Deel deze pagina:
Marcel Johnen over zijn weg van de frituur naar het gemeentehuis
Meer dan Pommes
Een burgemeester met een missie
Van bankier tot frietbakker
Zijn verkiezing was spannend – het verschil met de tegenkandidaat was slechts enkele honderden stemmen. Maar voor Marcel telt het signaal. “Mijn voorganger haalde 74% van de stemmen in de vorige burgemeestersverkiezing. Dat ik hem versla zonder politieke ervaring, zegt genoeg.” De missie van Marcel is helder: mensen moeten zich gehoord voelen. “Dat is wat ik overal hoorde tijdens mijn campagne. Mensen liepen tegen de ‘spreekwoordelijke’ muren aan. Dat wil ik veranderen.” Hij weet dat hij niet alles kan oplossen. Nu niet en ook niet in de toekomst. “Ik kan wel luisteren. En uitleggen waarom iets niet lukt. Dat maakt al een wereld van verschil. Dan voelen mensen zich wel gehoord.”
Zijn levensloop is allesbehalve standaard. Na een studie biologie en een succesvolle carrière bij de Deutsche Bank, koos hij voor de liefde. “Mijn vrouw had net een zaak geopend. Als ik met haar wilde blijven, moest ik (vond ikzelf) andere keuzes maken.” En dus zegde hij zijn baan op en stapte in de horeca. “Dat was niet makkelijk.” Die keuze typeert Marcel. Hij volgt zijn gevoel, niet de status. “Ik ben opgegroeid tussen twee werelden. Enerzijds deels in de wereld van zijn vader als succesvolle ondernemer in München. Anderzijds in de wereld van zijn moeder die na de scheiding, alleenstaand een leven probeerde op te bouwen in Brüggen. Geen makkelijke opgave in die tijd. Dat heeft me geleerd dat echte waarde niet in geld zit, maar in verbinding.”
Toekomst
Meer dan Pommes
Buren zonder grens
Wat hij hoopt voor Brüggen en Beeesel? “Dat we nog dichter bij elkaar komen. Dat de grens vervaagt. Dat we samenwerken alsof we één gemeenschap zijn.” En als het even kan, voegt hij er met een knipoog aan toe: “Beide landen in de WK-finale – dat zou pas mooi zijn.”
Tijdens de campagne kreeg hij vaak te horen: “Dat is toch die van de Pommesbude?” Zijn campagnepartner Rebecca Donner besloot het om te draaien. De campagneslogan werd: ‘Meer dan Pommes.’ En dat is precies wat Marcel is. Een ondernemer met visie, een familieman met hart en nu een burgemeester met een missie. Elke ochtend begint hij met een kop koffie op de bank, samen met zijn vrouw. “Dat moment is heilig. Even rust, even praten. Dat is de basis. Ik hoop dat ik dat kan blijven doen, ook als burgemeester.”
Met welke thema’s hij als eerste aan de slag gaat, kan hij nog niet zeggen. Dat is nog te vroeg. De samenwerking met Beesel vindt hij hoe dan ook een belangrijk thema. “Mijn halve familie woont in Nederland. Voor mij is het vanzelfsprekend dat we samenwerken.” Hij is gecharmeerd van de cultuur aan de andere kant van de grens. “Over en weer kunnen we van elkaar leren.” Hij pleit voor een grensoverschrijdende aanpak, zeker op het gebied van toerisme en cultuur. “De grens zou geen barrière moeten zijn. Het liefste zou ik willen dat mensen niet eens merken dat ze in een ander land zijn.”
In het hart van Brüggen, waar de geur van verse friet en gastvrijheid al jaren samenkomen, begon het verhaal van Marcel Johnen – ondernemer, familieman en sinds kort burgemeester. Zijn weg naar het ambt is allesbehalve traditioneel. Geen jarenlange politieke carrière, geen partijachtergrond. Wat hem dreef? Een gevoel. Een overtuiging. En een idee dat ontstond onder de douche.
“Als ik tevreden was geweest, zouden we hier niet zitten,” zegt Marcel nuchter. “Dan had ik gewoon met mijn vrouw verder gewerkt in onze zaak.” Maar hij was niet geheel tevreden. Niet over hoe de gemeente zich ontwikkelde, niet over hoe inwoners zich gehoord voelden. En dus besloot hij: dan doe ik het zelf.
Een idee onder de douche
Het moment van inzicht kwam onverwacht. “Ik had gesport, stond onder de douche en ineens kwam het in mij op: ik ga me verkiesbaar stellen als burgemeester.” Zijn vrouw, Natascha, reageerde verrassend positief. “Ze zei meteen: ‘Dan moet je dat doen.’” Ook zijn kinderen, 15 en 19 jaar oud, gaven hun zegen. “Als één van hen nee had gezegd, had ik het niet gedaan. Zo belangrijk is familie voor mij.”
Marcel is dan ook geen solospeler. “Ik ben een teamplayer. Alles wat ik doe, doe ik samen. Of dat nu vroeger bij de bank was, in onze zaak of straks in het gemeentehuis.” Die houding blijkt ook uit zijn campagne, waarin hij mensen om zich heen verzamelde die zijn visie deelden.
Zijn verkiezing was spannend – het verschil met de tegenkandidaat was slechts enkele honderden stemmen. Maar voor Marcel telt het signaal. “Mijn voorganger haalde 74% van de stemmen in de vorige burgemeestersverkiezing. Dat ik hem versla zonder politieke ervaring, zegt genoeg.” De missie van Marcel is helder: mensen moeten zich gehoord voelen. “Dat is wat ik overal hoorde tijdens mijn campagne. Mensen liepen tegen de ‘spreekwoordelijke’ muren aan. Dat wil ik veranderen.” Hij weet dat hij niet alles kan oplossen. Nu niet en ook niet in de toekomst. “Ik kan wel luisteren. En uitleggen waarom iets niet lukt. Dat maakt al een wereld van verschil. Dan voelen mensen zich wel gehoord.”
Een burgemeester met een missie
Meer dan Pommes
Deel deze pagina:
Marcel Johnen over zijn weg van de frituur naar het gemeentehuis
Zijn levensloop is allesbehalve standaard. Na een studie biologie en een succesvolle carrière bij de Deutsche Bank, koos hij voor de liefde. “Mijn vrouw had net een zaak geopend. Als ik met haar wilde blijven, moest ik (vond ikzelf) andere keuzes maken.” En dus zegde hij zijn baan op en stapte in de horeca. “Dat was niet makkelijk.” Die keuze typeert Marcel. Hij volgt zijn gevoel, niet de status. “Ik ben opgegroeid tussen twee werelden. Enerzijds deels in de wereld van zijn vader als succesvolle ondernemer in München. Anderzijds in de wereld van zijn moeder die na de scheiding, alleenstaand een leven probeerde op te bouwen in Brüggen. Geen makkelijke opgave in die tijd. Dat heeft me geleerd dat echte waarde niet in geld zit, maar in verbinding.”
Van bankier tot frietbakker
Wat hij hoopt voor Brüggen en Beeesel? “Dat we nog dichter bij elkaar komen. Dat de grens vervaagt. Dat we samenwerken alsof we één gemeenschap zijn.” En als het even kan, voegt hij er met een knipoog aan toe: “Beide landen in de WK-finale – dat zou pas mooi zijn.”
Toekomst
Tijdens de campagne kreeg hij vaak te horen: “Dat is toch die van de Pommesbude?” Zijn campagnepartner Rebecca Donner besloot het om te draaien. De campagneslogan werd: ‘Meer dan Pommes.’ En dat is precies wat Marcel is. Een ondernemer met visie, een familieman met hart en nu een burgemeester met een missie. Elke ochtend begint hij met een kop koffie op de bank, samen met zijn vrouw. “Dat moment is heilig. Even rust, even praten. Dat is de basis. Ik hoop dat ik dat kan blijven doen, ook als burgemeester.”
Meer dan Pommes
Met welke thema’s hij als eerste aan de slag gaat, kan hij nog niet zeggen. Dat is nog te vroeg. De samenwerking met Beesel vindt hij hoe dan ook een belangrijk thema. “Mijn halve familie woont in Nederland. Voor mij is het vanzelfsprekend dat we samenwerken.” Hij is gecharmeerd van de cultuur aan de andere kant van de grens. “Over en weer kunnen we van elkaar leren.” Hij pleit voor een grensoverschrijdende aanpak, zeker op het gebied van toerisme en cultuur. “De grens zou geen barrière moeten zijn. Het liefste zou ik willen dat mensen niet eens merken dat ze in een ander land zijn.”
Een idee onder de douche
Het moment van inzicht kwam onverwacht. “Ik had gesport, stond onder de douche en ineens kwam het in mij op: ik ga me verkiesbaar stellen als burgemeester.” Zijn vrouw, Natascha, reageerde verrassend positief. “Ze zei meteen: ‘Dan moet je dat doen.’” Ook zijn kinderen, 15 en 19 jaar oud, gaven hun zegen. “Als één van hen nee had gezegd, had ik het niet gedaan. Zo belangrijk is familie voor mij.”
Marcel is dan ook geen solospeler. “Ik ben een teamplayer. Alles wat ik doe, doe ik samen. Of dat nu vroeger bij de bank was, in onze zaak of straks in het gemeentehuis.” Die houding blijkt ook uit zijn campagne, waarin hij mensen om zich heen verzamelde die zijn visie deelden.
Buren zonder grens
In het hart van Brüggen, waar de geur van verse friet en gastvrijheid al jaren samenkomen, begon het verhaal van Marcel Johnen – ondernemer, familieman en sinds kort burgemeester. Zijn weg naar het ambt is allesbehalve traditioneel. Geen jarenlange politieke carrière, geen partijachtergrond. Wat hem dreef? Een gevoel. Een overtuiging. En een idee dat ontstond onder de douche.
“Als ik tevreden was geweest, zouden we hier niet zitten,” zegt Marcel nuchter. “Dan had ik gewoon met mijn vrouw verder gewerkt in onze zaak.” Maar hij was niet geheel tevreden. Niet over hoe de gemeente zich ontwikkelde, niet over hoe inwoners zich gehoord voelden. En dus besloot hij: dan doe ik het zelf.