Ook het bedrijf van Sjuul loopt vanaf het begin goed. “Daarbij hielp het natuurlijk wel dat pap een goede naam en grote klantenkring heeft tussen grofweg Roermond en Venlo. Het merendeel van onze klanten komt gewoon uit het eigen dorp. Zo’n kruiwagen is natuurlijk wel ideaal. En waar we vroeger nog wel eens van mening verschilden over het werk, is dat in de loop der jaren steeds minder geworden.” Dat blijkt ook wel uit het feit dat Jos en Sjuul sinds kort gezamenlijk een bedrijf hebben opgericht. Sjuul: “We gaan beginnen met betonpompen voor het storten van onder andere funderingen en vloeren, zowel voor de zakelijke markt als voor particulieren. Een dergelijk bedrijf is er hier niet in de directe omgeving. Het werk van Dohmen Bouw en Pompverhuur gaan we beide afwisselen met het werk wat we nu doen.” Jos: “Ik ben inmiddels 51 en merk dat het werk soms wat zwaar wordt; zeker tegelwerken met de grote tegels van vandaag de dag. Vandaar dat de combinatie van verbouwen en renovatie en de bediening van de betonpompen mij wel aanstaat.”

Hoe de toekomst eruit komt te zien, weten de heren niet. Jos: “Ik heb geen glazen bol maar ik hoop en verwacht dat ons betonpompenbedrijf goed gaat lopen. Voor de rest zien we het wel”. Sjuul: ”Voor mij geldt hetzelfde. En daarnaast ben ik nog druk bezig met de verbouwing van mijn eerste eigen woning. Net zoals pap dat jaren geleden bij het ouderlijk huis heeft gedaan, doe ik dat nu iets verderop op de Keulseweg. Mijn vriendin en ik hebben daar een huis gekocht dat we bijna van de grond af aan opnieuw gebouwd hebben. We hopen er eind van het jaar in te kunnen trekken, mede dankzij de vele hulp van pap.” “Waar ik normaal gesproken op zaterdag aan het werk ben voor mijn eigen bedrijf, doe ik nu vrijwilligerswerk bij mijn zoon”, stelt Jos tot besluit lachend.

De bouwgenen van Jos worden automatisch doorgegeven aan zoon Sjuul. Als klein mannetje staat hij met zijn Bob de Bouwer-helm al te ‘helpen’. “Ik was blijkbaar altijd al bezig met bouwen, ook op de kleuterschool. Ik heb ook nooit iets anders gewild. Toen ik wat ouder werd, ging ik vaak met pap mee. In die tijd botste het soms nog wel eens; dan wisten we het allebei beter. Ik kon best goed leren, had tweetalig VWO als advies, maar school was helemaal niks voor mij. Ik heb ook echt mijn best gedaan om er zo snel mogelijk vanaf te gaan. Tot 4 VWO heb ik het volgehouden, daarna ben ik overgestapt naar 5 havo om maar zo snel mogelijk naar een vakschool te kunnen. Vervolgens hebben we best wat open dagen van diverse opleidingen bezocht maar pas toen er eentje tussen zat waar ik echt met de handen kon werken, ging mijn hart sneller kloppen.”

Het ironische wil dat Jos zijn zoon juist altijd ontraden heeft om in de bouw te gaan werken. “Ik vind het heerlijk om te doen en kan er ook veel voldoening uit halen als je iets moois gerealiseerd hebt. Tegelijkertijd weet je dat het fysiek zwaar werk kan zijn, je bent veel buiten dus het is niet altijd even makkelijk. Maar vanaf het begin is het duidelijk geweest dat Sjuul het heel graag wou dus dat hebben we uiteindelijk niet tegengehouden.” Sjuul blijft bij Jos zijn bedrijf helpen maar gaat vast aan de slag bij Vossen Bestratingen, waar hij zijn opleiding tot stratenmaker heeft doorlopen. “Mooi werk en ik heb er ook een mooie tijd gehad maar ik realiseerde me wel al snel dat ik dat niet de rest van mijn leven vol ging houden. Dus al heel jong, ik was nog maar achttien, heb ik in 2022 mijn eigen bouwbedrijf opgericht: Sjuul Dohmen Bouw. ” Petra: “Wij hebben Sjuul daarin gesteund. Niet alleen omdat hij natuurlijk voor alle hulp en vragen bij Jos terecht kon maar ook omdat er eigenlijk niets te verliezen was. Als het niet zou lukken, zou hij altijd weer voor wat anders kunnen kiezen of terug in loondienst gaan.”

Jos richt Jos Dohmen Verbouw en Renovatie op. “Ik doe alles met betrekking tot verbouwen en renoveren, van A tot Z, soms met hulp van onderaannemers. Vanaf het begin had ik volop werk en dat is nooit meer veranderd, soms zelfs iets te veel. Avonden en vooral zaterdagochtenden horen er dan ook gewoon bij, dat weet je van tevoren.” Zijn verklaring voor het feit dat hij nooit om werk verlegen heeft gezeten, is heel simpel. “Mijn uitgangspunt is altijd: ik maak het zoals ik het zelf ook graag zou willen. En als dat om de een of andere reden niet helemaal lukt, wordt het netjes opgelost. Dat de klant op mij kan bouwen, praat zich natuurlijk snel rond. Zo werkt goede mond-tot-mondreclame perfect.” Ontspannen doet het gezin Dohmen tijdens vakanties. “Die plannen we ruim van tevoren; dan weten we ook zeker dat we kunnen en moeten gaan”, vult Petra lachend aan. Petra doet vanaf het begin de administratie voor Jos.

Hoewel Jos geen seconde spijt heeft dat hij voor zichzelf is gaan werken, heeft hij de bouwwereld in vijftien jaar tijd wel zien veranderen. “Onderaannemers komen hun afspraken soms gewoon niet na maar kunnen het zich permitteren omdat ze het toch druk genoeg hebben. Daardoor word je gedwongen om wat meer van je af te bijten.”

Bouwen zit bij de familie Dohmen in het bloed. De vader van Jos werkte in de bouw waardoor hij als klein jongetje al vaak meeging. “Ik ben zelf de opleiding tot tegelzetter gaan doen alvorens voor diverse bouwbedrijven te gaan werken. Dat heeft me eigenlijk altijd prima bevallen. Pas toen mijn laatste werkgever in 2011 failliet ging, besloot ik de stap te zetten om voor mezelf te beginnen. Ik had het daar met mijn vrouw Petra al vaker over gehad dus dit vormde het ideale moment.”