik door de week niet thuis waardoor andere hobby’s toen lastig waren. Ik kijk er ook weer naar uit om op de dinsdagavond met de vrienden in pijltje te gooien als onderdeel van DC Ronckenstein.


''Daarbij is de gedachte dat ik weer iedere dag lekker “oppe Ruiver” ben in de omgeving van de mensen die ik liefheb meer dan geweldig!''

Als ik de vraag krijg van mensen vanwaar de beslissing om de overstap te maken naar de horeca antwoord ik met: ,,Ik heb in de afgelopen 16 jaar alles gezien wat ik wilde zien maar ook wat ik niet wilde zien, het is tijd voor een nieuw hoofdstuk”. Echter kan een hoofdstuk niet op papier gezet worden zonder schrijver en ik wil Karin dan ook bedanken voor het feit dat zij de schrijfster is van mijn nieuwe hoofdstuk. Op 26 mei 2021 kwam er een facebookbericht binnen op mijn telefoon. ,, Heej Sjors hoe is het? Vraagje, heb je binnenkort tijd voor een kopje koffie/biertje? Heb een paar zakelijke vraagjes aan je.”  Twee dagen later op 28 mei zaten we voor de eerste keer bij elkaar en na een beetje small talk kwam de vraag vanuit Karin om bedrijfsleider te worden bij café Ronckenstein. Na een moment van stilte en bewustwording zei ik meteen volmondig ja. Voor mij is het altijd een droom geweest om iets in de horeca te gaan doen en deze stap voelde als een enorme kans. Daarbij, dreaming and doing are different things!

Door de opening van BHIER, de eerste speciaal bier winkel “oppe Ruiver” is er natuurlijk al een nieuw initiatief gestart. Het is de bedoeling om het speciaal bier door te laten stromen naar café Ronckenstein om de bierbeleving compleet te maken. Hiervoor hebben Karin, Dirk, Koen en ik 22, 23 en 24 November de opleiding StiBON 1 (Bierambasadeur) gevolgd in het proeflokaal te Gulpen. Dit om onze kennis over speciaal bieren op te krikken en in de toekomst te kunnen gebruiken om de beleving compleet te maken.

Verder wordt natuurlijk momenteel de markt in het centrum in een nieuw jasje gestoken, dit biedt café Ronckenstein een perfecte kans om het terras opnieuw in te richten waarbij sfeer en gezelligheid centraal staan. De combinatie van deze twee ontwikkelingen moeten er voor zorgen dat in de zomermaanden van 2022 ook heerlijke proeverijen worden gehouden op het terras wat een ultieme beleving gaat worden van spijs gecombineerd met overheerlijke speciaal bieren.

Een ander speerpunt is het intact houden van het verenigingsleven, veel verenigingen zijn al gevestigd bij café Ronckenstein. Het belang van de verenigingen in een dorp kan ik niet voldoende onderstrepen. Ik wil gaan kijken, samen met de verenigingen, of we in de toekomst nog meer voor elkaar kunnen gaan betekenen.  

Het vaderschap is het beste wat mij ooit is overkomen de geboorte van Mason is ook oprecht het mooiste moment in mijn leven! De kleine aap wordt 31 maart alweer drie en de tijd vliegt. Het uitzicht op iedere dag weer “oppe Ruiver” wonen en werken en er altijd kunnen zijn voor hem is op dit moment voor mij het beste gevoel ter wereld!

In 2006 ben ik opgekomen in Oirschot om beroepsmilitair te worden, vandaag de dag zijn we bijna 16 jaar verder en kijk ik terug op een fantastische tijd met ups en downs. In die 16 jaar heb ik verschillende missies en tripjes naar het buitenland gehad. Het grootste dieptepunt was op 6 april 2009 toen vriend en collega Azdin Chadli sneuvelde in Tarin Kowt Afghanistan. Ondanks dit grote verlies komt de enorme kracht van Defensie in zulke situaties enorm naar boven, collega’s voelen als broeders en zusters en dit is ook zeker één van de dingen die ik enorm zal gaan missen. De verbondenheid en betrokkenheid van de mensen om je heen is uniek en zeker niet in ieder bedrijf vanzelfsprekend. De term wapenbroeders (Brothers in Arms) is voor mij dan ook voor altijd verbonden aan mijn periode bij defensie.

In de aflopen 16 jaar bij defensie heb ik diverse leidinggevende functies gehad en mijn visie is dat leiderschap bij defensie van een enorm hoog niveau is. Met name omdat dit leiderschap getoond dient te worden in condities die allerminst perfect zijn. Denk hierbij aan slaapdeprivatie, weinig voeding en zware fysieke belasting. 

Mijn visie hierin is altijd het principe “Leading by example” geweest waarbij discipline en resultaatgerichtheid de rode draad waren en het menselijke aspect nooit uit het oog verloren mag worden. Persoonlijk denk ik dat deze competenties perfect mee te nemen zijn naar een leidinggevende functie in een horecabedrijf. Natuurlijk maakt het mij ook enorm nieuwsgierig of dit in de praktijk ook zo zal uitpakken.

SJORS VERKOELEN

Mijn naam is Sjors Verkoelen, 35 lentes jong en mijn hele leven al woon achtend “oppe Ruiver”. En ja ik ben weldegelijk van de melkboer niet mijn vader Wim maar opa Piet Verkoelen heeft jarenlang met paard en wagen de melk rondgebracht in het Ruivers veld.

Verder ben ik 25 jaar lid geweest van vv Reuver waarbij mijn hoogtepunt toch wel is het kampioenschap in 2015 olv. Martin Niemans waarbij we promoveerde naar de 4de klasse.

Ook zouden mensen mij kennen vanuit de vastelaovend, jarenlang heb ik deel uit gemaakt van de Bacchus kemissie om zo de vastelaovend voor de jeugd uniek te maken.

De horeca is mij echter niet nieuw in de periode 2003 t/m 2007 heb ik overuren gemaakt op de Veldstraat in Roermond bij La Cave. Hier is mijn liefde voor de horeca ontstaan en het zaadje voor de uiteindelijke droom geplant. In die periode was La Cave samen met ’t Häöfke de drukst bezochte horeca onderneming in Roermond waarbij op vrijdagmiddag “happy hour” toch wel mijn favoriete moment was. Een kleintje pils voor 50 cent, waar zien we dat tegenwoordig nog 😉.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:

Ik wens alle lezers uiteraard een fantastisch en met name gezond 2022 hopen dat we de COVID-19 ellende achter ons kunnen laten en dat we weer in de toekomst kunnen kijken. Samen en met elkaar zijn maakt het leven natuurlijk vele malen leuker! Ik hoop jullie van harte te mogen verwelkomen tijdens mijn eerste werkdag 1-Jan 2022!!!


Ut geit uch good en tot biej Ronckenstein!!!

Momenteel zit ik in een behoorlijke renovatie van mijn nieuwe woning waar heel erg veel tijd in gaat zitten en ik durf best te zeggen dat klussen een hobby is geworden. Verder heb ik een enorme passie voor watersporten zoals Kite Surfen, wakeboarden en duiken. Dit combineer ik dan ook graag met de liefde die ik heb voor de Nederlandse Antillen! Door mijn huidige werk ben ik door de week niet thuis waardoor andere hobby’s op dit moment lastig zijn. Ik kijk er ook weer naar uit om op de dinsdag avond met de vrienden in pijltje te gooien als onderdeel van DC Ronckenstein.

SJORS VERKOELEN

In 2006 ben ik opgekomen in Oirschot om beroepsmilitair te worden, vandaag de dag zijn we bijna 16 jaar verder en kijk ik terug op een fantastische tijd met ups en downs. In die 16 jaar heb ik verschillende missies en tripjes naar het buitenland gehad. Het grootste dieptepunt was op 6 april 2009 toen vriend en collega Azdin Chadli sneuvelde in Tarin Kowt Afghanistan. Ondanks dit grote verlies komt de enorme kracht van Defensie in zulke situaties enorm naar boven, collega’s voelen als broeders en zusters en dit is ook zeker één van de dingen die ik enorm zal gaan missen. De verbondenheid en betrokkenheid van de mensen om je heen is uniek en zeker niet in ieder bedrijf vanzelfsprekend. De term wapenbroeders (Brothers in Arms) is voor mij dan ook voor altijd verbonden aan mijn periode bij defensie.


''Daarbij is de gedachte dat ik weer iedere dag lekker “oppe Ruiver” ben in de omgeving van de mensen die ik liefheb meer dan geweldig!''

Als ik de vraag krijg van mensen vanwaar de beslissing om de overstap te maken naar de horeca antwoord ik met: ,,Ik heb in de afgelopen 16 jaar alles gezien wat ik wilde zien maar ook wat ik niet wilde zien, het is tijd voor een nieuw hoofdstuk”. Echter kan een hoofdstuk niet op papier gezet worden zonder schrijver en ik wil Karin dan ook bedanken voor het feit dat zij de schrijfster is van mijn nieuwe hoofdstuk. Op 26 mei 2021 kwam er een facebookbericht binnen op mijn telefoon. ,, Heej Sjors hoe is het? Vraagje, heb je binnenkort tijd voor een kopje koffie/biertje? Heb een paar zakelijke vraagjes aan je.”  Twee dagen later op 28 mei zaten we voor de eerste keer bij elkaar en na een beetje small talk kwam de vraag vanuit Karin om bedrijfsleider te worden bij café Ronckenstein. Na een moment van stilte en bewustwording zei ik meteen volmondig ja. Voor mij is het altijd een droom geweest om iets in de horeca te gaan doen en deze stap voelde als een enorme kans. Daarbij, dreaming and doing are different things!

In de aflopen 16 jaar bij defensie heb ik diverse leidinggevende functies gehad en mijn visie is dat leiderschap bij defensie van een enorm hoog niveau is. Met name omdat dit leiderschap getoond dient te worden in condities die allerminst perfect zijn. Denk hierbij aan slaapdeprivatie, weinig voeding en zware fysieke belasting. 

Mijn visie hierin is altijd het principe “Leading by example” geweest waarbij discipline en resultaatgerichtheid de rode draad waren en het menselijke aspect nooit uit het oog verloren mag worden. Persoonlijk denk ik dat deze competenties perfect mee te nemen zijn naar een leidinggevende functie in een horecabedrijf. Natuurlijk maakt het mij ook enorm nieuwsgierig of dit in de praktijk ook zo zal uitpakken.

Klik hier om je gratis in te schrijven voor Puik | Deel deze pagina:

Door de opening van BHIER, de eerste speciaal bier winkel “oppe Ruiver” is er natuurlijk al een nieuw initiatief gestart. Het is de bedoeling om het speciaal bier door te laten stromen naar café Ronckenstein om de bierbeleving compleet te maken. Hiervoor hebben Karin, Dirk, Koen en ik 22, 23 en 24 November de opleiding StiBON 1 (Bierambasadeur) gevolgd in het proeflokaal te Gulpen. Dit om onze kennis over speciaal bieren op te krikken en in de toekomst te kunnen gebruiken om de beleving compleet te maken.

Verder wordt natuurlijk momenteel de markt in het centrum in een nieuw jasje gestoken, dit biedt café Ronckenstein een perfecte kans om het terras opnieuw in te richten waarbij sfeer en gezelligheid centraal staan. De combinatie van deze twee ontwikkelingen moeten er voor zorgen dat in de zomermaanden van 2022 ook heerlijke proeverijen worden gehouden op het terras wat een ultieme beleving gaat worden van spijs gecombineerd met overheerlijke speciaal bieren.

Een ander speerpunt is het intact houden van het verenigingsleven, veel verenigingen zijn al gevestigd bij café Ronckenstein. Het belang van de verenigingen in een dorp kan ik niet voldoende onderstrepen. Ik wil gaan kijken, samen met de verenigingen, of we in de toekomst nog meer voor elkaar kunnen gaan betekenen.  

Het vaderschap is het beste wat mij ooit is overkomen de geboorte van Mason is ook oprecht het mooiste moment in mijn leven! De kleine aap wordt 31 maart alweer drie en de tijd vliegt. Het uitzicht op iedere dag weer “oppe Ruiver” wonen en werken en er altijd kunnen zijn voor hem is op dit moment voor mij het beste gevoel ter wereld!

Mijn naam is Sjors Verkoelen, 35 lentes jong en mijn hele leven al woon achtend “oppe Ruiver”. En ja ik ben weldegelijk van de melkboer niet mijn vader Wim maar opa Piet Verkoelen heeft jarenlang met paard en wagen de melk rondgebracht in het Ruivers veld.

Verder ben ik 25 jaar lid geweest van vv Reuver waarbij mijn hoogtepunt toch wel is het kampioenschap in 2015 olv. Martin Niemans waarbij we promoveerde naar de 4de klasse.

Ook zouden mensen mij kennen vanuit de vastelaovend, jarenlang heb ik deel uit gemaakt van de Bacchus kemissie om zo de vastelaovend voor de jeugd uniek te maken.

De horeca is mij echter niet nieuw in de periode 2003 t/m 2007 heb ik overuren gemaakt op de Veldstraat in Roermond bij La Cave. Hier is mijn liefde voor de horeca ontstaan en het zaadje voor de uiteindelijke droom geplant. In die periode was La Cave samen met ’t Häöfke de drukst bezochte horeca onderneming in Roermond waarbij op vrijdagmiddag “happy hour” toch wel mijn favoriete moment was. Een kleintje pils voor 50 cent, waar zien we dat tegenwoordig nog 😉.