Alles wat u las is natuurlijk geprevel van een zelfbenoemd cinefiel, maar wat ik vooral wil meegeven: ga wat vaker naar de bioscoop. Laten we ervoor zorgen dat de gloriedagen van cinema enigszins terugkeren en de zalen weer vol zitten de komende jaren. Of je nu alleen gaat of met vrienden, familie of je partner: de bioscoop laat je, al is het maar voor eventjes, ontsnappen aan de misère van het leven. En dat kan allemaal in ons mooie Luxor.

Vaak hoor ik mensen zeggen dat er geen goede films meer worden gemaakt. Natuurlijk zijn de bioscopen de laatste jaren bedolven onder een spervuur van superheldenfilms en de welbekende, afgrijselijke Nederlandse romcom’s. Deze brengen namelijk snel veel geld in het laatje, maar als je iets verder kijkt dan je neus lang is, zul je zien dat er nog steeds prachtige, originele verhalen worden vertolkt naar het witte doek. Er wordt buiten de gebaande Hollywood-paden veel meer moois gemaakt. Zo zijn er legio geweldige Europese films, maar ook in landen als Zuid-Korea en Japan weten ze met veel vakmanschap verhalen te vangen. Er gaat een wereld voor je open als je je hier aan overgeeft en tevens leer je nog iets over andere culturen.

Daarbij komt dat naar de film gaan ook nog eens een gezellig avondje uit biedt. Samen genieten van een goede film – hier kom ik zo op terug – onder het genot van een bakje nacho’s, de traditionele popcorn en iets lekkers te drinken. Na de film heb je altijd voer voor gesprek en naarmate de tijd vordert een mooie herinnering.

De magie die je in de bioscoop aantreft heb je thuis niet, hoe groot je beeldbuis ook is en hoe geweldig je surroundset thuis ook is. Het haalt het niet bij het echte werk. Denk alleen maar eens aan al die keren dat je je telefoon erbij pakt om verzeild te raken in het wereldwijde web om vervolgens niets meer van hetgeen je was aan het kijken te begrijpen. Overigens maakt ondergetekende zich hier ook schuldig aan. Hoewel de jeugd van tegenwoordig de smartphone in de bioscoop (foei!) er ook wel eens bij pakt, is het grote scherm het scherm waar een film voor bedoeld is en waar een film het best tot zijn recht komt.

Twintig jaar later voelt de bioscoop, en in het bijzonder Luxor, als een tweede thuis. Het liefst kom ik er elke week, om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur en me voor doorgaans twee uurtjes helemaal onder te dompelen in een andere wereld. Ik hoor u denken: met al die streamingdiensten ga je toch niet meer naar de bioscoop als je ook lekker op je eigen bankje een film kunt kijken?

Deze liefde is begonnen bij onze eigen zo geliefde servicebioscoop: Luxor. Zoals ouders hun kinderen nog steeds meenemen naar de bios, daar was dat in mijn jeugd niet anders. Ik was 10 jaar toen ik mijn vader zo goed als verplichtte mee te gaan naar het laatste deel van The Lord of the Rings: The Return of the King. Terwijl het voor vaderlief een straf van 3 uur leek, aangezien het LVK tegelijk bezig was, daar had ik de tijd van mijn leven. Hoewel ik als kind echt niet alles begreep rondom die fantasiewereld, was ik getroffen door de filmmagie waar ik nog steeds zo gek op ben.

Al van kleins af aan domineren films en de daardoor gecreëerde werelden mijn leven. De meeste mensen vinden het leuk om af en toe een film aan te zetten of om een serie te bingen, maar de tijd die ik met films doorbreng zal menig mens doen afvragen of ik niet een of andere kluizenaar ben. Nu ik sinds een jaar en een beetje recensies schrijf voor Cinemagazine en ook een complete Instagram-pagina gewijd heb aan film, geef ik mijzelf iets meer reden om nog maar meer en meer films (en series van tijd tot tijd) te consumeren.